1 Aasafin virsi. Jumala, pakanat ovat tunkeutuneet sinun perintöosaasi, he ovat saastuttaneet sinun pyhän temppelisi, ovat tehneet Jerusalemista kiviraunion.

2 He antoivat sinun palvelijaisi ruumiit taivaan linnuille ruuaksi, maan pedoille sinun hurskaittesi lihan.

3 He vuodattivat heidän vertansa kuin vettä ympäri Jerusalemia, eikä heitä kukaan haudannut.

4 Me olemme joutuneet naapuriemme häväistäviksi, niiden pilkattaviksi ja ivattaviksi, jotka ympärillämme asuvat.

5 Kuinka kauan sinä, Herra, olet yhäti vihoissasi, kuinka kauan sinun kiivautesi tulena palaa?

6 Vuodata vihasi pakanain ylitse, jotka eivät sinua tunne, ja valtakuntien ylitse, jotka eivät sinun nimeäsi avukseen huuda.

7 Sillä he ovat syöneet Jaakobin ja tehneet hänen asuinsijansa autioksi.

8 Älä lue meidän syyksemme isiemme rikoksia, anna armosi pian kohdata meitä, sillä me olemme sangen viheliäisiksi tulleet.

9 Auta meitä sinä, pelastuksemme Jumala, nimesi kunnian tähden, pelasta meidät ja anna meidän syntimme anteeksi nimesi tähden.

11 Tulkoon vankien huokaus sinun kasvojesi eteen; suuren käsivartesi voimalla pidä elossa kuoleman lapset.

12 Ja maksa naapureillemme, heidän helmaansa, seitsenkertaisesti se herjaus, jolla he ovat herjanneet sinua, Herra.

13 Mutta me, sinun kansasi, sinun laitumesi lampaat, kiitämme sinua iankaikkisesti, julistamme sinun kiitostasi polvesta polveen.

1 א   מזמור לאסף br אלהים באו גוים בנחלתך--    טמאו את היכל קדשך br שמו את-ירושלם    לעיים br

2 ב   נתנו את-נבלת עבדיך--    מאכל לעוף השמים br בשר חסידיך    לחיתו-ארץ br

3 ג   שפכו דמם כמים--סביבות ירושלם    ואין קובר br

4 ד   היינו חרפה לשכנינו    לעג וקלס לסביבותינו br

5 ה   עד-מה יהוה תאנף לנצח    תבער כמו-אש קנאתך br

6 ו   שפך חמתך--    אל הגוים אשר לא-ידעוך br ועל ממלכות--    אשר בשמך לא קראו br

7 ז   כי אכל את-יעקב    ואת-נוהו השמו br

8 ח   אל-תזכר-לנו    עונת ראשנים br מהר יקדמונו רחמיך--    כי דלונו מאד br

9 ט   עזרנו אלהי ישענו--    על-דבר כבוד-שמך br והצילנו וכפר על-חטאתינו    למען שמך br

10 י   למה יאמרו הגוים--    איה אלהיהם br יודע בגיים (בגוים) לעינינו    נקמת דם-עבדיך השפוך br

11 יא   תבוא לפניך אנקת אסיר    כגדל זרועך--הותר בני תמותה br

12 יב   והשב לשכנינו שבעתים    אל-חיקם br חרפתם אשר חרפוך    אדני br

13 יג   ואנחנו עמך וצאן מרעיתך--    נודה לך לעולם br לדר ודר--    נספר תהלתך