1 Kuin kesällä lumi, kuin korjuuaikaan sade ovat tyhmälle osoitetut kiitoksen sanat.

2 Kuin lentävä lintu, kuin liitävä pääsky on aiheeton kirous: se ei yllesi jää.

3 Hevoselle piiskaa, aasille ohjat, tyhmyrin selässä soikoon keppi!

4 Älä vastaa tyhmälle hänen tyhmyytensä mukaan, ettet itsekin saisi tyhmän nimeä.

5 Vastaa tyhmälle hänen tyhmyytensä mukaan, ettei hän kuvittelisi olevansa viisas.

6 Jalkansa murtaa, harmeja hankkii, joka lähettää tyhmyrin asialle.

7 Hervoton kuin halvaantunut jalka on sananlasku tyhmän suussa.

8 Kuin kelvoton kivi lingossa on tyhmälle annettu kunnia.

9 Kuin piikki juopuneen kädessä on sananlasku tyhmyrin suussa.

10 Kuin jousimies, joka ampuu tähtäämättä, on se, joka oitis tyhmänkin pestaa.

11 Kuin koira, joka palaa oksennukselleen, on tyhmä, joka toistaa tyhmyyksiään.

12 Moni luulottelee olevansa viisas -- tyhmyristäkin on enemmän toivoa.

14 Saranoillaan ovi kääntyy, vuoteellaan laiska.

15 Laiska pistää kätensä ruokavatiin, mutta suuhun saakka käsi ei nouse.

16 Laiska on mielestään viisaampi kuin seitsemän neuvokasta miestä.

17 Rakkikoiraa korvista tarttuu, joka toisten riitoihin puuttuu.

18 Kuin järkensä menettänyt jousimies, joka tulisilla nuolilla tuhoa kylvää,

20 Kun polttopuu loppuu, tuli sammuu, kun panettelija poistuu, riita laantuu.

21 Hiilistä hehku, haloista roihu, riitapukari sytyttää riidan.

22 Makealta maistuvat panettelijan puheet, ne painuvat syvälle sisimpään.

23 Kuin hopeasilaus saviastian pinnassa on mairea puhe häijyn ihmisen suussa.

24 Vihamiehesi voi puhua mielin kielin, mutta sisimmässään hän hautoo pahaa.

25 Älä usko hänen lipeviä sanojaan, hänen sydämessään on seitsemän petosta.

26 Hän kätkee vihansa kavalasti, mutta hänen pahuutensa tulee kaikkien tietoon.

27 Joka toiselle kuoppaa kaivaa, se itse siihen lankeaa, joka kiveä vierittää, jää itse sen alle.

28 Lyötyjäkin lyö petturin kieli, turmiota levittää lipevä suu.

1 Como a neve no verão, e como a chuva no tempo da ceifa, assim não convém ao tolo a honra.

2 Como o pássaro no seu vaguear, como a andorinha no seu voar, assim a maldição sem causa não encontra pouso.

3 O açoite é para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.

4 Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia, para que também não te faças semelhante a ele.

5 Responde ao tolo segundo a sua estultícia, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.

6 Os pés decepa, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.

7 As pernas do coxo pendem frouxas; assim é o provérbio na boca dos tolos.

8 Como o que ata a pedra na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.

9 Como o espinho que entra na mão do ébrio, assim é o provérbio na mão dos tolos.

10 Como o flecheiro que fere a todos, assim é aquele que assalaria ao transeunte tolo, ou ao ébrio.

11 Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.

12 Vês um homem que é sábio a seus próprios olhos? Maior esperança há para o tolo do que para ele.

13 Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas.

14 Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o faz o preguiçoso na sua cama.

15 O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo à boca.

16 Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que sabem responder bem.

17 O que, passando, se mete em questão alheia é como aquele que toma um cão pelas orelhas.

18 Como o louco que atira tições, flechas, e morte,

19 assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Fiz isso por brincadeira.

20 Faltando lenha, apaga-se o fogo; e não havendo difamador, cessa a contenda.

21 Como o carvão para as brasas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.

22 As palavras do difamador são como bocados deliciosos, que descem ao íntimo do ventre.

23 Como o vaso de barro coberto de escória de prata, assim são os lábios ardentes e o coração maligno.

24 Aquele que odeia dissimula com os seus lábios; mas no seu interior entesoura o engano.

25 Quando te suplicar com voz suave, não o creias; porque sete abominações há no teu coração.

26 Ainda que o seu ódio se encubra com dissimulação, na congregação será revelada a sua malícia.

27 O que faz uma cova cairá nela; e a pedra voltará sobre aquele que a revolve.

28 A língua falsa odeia aqueles a quem ela tenha ferido; e a boca lisonjeira opera a ruína.