1 Asafin psalmilaulu. (H83:2)Jumala, älä enää vaikene! Älä katso ääneti, älä ole niin hiljaa!
2 (H83:3)Sinun vihollisesi riehuvat, nostavat uhitellen päätään.
3 (H83:4)He punovat juonia omaa kansaasi vastaan, vehkeilevät sinun suojattiesi pään menoksi.
5 (H83:6)He ovat yksissä tuumin tehneet liiton, kaikki he ovat sinua vastaan:
6 (H83:7)Edomin telttakunnat ja ismaelilaiset, Moab ja hagarilaiset,
7 (H83:8)Gebal, Ammon ja Amalek, Filistea ja Tyroksen asukkaat.
8 (H83:9)Assyriakin on liittynyt heihin, tullut avuksi Lootin jälkeläisille. (sela)
9 (H83:10)Tee heille niin kuin teit Midianille, niin kuin teit Siseralle ja Jabinille Kisoninpurolla --
10 (H83:11)En-Dorissa nuo miehet kohtasivat loppunsa, päätyivät lannaksi maahan.
11 (H83:12)Tee heidän ruhtinailleen niin kuin Orebille ja Seebille, heidän päälliköilleen kuin Sebahille ja Salmunnalle,
13 (H83:14)Jumalani, hajota heidät kaikkiin tuuliin kuin ohdakkeen höydyt, kuin ruumenet!
14 (H83:15)Niin kuin kulovalkea polttaa metsän, niin kuin tulen roihu korventaa vuoret,
15 (H83:16)niin ajakoon sinun myrskysi heitä takaa, kauhistukoot he tuulesi voimaa!
16 (H83:17)Nöyryytä heitä perin pohjin, kunnes he etsivät apua sinulta, Herra.
17 (H83:18)Saakoot he osakseen ainaisen pelon ja pilkan, saakoot kunniattoman lopun.
18 (H83:19)Vielä he tietävät, että sinä olet Herra, ainoa Jumala, maailman valtias!
1 Ó Deus, não guardes silêncio; não te cales nem fiques impassível, ó Deus.
2 Pois eis que teus inimigos se alvoroçam, e os que te odeiam levantam a cabeça.
3 Astutamente formam conselho contra o teu povo, e conspiram contra os teus protegidos.
4 Dizem eles: Vinde, e apaguemo-los para que não sejam nação, nem seja lembrado mais o nome de Israel.
5 Pois à uma se conluiam; aliam-se contra ti
6 as tendas de Edom e os ismaelitas, Moabe e os hagarenos,
7 Gebal, Amom e Amaleque, e a Filístia com os habitantes de tiro.
8 Também a Assíria se ligou a eles; eles são o braço forte dos filhos de Ló.
9 Faze-lhes como fizeste a Midiã, como a Sísera, como a Jabim junto ao rio Quisom,
10 os quais foram destruídos em En-Dor; tornaram-se esterco para a terra.
11 Faze aos seus nobres como a Orebe e a Zeebe; e a todos os seus príncipes como a Zebá e a Zalmuna,
12 que disseram: Tomemos para nós as pastagens de Deus.
13 Deus meu, faze-os como um turbilhão de pó, como a palha diante do vento.
14 Como o fogo queima um bosque, e como a chama incedeia as montanhas,
15 assim persegue-os com a tua tempestade, e assombra-os com o teu furacão.
16 Cobre-lhes o rosto de confusão, de modo que busquem o teu nome, Senhor.
17 Sejam envergonhados e conturbados perpetuamente; sejam confundidos, e pereçam,
18 para que saibam que só tu, cujo nome é o Senhor, és o Altíssimo sobre toda a terra.