1 Minä rakastan Herraa, sillä hän kuulee minun ääneni ja rukoukseni;

2 sillä hän on kallistanut korvansa minun puoleeni, ja minä huudan häntä avuksi kaiken elinaikani.

3 Kuoleman paulat piirittivät minut, tuonelan ahdistukset kohtasivat minua; minä jouduin hätään ja murheeseen.

5 Herra on armollinen ja vanhurskas, meidän Jumalamme on laupias.

6 Herra varjelee yksinkertaiset; minä olin viheliäinen, mutta hän auttoi minua.

7 Palaja, sieluni, takaisin lepoosi, sillä Herra on tehnyt sinulle hyvin.

8 Sillä sinä olet pelastanut minun sieluni kuolemasta, minun silmäni kyynelistä, jalkani kompastumasta.

9 Minä saan vaeltaa Herran kasvojen edessä elävien maassa.

10 Minä uskon, sentähden minä puhun, minä, joka olin kovin vaivattu.

12 Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa minua kohtaan?

13 Minä kohotan pelastuksen maljan ja huudan avukseni Herran nimeä.

14 Minä täytän lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.

15 Kallis on Herran silmissä hänen hurskaittensa kuolema.

16 Oi Herra, minä olen sinun palvelijasi, sinun palvelijasi minä olen, sinun palvelijattaresi poika! Sinä päästit minun siteeni.

17 Sinulle minä uhraan kiitosuhrin ja huudan avukseni Herran nimeä.

18 Minä täytän lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä

19 Herran huoneen esikartanoissa, sinun keskelläsi, Jerusalem. Halleluja!

1 Aleluia. Amo o Senhor, porque ele ouviu a voz de minha súplica,

2 porque inclinou para mim os seus ouvidos no dia em que o invoquei.

3 Os laços da morte me envolviam, a rede da habitação dos mortos me apanhou de improviso; estava abismado na aflição e na ansiedade.

4 Foi então que invoquei o nome do Senhor: Ó Senhor, salvai-me a vida!

5 O Senhor é bom e justo, cheio de misericórdia é nosso Deus.

6 O Senhor cuida dos corações simples; achava-me na miséria e ele me salvou.

7 Volta, minha alma, à tua serenidade, porque o Senhor foi bom para contigo,

8 pois livrou-me a alma da morte, preservou-me os olhos do pranto, os pés da queda.

9 Na presença do Senhor continuarei o meu caminho na terra dos vivos.

10 Salmo. Conservei a confiança ainda quando podia dizer: Em verdade sou extremamente infeliz.

11 Em meu pavor eu dizia: O homem é um apoio falaz.

12 Mas que poderei retribuir ao Senhor por tudo o que ele me tem dado?

13 Erguerei o cálice da salvação, invocando o nome do Senhor.

14 Cumprirei os meus votos para com o Senhor, na presença de todo o seu povo.

15 É penoso para o Senhor ver morrer os seus fiéis.

16 Senhor, eu sou vosso servo; vosso servo, filho de vossa serva: quebrastes os meus grilhões.

17 Oferecer-vos-ei um sacrifício de louvor, invocando o nome do Senhor.

18 Cumprirei os meus votos para com o Senhor, na presença de todo o seu povo,

19 nos átrios da casa do Senhor, no teu recinto, ó Jerusalém!