1 Minä rakastan Herraa. Hän kuulee minua, hän kuulee hartaan pyyntöni.

2 Kun huudan häntä avuksi, hän kuuntelee.

3 Kuoleman köydet kiertyivät ympärilleni, tuonelan kauhut ahdistivat minua, minut valtasi tuska ja murhe.

5 Herra on oikeamielinen ja laupias, meidän Jumalamme on armollinen.

6 Herra on avuttomien suojelija. Kun voimani uupuivat, hän tuli avukseni.

7 Nyt olen saanut rauhan, Herra piti minusta huolen.

8 Hän pelasti minut kuolemasta, hän säästi silmäni kyyneliltä, ei antanut jalkani astua harhaan.

9 Minä saan vaeltaa Herran edessä elävien maassa.

10 Minä uskon, ja siksi puhun. Olin tuhon partaalla.

11 Hädän hetkellä minä näin: ihmisiin ei ole luottamista.

12 Kuinka voisin maksaa Herralle sen, minkä hän on hyväkseni tehnyt?

13 Minä kohotan uhrimaljan ja kiitän Herraa, pelastajaani.

14 Minkä olen hänelle luvannut, sen teen, teen sen hänen kansansa nähden.

15 Kallis on Herran silmissä hänen uskollistensa henki.

16 Herra, kuule minua, palvelijaasi! Olen palvelijasi, sinun palvelijattaresi poika. Sinä olet katkaissut kahleeni.

17 Herra, minä uhraan sinulle kiitosuhrin ja ylistän sinun nimeäsi.

18 Minkä olen Herralle luvannut, sen teen, teen sen hänen kansansa nähden

19 Herran temppelin esipihalla, sinun keskelläsi, Jerusalem. Halleluja!

1 Amo ao Senhor, porque ele ouve a minha voz e a minha súplica.

2 Porque inclina para mim o seu ouvido, invocá-lo-ei enquanto viver.

3 Os laços da morte me cercaram; as angústias do Seol se apoderaram de mim; sofri tribulação e tristeza.

4 Então invoquei o nome do Senhor, dizendo: Ó Senhor, eu te rogo, livra-me.

5 Compassivo é o Senhor, e justo; sim, misericordioso é o nosso Deus.

6 O Senhor guarda os simples; quando me acho abatido, ele me salva.

7 Volta, minha alma, ao teu repouso, pois o Senhor te fez bem.

8 Pois livraste a minha alma da morte, os meus olhos das lágrimas, e os meus pés de tropeçar.

9 Andarei perante o Senhor, na terra dos viventes.

10 Cri, por isso falei; estive muito aflito.

11 Eu dizia na minha precipitação: Todos os homens são mentirosos.

12 Que darei eu ao Senhor por todos os benefícios que me tem feito?

13 Tomarei o cálice da salvação, e invocarei o nome do Senhor.

14 Pagarei os meus votos ao Senhor, na presença de todo o seu povo.

15 Preciosa é à vista do Senhor a morte dos seus santos.

16 Ó Senhor, deveras sou teu servo; sou teu servo, filho da tua serva; soltaste as minhas cadeias.

17 Oferecer-te-ei sacrifícios de ação de graças, e invocarei o nome do Senhor.

18 Pagarei os meus votos ao Senhor, na presença de todo o seu povo,

19 nos átrios da casa do Senhor, no meio de ti, ó Jerusalém! Louvai ao Senhor.