1 Eine Unterweisung. Von Etan, dem Esrachiten:

2 Die Gnadenerweisungen des HERRN will ich ewiglich besingen und seine Wahrheit mit meinem Munde verkündigen von Geschlecht zu Geschlecht.

3 Und zwar sage ich: Auf ewig wird die Gnade gebaut, in den Himmeln bestätigst du deine Treue:

4 »Ich habe mit meinem Auserwählten einen Bund geschlossen, habe meinem Knecht David geschworen:

5 Auf ewig will ich deinen Samen bestätigen und für alle Geschlechter bauen deinen Thron!« (Pause.)

6 Und die Himmel werden deine Wundertat preisen, o HERR, ja, deine Treue in der Gemeinde der Heiligen!

7 Denn wer in den Wolken ist dem HERRN zu vergleichen, wer ist dem HERRN ähnlich unter den Göttersöhnen?

8 Gott ist sehr schrecklich im Kreise der Heiligen und furchtbar über alle um ihn her.

9 HERR, Gott der Heerscharen, wer ist mächtig wie du? Und deine Treue ist um dich her!

10 Du herrschest über das stolze Meer; wenn sich seine Wellen erheben, so glättest du sie.

11 Du hast Rahab wie einen Erschlagenen zermalmt, mit deinem starken Arm zerstreutest du deine Feinde.

12 Dein ist der Himmel, dir gehört auch die Erde, der Weltkreis und was ihn erfüllt; du hast es alles gegründet.

13 Norden und Süden hast du erschaffen, Tabor und Hermon jauchzen ob deines Namens.

14 Du hast einen Arm voll Kraft, stark ist deine Hand, hoch erhoben deine Rechte.

15 Recht und Gerechtigkeit sind deines Thrones Feste, Gnade und Treue gehen vor deinem Angesicht her.

16 Wohl dem Volk, das den Jubelschall kennt! O HERR, im Lichte deines Angesichts werden sie wandeln.

17 Ob deines Namens frohlocken sie allezeit und sind erhoben durch deine Gerechtigkeit;

18 denn du bist ihr mächtiger Ruhm und durch deine Huld wird unser Horn erhöht.

19 Denn vom HERRN kommt unser Schild und vom Heiligen Israels unser König.

20 Damals redetest du durch ein Gesicht mit deinen Frommen und sprachst: »Ich habe die Hilfe einem Helden übertragen, einen Auserwählten aus dem Volk erhöht;

21 ich habe meinen Knecht David gefunden und ihn mit meinem heiligen Öl gesalbt;

22 meine Hand soll beständig mit ihm sein, und mein Arm soll ihn stärken.

23 Kein Feind soll ihn überlisten und kein Ruchloser ihn unterdrücken;

24 sondern ich will seine Widersacher vor ihm zermalmen und seine Hasser schlagen;

25 aber meine Treue und Gnade sollen mit ihm sein, und in meinem Namen soll sein Horn sich erheben.

26 Und ich will seine Hand ins Meer tauchen und seine Rechte in die Ströme.

27 Er wird zu mir rufen: Du bist mein Vater, mein Gott und der Fels meines Heils.

28 Und ich will ihn zum Erstgeborenen machen, zum Höchsten der Könige auf Erden.

29 Auf ewig bewahre ich ihm meine Gnade, und mein Bund soll ihm festbleiben.

30 Und ich setze seinen Samen auf ewig ein und mache seinen Thron wie die Tage des Himmels.

31 Wenn seine Söhne mein Gesetz verlassen und nicht in meinen Verordnungen wandeln,

32 wenn sie meine Satzungen entheiligen und meine Gebote nicht beachten,

33 so will ich ihre Sünden mit der Rute heimsuchen und ihre Missetat mit Schlägen;

34 aber meine Gnade will ich ihm nicht entziehen und meine Treue nicht verleugnen;

35 meinen Bund will ich nicht ungültig machen und nicht ändern, was über meine Lippen gekommen ist.

36 Einmal habe ich bei meiner Heiligkeit geschworen; sollte ich David belügen?

37 Sein Same soll ewig bleiben und sein Thron wie die Sonne vor mir;

38 wie der Mond soll er ewig bestehen und wie der Zeuge in den Wolken zuverlässig sein!« (Pause.)

