1 AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?

2 Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.

3 Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.

4 Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.

5 Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.

6 Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.

7 Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.

8 Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:

9 El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:

10 Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:

11 Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:

12 Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:

13 Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;

14 De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:

15 Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;

16 Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.

17 He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

18 Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: El hiere, y sus manos curan.

19 En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

20 En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.

21 Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.

22 De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:

23 Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.

24 Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.

25 Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.

26 Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.

27 He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Oyelo, y juzga tú para contigo.

1 "Šauk, jei kas nors tau atsakys. Į kurį iš šventųjų kreipsies?

2 Kvailį sunaikina pyktis, ir prastuolis žūva dėl pavydo.

3 Aš mačiau kvailį, kuris suleido šaknis, tačiau tuoj pat prakeikiau jo buveinę.

4 Jo vaikai nėra saugūs; jie yra mušami vartuose, ir niekas jų neišgelbsti.

5 Alkanas suvalgo jų derlių, erškėčiai nekliudo jam pasiimti. Plėšikas praryja jo nuosavybę.

6 Vargas neiškyla iš dulkių ir bėda neišauga iš žemės.

7 Tačiau žmogus gimęs vargti, kaip paukštis skrajoti.

8 Aš ieškočiau Dievo ir patikėčiau savo bylą Jam,

9 kuris daro didelių, neištiriamų ir nuostabių dalykų be skaičiaus.

10 Jis duoda žemei lietaus ir siunčia vandens laukams.

11 Jis pakelia pažemintus ir liūdinčius nuramina.

12 Gudriųjų sumanymus Jis paverčia niekais, todėl jų darbai nesėkmingi.

13 Jis sugauna gudriuosius jų pačių klastose, ir sukčių sumanymai nueina niekais.

14 Dienos metu jie susiduria su tamsa ir vidudienį vaikšto apgraibomis kaip naktį.

15 Jis išgelbsti vargšą nuo kardo, nuo jų kalbų ir stipriųjų rankos.

16 Vargšas turi viltį, o neteisybei užčiaupiama burna.

17 Laimingas žmogus, kurį Dievas pamoko, todėl nepaniekink Visagalio drausmės.

18 Jis sužeidžia, bet ir aptvarsto, Jis sumuša, tačiau ir pagydo.

19 Jis išgelbės tave iš šešių nelaimių, o septintoje pikta nepalies tavęs.

20 Bado metu Jis išpirks tave iš mirties, o kare­nuo kardo jėgos.

21 Tavęs nepalies liežuvių plakimai ir nebaugins gresiantis sunaikinimas.

22 Sunaikinimo ir bado metu tu juoksiesi, laukinių žvėrių nebijosi.

23 Lauko akmenys bus tavo sąjungininkai, o laukiniai žvėrys bus taikoje su tavimi.

24 Tu patirsi, kad tavo palapinė bus saugi, tu lankysiesi savo buveinėje ir nenusidėsi.

25 Tu patirsi, kad tavo sėkla bus gausi, o tavo palikuonys kaip žolė lankoje.

26 Tu nueisi į kapą senatvėje, būsi kaip javų pėdai, suvežami savo laiku.

27 Mes tai ištyrėme ir taip yra. Klausyk ir žinok tai savo labui".