1 Canción: Salmo de Asaph. OH Dios no tengas silencio: No calles, oh Dios, ni te estés quieto.

2 Porque he aquí que braman tus enemigos; Y tus aborrecedores han alzado cabeza.

3 Sobre tu pueblo han consultado astuta y secretamente, Y han entrado en consejo contra tus escondidos.

4 Han dicho: Venid, y cortémoslos de ser pueblo, Y no haya más memoria del nombre de Israel.

5 Por esto han conspirado de corazón á una, Contra ti han hecho liga;

6 Los pabellones de los Idumeos y de los Ismaelitas, Moab y los Agarenos;

7 Gebal, y Ammón, y Amalec; Los Filisteos con los habitadores de Tiro.

8 También el Assur se ha juntado con ellos: Son por brazo á los hijos de Lot. (Selah.)

9 Hazles como á Madián; Como á Sísara, como á Jabín en el arroyo de Cisón;

10 Que perecieron en Endor, Fueron hechos muladar de la tierra.

11 Pon á ellos y á sus capitanes como á Oreb y como á Zeeb; Y como á Zeba y como á Zalmunna, á todos sus príncipes;

12 Que han dicho: Heredemos para nosotros Las moradas de Dios.

13 Dios mío, ponlos como á torbellinos; Como á hojarascas delante del viento.

14 Como fuego que quema el monte, Como llama que abrasa las breñas.

15 Persíguelos así con tu tempestad, Y asómbralos con tu torbellino.

16 Llena sus rostros de vergüenza; Y busquen tu nombre, oh Jehová.

17 Sean afrentados y turbados para siempre; Y sean deshonrados, y perezcan.

18 Y conozcan que tu nombre es JEHOVA; Tú solo Altísimo sobre toda la tierra.

1 Dieve, netylėk! Dieve, nenurimk ir nebūk tylus!

2 Juk štai Tavo priešai triukšmauja, kelia galvas tie, kurie Tavęs nekenčia.

3 Prieš Tavo tautą jie rengia sąmokslą, tariasi prieš Tavo globotinius.

4 Jie sako: "Eikime, išnaikinkime juos, kad šios tautos nebebūtų ir Izraelio vardo niekas nebeminėtų".

5 Jie tariasi vieningai, susijungia prieš Tave;

6 Edomo ir Moabo stovyklos, izmaelitai ir hagarai,

7 Gebalas, Amonas ir Amalekas, Filistija kartu su Tyro gyventojais.

8 Su jais kartu asirai eina, Loto palikuonims teikia paramą.

9 Padaryk jiems kaip Midjanui, kaip Siserai ir Jabinui prie Kišono upelio;

10 jie prie En Doro sunaikinti buvo, tapo mėšlu žemei patręšti.

11 Padaryk jų kunigaikščius kaip Orebą ir Zeebą, kaip Zebachą bei Calmuną­visus jų vadus,

12 kurie sakė: "Pasiglemžkime Dievo žemes!"

13 Dieve, padaryk juos lyg sūkurio blaškomus lapus, lyg šiaudus prieš vėją.

14 Kaip ugnis sudegina mišką, kaip liepsna nudegina kalnus,

15 taip gainiok juos audromis, gąsdink vėtromis.

16 Viešpatie, sugėdink jų veidus, kad jie ieškotų Tavo vardo!

17 Tegul visada juos gėda ir išgąstis lydi ir gėdoje jie tepražūna.

18 Težino jie, kad Tas, kurio vardas Viešpats, visoje žemėje yra aukščiausias!