1 En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.

2 HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.

3 Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?

4 Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.

5 Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!

6 Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.

7 Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.

1 Sıkıntıya düşünce RABbe seslendim; 2 Yanıtladı beni.

2 Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, 2 Aldatıcı dillerden! için Yeruşalime çıkarken söylenen ezgi.

3 Ey aldatıcı dil, 2 RAB ne verecek sana, 2 Daha ne verecek?

4 Yiğidin sivri oklarıyla 2 Retem çalısından alevli korlar!

5 Vay bana, Meşekte garip kaldım sanki, 2 Kedar çadırları arasında oturdum.

6 Fazla kaldım 2 Barıştan nefret edenler arasında.

7 Ben barış yanlısıyım, 2 Ama söze başladığımda, 2 Onlar savaşa kalkıyor!