1 Und als es das siebente Siegel öffnete, entstand eine Stille im Himmel, von etwa einer halben Stunde.

2 Und ich sah die sieben Engel, die vor Gott stehen; und es wurden ihnen sieben Posaunen gegeben.

3 Und ein anderer Engel kam und stellte sich an den Altar, der hatte eine goldene Räucherpfanne; und ihm wurde viel Räucherwerk gegeben, damit er es mitsamt den Gebeten aller Heiligen auf den goldenen Altar gäbe, der vor dem Throne ist.

4 Und der Rauch des Räucherwerks stieg mit den Gebeten der Heiligen aus der Hand des Engels auf vor Gott.

5 Und der Engel nahm die Räucherpfanne und füllte sie mit Feuer vom Altar und warf sie auf die Erde; und es entstanden Stimmen und Donner und Blitze und Erdbeben.

6 Und die sieben Engel, welche die sieben Posaunen hatten, machten sich bereit zu posaunen.

7 Und der erste Engel posaunte, und es entstand Hagel und Feuer, mit Blut vermischt, und wurde auf die Erde geworfen; und der dritte Teil der Erde verbrannte, und der dritte Teil der Bäume verbrannte, und alles grüne Gras verbrannte.

8 Und der zweite Engel posaunte, und es wurde etwas wie ein großer feuerspeiender Berg ins Meer geworfen; und der dritte Teil des Meeres wurde zu Blut,

9 und der dritte Teil der Geschöpfe im Meer, welche Seelen haben, starb, und der dritte Teil der Schiffe ging zugrunde.

10 Und der dritte Engel posaunte; da fiel ein großer Stern vom Himmel, brennend wie eine Fackel, und er fiel auf den dritten Teil der Flüsse und auf die Wasserquellen;

11 und der Name des Sternes heißt Wermut. Und der dritte Teil der Gewässer wurde zu Wermut, und viele der Menschen starben von den Gewässern, weil sie bitter geworden waren.

12 Und der vierte Engel posaunte; da wurde der dritte Teil der Sonne und der dritte Teil des Mondes und der dritte Teil der Sterne geschlagen, damit der dritte Teil derselben verfinstert würde und der Tag ohne Beleuchtung sei seinen dritten Teil, und die Nacht in gleicher Weise.

13 Und ich sah und hörte einen Adler, der in der Mitte des Himmels flog und mit lauter Stimme rief: Wehe, wehe, wehe denen, die auf Erden wohnen, wegen der übrigen Posaunenstimmen der drei Engel, die noch posaunen sollen!

1 A i tana wahanga i te whitu o nga hiri, kahore he aha i rangona i te rangi me te mea kotahi te hawhe haora.

2 A ka kite ahau i nga anahera tokowhitu e tu ra i te aroaro o te Atua; a e whitu nga tetere i hoatu ki a ratou.

3 A ka haere mai tetahi atu anahera, ka tu ki runga o te aata, he tahu koura tana; a he maha nga whakakakara i hoatu ki a ia, hei tapiri mana ki nga inoi a te hunga tapu katoa ki runga ki te aata koura i mua i te torona.

4 A, ko te paoa o nga whakakakara me nga inoi a te hunga tapu, ka kake atu i te ringaringa o te anahera ki te aroaro o te Atua.

5 A ka mau te anahera ki te tahu whakakakara, ka whakakiia ki te kapura o te aata, panga ana e ia ki te whenua: na ko te putanga mai o nga whatitiri, o nga reo, o nga uira, o te ru.

6 Na kua takatu nga anahera tokowhitu i nga tetere e whitu, ka mea ki te whakatangi.

7 Whakatangi ana te anahera tuatahi, na, he whatu tera, he kapura, he toto ano hoki i roto, ka panga ki te whenua: na kua pau i te ahi te wahi tuatoru o te whenua, kua pau i te ahi te wahi tuatoru o nga rakau, a pau ake hoki i te ahi nga tarutaru m atomato katoa.

8 A ka whakatangi te rua o nga anahera, na, me te mea he maunga nui tera, e kaia ana e te ahi, kua maka ki te moana: a ka meinga te wahi tuatoru o te moana hei toto;

9 A mate iho te wahi tuatoru o nga mea hanga i roto i te moana, o nga mea whai ora; ngaro iho hoki te wahi tuatoru o nga kaipuke.

10 A ka whakatangi te toru o nga anahera, na, kua taka iho i te rangi he whetu nui e ka ana, ano he rama, a taka ana ki te wahi tuatoru o nga awa, ki nga puna hoki o nga wai;

11 A ko te ingoa o te whetu ko Taru kawa: a ka meinga te wahi tuatoru o nga wai hei taru kawa; a he tokomaha nga tangata i mate i nga wai, no te mea kua kawa.

12 A ka whakatangi te wha o nga anahera, na, kua patua te wahi tuatoru o te ra, me te wahi tuatoru o te marama, me te wahi tuatoru hoki o nga whetu; kia pouri ai te wahi tuatoru o aua mea, kia kore ai e marama te wahi tuatoru o te ra, o te po ano h oki.

13 A i kite ahau, i rongo hoki i tetahi ekara e rere ana i waenganui o te rangi, he nui tona reo ki te mea mai, Aue, aue, aue, te mate mo te hunga e noho ana i runga i te whenua, i era reo o te tetere a nga anahera tokotoru, meake nei tangi!