1 Y AÑADIO Eliú, y dijo:
2 Espérame un poco, y enseñarte he; Porque todavía tengo razones en orden á Dios.
3 Tomaré mi noticia de lejos, Y atribuiré justicia á mi Hacedor.
4 Porque de cierto no son mentira mis palabras; Contigo está el que es íntegro en sus conceptos.
5 He aquí que Dios es grande, mas no desestima á nadie; Es poderoso en fuerza de sabiduría.
6 No otorgará vida al impío, Y á los afligidos dará su derecho.
7 No quitará sus ojos del justo; Antes bien con los reyes los pondrá en solio para siempre, Y serán ensalzados.
8 Y si estuvieren prendidos en grillos, Y aprisionados en las cuerdas de aflicción,
9 El les dará á conocer la obra de ellos, Y que prevalecieron sus rebeliones.
10 Despierta además el oído de ellos para la corrección, Y díce les que se conviertan de la iniquidad.
11 Si oyeren, y le sirvieren, Acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.
12 Mas si no oyeren, serán pasados á cuchillo, Y perecerán sin sabiduría.
13 Empero los hipócritas de corazón lo irritarán más, Y no clamarán cuando él los atare.
14 Fallecerá el alma de ellos en su mocedad, Y su vida entre los sodomitas.
15 Al pobre librará de su pobreza, Y en la aflicción despertará su oído.
16 Asimismo te apartaría de la boca de la angustia A lugar espacioso, libre de todo apuro; Y te asentará mesa llena de grosura.
17 Mas tú has llenado el juicio del impío, En vez de sustentar el juicio y la justicia.
18 Por lo cual teme que en su ira no te quite con golpe, El cual no puedas apartar de ti con gran rescate.
19 ¿Hará él estima de tus riquezas, ni del oro, Ni de todas las fuerzas del poder?
20 No anheles la noche, En que desaparecen los pueblos de su lugar.
21 Guárdate, no tornes á la iniquidad; Pues ésta escogiste más bien que la aflicción.
22 He aquí que Dios es excelso con su potencia; ¿Qué enseñador semejante á él?
23 ¿Quién le ha prescrito su camino? ¿Y quién le dirá: Iniquidad has hecho?
24 Acuérdate de engrandecer su obra, La cual contemplan los hombres.
25 Los hombres todos la ven; Mírala el hombre de lejos.
26 He aquí, Dios es grande, y nosotros no le conocemos; Ni se puede rastrear el número de sus años.
27 El reduce las gotas de las aguas, Al derramarse la lluvia según el vapor;
28 Las cuales destilan las nubes, Goteando en abundancia sobre los hombres.
29 ¿Quién podrá tampoco comprender la extensión de las nubes, Y el sonido estrepitoso de su pabellón?
30 He aquí que sobre él extiende su luz, Y cobija con ella las raíces de la mar.
31 Bien que por esos medios castiga á los pueblos, A la multitud da comida.
32 Con las nubes encubre la luz, Y mándale no brillar, interponiendo aquéllas.
33 Tocante á ella anunciará el trueno, su compañero, Que hay acumulación de ira sobre el que se eleva.
1 Elihuvas kalbėjo toliau:
2 "Turėk kantrybės dar valandėlę, kad aš kalbėčiau už Dievą.
3 Aš remsiuosi praeitimi ir įrodysiu, kad mano Kūrėjas yra teisus.
4 Mano žodžiai teisingi, turintis tobulą pažinimą yra priešais tave.
5 Dievas yra galingas ir stiprus, tačiau neniekina nieko.
6 Jis nepalieka nedorėlio gyvo, bet apgina nuskriaustojo teises.
7 Jis neatitraukia nuo teisiųjų savo akių, bet su karaliais pasodina soste, įtvirtina ir išaukština juos.
8 Jei jie sukaustomi grandinėmis ir priespaudos metu surišami virvėmis,
9 tai Jis parodo jiems jų darbus ir nusikaltimus.
10 Dievas atveria jų ausis pamokymui ir įsako atsisakyti nusikaltimų.
11 Jei jie paklauso ir tarnauja Jam, praleis savo dienas klestėdami ir metus besidžiaugdami.
12 Bet jei jie nepaklūsta, pražus nuo kardo, mirs, neįgavę išminties.
13 Veidmainiai kaupia širdyje rūstybę, jie nesišaukia Jo, net būdami surišti.
14 Tokie miršta jaunystėje, jų gyvenimas tarp netyrųjų.
15 Jis išgelbsti vargšą iš jo vargo ir atveria jam ausis priespaudos metu.
16 Jis ir tave išlaisvintų ir padengtų tau stalą gėrybėmis.
17 Tu susilaukei nedorėlio bausmės, teismas ir teisingumas pasiekė tave.
18 Būk atsargus, kad Jis nepašalintų tavęs savo rūstybėje, nes tada ir didelė išpirka neišgelbės tavęs.
19 Ar Jis atsižvelgs į tavo turtus? Ne! Nei į auksą, nei į tavo galybę.
20 Nelauk nakties, kai tautos bus pašalintos ir sunaikintos.
21 Saugokis, nepalink į neteisybę, kurią tu pasirinktum vietoje kentėjimų.
22 Dievas išaukštintas savo galybe, kas gali pamokyti kaip Jis?
23 Kas Jam nurodė Jo kelius ir kas Jam pasakytų: ‘Tu klysti’?
24 Atsimink, kad galėtum išaukštinti Jo darbus, kuriuos žmonės matė.
25 Visi žmonės gali juos matyti ir pastebėti iš tolo.
26 Dievas yra didis, ne mums Jį suprasti; Jo metų tu negali suskaičiuoti.
27 Jis padaro iš vandens lašus, iš rūko lietų,
28 kurį debesys lieja gausiai ant žmonių.
29 Kas supras debesų išsidėstymą ir Jo palapinės garsus?
30 Jis paskleidžia savo šviesą ir apdengia jūros gelmes.
31 Jis teisia žmones ir teikia jiems maisto apsčiai.
32 Jis pažaboja žaibus ir įsako jiems smogti į tikslą.
33 Griaustinis praneša apie tai, ir gyvuliai jaučia, kas vyksta".