1 HE AQUI que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.

2 Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.

3 Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.

4 Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.

5 Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.

6 Oid ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.

7 ¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?

8 ¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?

9 ¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?

10 El os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.

11 De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.

12 Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

13 Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.

14 ¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?

15 He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.

16 Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.

17 Oid con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.

18 He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.

19 ¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.

20 A lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:

21 Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.

22 Llama luego, y yo responderé; O yo hablaré, y respóndeme tú.

23 ¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.

24 ¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?

25 ¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?

26 ¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?

27 Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.

28 Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.

1 "Mano akys viską matė, ausys girdėjo ir suprato.

2 Kiek jūs žinote, tiek ir aš žinau, aš nesu menkesnis už jus.

3 Norėčiau kalbėti su Visagaliu ir ginčytis su Dievu.

4 Jūs esate melo kalviai, niekam tikę gydytojai.

5 Jei jūs tylėtumėte, tuo parodytumėte savo išmintį.

6 Pasiklausykite mano svarstymų, įsidėmėkite mano kalbą.

7 Ar kalbėsite nedorai už Dievą ir sakysite melą už Jį?

8 Ar, būdami šališki, norite Dievą ginti?

9 Ar bus gerai, kai Jis jus ištirs? Ar pasijuoksite iš Dievo kaip iš žmogaus?

10 Jis jus tikrai sudraus, jei būsite užslėpę šališkumą.

11 Ar Jo didybė jūsų negąsdins? Ar Jo baimė neapims jūsų?

12 Jūsų kalbos tarsi pelenai, o jūsų kūnai kaip molis.

13 Nutilkite ir leiskite man kalbėti, kas man bebūtų.

14 Kam aš draskau dantimis savo kūną ir nešioju savo sielą savo rankose?

15 Jei Jis mane ir nužudys, aš Juo pasitikėsiu ir išlaikysiu savo kelius Jo akivaizdoje.

16 Jis bus mano išgelbėjimas, nes veidmainis nepasirodys Dievo akivaizdoje.

17 Atidžiai klausykite mano kalbos ir savo ausimis išgirskite mano pasiteisinimą.

18 Štai aš iškėliau savo bylą, nes žinau, kad būsiu išteisintas.

19 Kas galėtų mane kaltinti? Jei aš nutilčiau, atiduočiau savo dvasią.

20 Nedaryk man dviejų dalykų, tada nesislėpsiu nuo Tavęs:

21 atitrauk nuo manęs savo ranką ir negąsdink manęs.

22 Tada Tu šauksi, ir aš atsiliepsiu; arba leisk man kalbėti ir atsakyk man.

23 Kiek nusikaltimų ir nuodėmių padariau? Parodyk man mano kaltes ir nuodėmes.

24 Kodėl slepi savo veidą ir mane laikai priešu?

25 Kodėl rodai savo jėgą prieš vėjo blaškomą lapą ir persekioji sausą šiaudą?

26 Tu rašai prieš mane karčius dalykus ir baudi už jaunystės nuodėmes;

27 Tu įtveri mano kojas į šiekštą ir seki visus mano žingsnius ir takus.

28 Esu sunaikintas kaip puvėsis, kaip drabužis, suėstas kandžių".