39 Und doch hast du verstoßen und verworfen und bist zornig geworden über deinen Gesalbten!

40 Du verachtest den Bund deines Knechtes und trittst seine Krone zu Boden;

41 du hast alle seine Mauern zerrissen und seine Festungen in Trümmer gelegt;

42 es berauben ihn alle, die vorüberziehen, er ist seinen Nachbarn zum Gespött;

43 du hast die rechte Hand seiner Widersacher erhöht, hast allen seinen Feinden Freude gemacht;

44 du ließest zurückweichen sein scharfes Schwert und schenktest ihm keinen Sieg im Krieg;

45 du hast seinem Glanz ein Ende gemacht und seinen Thron zu Boden gestürzt;

46 du hast die Tage seiner Jugend verkürzt und ihn mit Schande bedeckt. (Pause.)

47 Wie lange, o HERR, willst du dich so verbergen? Soll dein Zorn stets wie Feuer brennen?

48 Gedenke mein! Was ist das Leben? Warum willst du alle Menschenkinder vergeblich erschaffen haben?

49 Wo ist einer, der den Tod nicht sähe und seine Seele erretten könnte von des Totenreichs Gewalt? (Pause.)

50 Wo sind, o Herr, deine frühern Gnadenerweise, die du dem David in deiner Treue zugeschworen hast?

51 Gedenke, o Herr, der Schmach, die deinen Knechten angetan wird, daß ich in meinem Busen den Hohn der vielen Völker trage,

52 womit deine Feinde dich, HERR, schmähen, womit sie schmähen die Fußstapfen deines Gesalbten!

53 Gepriesen sei der HERR ewiglich! Amen, Amen!

1 He Makiri na Etana Eterahi. Ka waiatatia e ahau nga mahi tohu a Ihowa ake ake: ka whakapuakina e toku mangai tou pono ki nga whakatupuranga katoa.

2 I mea hoki ahau, Ka hanga ake te mahi tohu mo ake tonu atu: ka whakapumautia e koe tou pono ki nga tino rangi ra ano.

3 Kua whakarite kawenata ahau ki taku i whiriwhiri ai: kua oati ki taku pononga ki a Rawiri;

4 Ka pumau i ahau ou uri ake ake: ka hanga tou torona ki nga whakatupuranga katoa. (Hera.

5 Ka whakamoemiti ano nga rangi, e Ihowa, ki au mahi whakamiharo; ki tou pono hoki i roto i te whakaminenga o te hunga tapu.

6 Ko wai oti i nga rangi hei rite mo Ihowa? Ko wai i roto i nga tama a te hunga nunui e rite ana ki a Ihowa?

7 He Atua whakamataku rawa i roto i te whakaminenga o te hunga tapu, e wehingia ana i runga ake i a ratou katoa i tetahi taha, i tetahi taha ona?

8 E Ihowa, e te Atua o nga mano, ko wai te mea kaha hei rite mou, e IHA? Hei rite ranei mo tou pono i tetahi taha ou, i tetahi taha?

9 Ko koe te kingi o te huamo o te moana: ka oho ona ngaru, ko koe hei whakamarino.

10 Mongamonga noa i a koe a Rahapa ano he tangata i patua: marara ana i a koe, i tou ringa kaha ou hoariri.

11 Nau nga rangi, nau te whenua: te ao me ona mea e hua ana i runga, nau ena i pumau ai.

12 Ko te raki me te tonga nau ena i hanga: ka hari a Taporo raua ko Heremona ki tou ingoa.

13 He takakau marohirohi tou: he pakari tou ringa, rewa tonu tou matau ki runga.

14 Ko te tika me te whakawa te turanga o tou torona: e haere ana te mahi tohu me te pono i mua i tou aroaro.

15 Ka hari te iwi e mohio ana ki te tangi whakahari: e haere ana ratou, e Ihowa, i te marama o tou mata.

16 E hari ana ratou ki tou ingoa i te roa o te ra: a ma tou tika ka kake ai ratou.

17 Ko koe hoki te kororia o to ratou kaha: ma tau manako ano ka ara ai to matou haona.

18 Na Ihowa hoki to matou whakangungu rakau: a na te Mea Tapu o Iharaira to tatou kingi.

19 I korero moemoea koe i reira ki tau Mea Tapu, i mea, Kua hoatu e ahau he kaha ki runga ki tetahi marohirohi; kua whakanuia e ahau tetahi i whiriwhiria i roto i te iwi.

20 Kua kitea e ahau taku pononga, a Rawiri: kua whakawahia ia e ahau ki taku hinu tapu:

21 Ka u atu toku ringa hei awhina mona: ma toku takakau ano ia e whakakaha.

22 E kore te hoariri e whai wahi ki a ia: e kore ano hoki te tama a te kino e tukino i a ia.

23 Maku e tukituki ona hoariri ki tona aroaro: ka whiua e ahau te hunga e kino ana ki a ia.

24 Otira ka mau ki a ia toku pono me taku mahi tohu: a ma toku ingoa ka ara ai tona haona.

25 Maku ano tona ringa ka pa ai ki te moana: tona matau ki nga awa.

26 Ka karanga ia ki ahau, Ko koe toku Papa, toku Atua, te kohatu o toku whakaoranga.

27 Ka waiho ano ia hei matamua maku ki runga ake i nga kingi o te whenua.

28 Ka rongoatia e ahau taku mahi tohu mona ake tonu atu: ka mau tonu taku kawenata ki a ia.

29 Ka meinga hoki e ahau ona uri kia mau tonu ake ake, tona torona ano ko nga ra o te rangi.

30 Ki te whakarerea e ana tamariki taku ture, a kahore e haere i aku whakaritenga;

31 Ki te takahi ratou i aku tikanga; a kahore e pupuri i aku whakahau;

32 Katahi ka whaia ta ratou mahi tutu e taku rakau, o ratou kino e te whiu.

33 Otira e kore e tangohia rawatia e ahau taku mahi tohu i a ia, e tuku ranei i toku pono kia he.

34 E kore taku kawenata e takahia e ahau, e kore ano e whakarereketia te mea i puta i oku ngutu.

35 Kotahi aku oatitanga i toku tapu; e kore ahau e teka ki a Rawiri.

36 Ka mau tonu tona uri ake ake; a ka rite tona torona ki te ra i toku aroaro.

37 Ka rite tona pumau ki to te marama ake ake: hei kaiwhakaatu pono ano i runga i te rangi. (Hera.

38 Na kua panga nei koe, kua whakarihariha, kua riri ki tau i whakawahi ai.

39 Kua weriweri koe ki te kawenata ki tau pononga: kua whakanoaia e koe tona karauna, taka noa ki te whenua.

40 Kua pakaruhia e koe ona taiepa katoa; whakamotitia iho e koe ona pa kaha.

41 E pahua ana i a ia nga tangata katoa e tika ana i te ara: he tawainga ia na ona hoa tata.

42 Kua whakarewaina e koe te ringa matau o ona hoa whawhai: kua meinga e koe kia hari ona hoa whawhai katoa.

43 Ae, e ngore ana i a koe te mata o tana hoari: kihai ano koe i tautoko i a ia ki te tatauranga.

44 Kua whakamutua e koe tona kororia, kua maka tona torona ki raro ki te whenua.

45 Kua poroa e koe nga ra o tona taitamarikitanga: kua hipokina ia e koe ki te whakama. (Hera.

46 Kia pehea te roa, e Ihowa, e whakangaro ai koe i a koe, ake tonu atu? Kia pehea te roa e toro ana tou riri ano he ahi?

47 Kia mahara ki te poto rawa o toku taima: he aha i hanga ai e koe nga tangata katoa hei kore noa iho?

48 Ko wai tena tangata e ora nei, a e kore e kite i te mate? E mawhiti koia i a ia tona wairua i te kaha o te reinga? (Hera.

49 E te Ariki, kei hea au arohatanga o mua i oatitia ai e koe ki a Rawiri i runga i tou pono?

50 Maharatia, e te Ariki, te tawai ki au pononga; e mau nei ki toku uma te tawai a nga iwi nunui katoa:

51 Te tawai a ou hoariri, e Ihowa, ta ratou tawai nei ki nga hikoinga o tau i whakawahi ai.

52 Kia whakapaingia a Ihowa ake ake. Amine, ae Amine.