1 Konung Salomo var nu konung över hela Israel.

2 Och dessa voro hans förnämsta män: Asarja, Sadoks son, var präst;

3 Elihoref och Ahia, Sisas söner, voro sekreterare; Josafat, Ahiluds son, var kansler;

4 Benaja, Jojadas son, var överbefälhavare; Sadok och Ebjatar voro präster;

5 Asarja, Natans son, var överfogde; Sabud, Natans son, en präst, var konungens vän;

6 Ahisar var överhovmästare; Adoniram, Abdas son, hade uppsikten över de allmänna arbetena.

7 Och Salomo hade satt över hela Israel tolv fogdar, som skulle sörja för vad konungen och hans hus behövde; var och en hade årligen sin månad, då han skulle sörja för dessa behov.

8 Och följande voro deras namn: Ben-Hur i Efraims bergsbygd;

9 Ben-Deker i Makas, Saalbim, Bet-Semes, Elon, Bet-Hanan;

10 Ben-Hesed i Arubbot, vilken hade Soko och hela Heferlandet;

11 Ben-Abinadab i hela Nafat-Dor -- denne fick Salomos dotter Tafat till hustru --;

12 Baana, Ahiluds son, i Taanak och Megiddo och i hela den del av Bet-Sean, som ligger på sidan om Saretan, nedanför Jisreel, från Bet-Sean ända till Abel-Mehola och bortom Jokmeam;

13 Ben-Geber i Ramot i Gilead; han hade Manasses son Jairs byar, som ligga i Gilead; han hade ock landsträckan Argob, som ligger i Basan, sextio stora städer med murar och kopparbommar;

14 Ahinadab, Iddos son, i Mahanaim;

15 Ahimaas i Naftali; också han hade tagit en dotter av Salomo, Basemat, till hustru;

16 Baana, Husais son, i Aser och Alot;

17 Josafat, Paruas son, i Isaskar;

18 Simei, Elas son, i Benjamin;

19 Geber, Uris son, i Gileads land, det land som hade tillhört Sihon, amoréernas konung, och Og, konungen i Basan; ty allenast en enda fogde fanns i det landet.

20 Juda och Israel voro då talrika, så talrika som sanden vid havet; och man åt och drack och var glad.

21 Så var nu Salomo herre över alla riken ifrån floden till filistéernas land och ända ned till Egyptens gräns; de förde skänker till Salomo och voro honom underdåniga, så länge han levde.

22 Och vad Salomo för var dag behövde av livsmedel var: trettio korer fint mjöl och sextio korer vanligt mjöl,

23 tio gödda oxar, tjugu valloxar och hundra far, förutom hjortar, gaseller, dovhjortar och gödda fåglar.

24 Ty han rådde över hela landet på andra sidan floden, ifrån Tifsa ända till Gasa, över alla konungar på andra sidan floden; och han hade fred på alla sidor, runt omkring,

25 Så att Juda och Israel sutto i trygghet, var och en under sitt vinträd och sitt fikonträd, ifrån Dan ända till Beer-Seba, så länge Salomo levde.

26 Och Salomo hade fyrtio tusen spann vagnshästar och tolv tusen ridhästar.

27 Och de nämnda fogdarna sörjde var sin månad för konung Salomos behov, och för allas som hade tillträde till konung Salomos bord; de läto intet fattas.

28 Och kornet och halmen för hästarna och travarna förde de, var och en i sin ordning, till det ställe där han uppehöll sig.

29 Och Gud gav Salomo vishet och förstånd i mycket rikt mått och så mycken insikt, att den kunde liknas vid sanden på havets strand,

30 så att Salomos vishet var större än alla österlänningars vishet och all Egyptens vishet.

31 Han var visare än alla andra människor, visare än esraiten Etan och Heman och Kalkol och Darda, Mahols söner; och ryktet om honom gick ut bland alla folk runt omkring.

32 Han diktade tre tusen ordspråk, och hans sånger voro ett tusen fem.

33 Han talade om träden, från cedern på Libanon ända till isopen, som växer fram ur väggen. Han talade ock om fyrfotadjuren, om fåglarna, om kräldjuren och om fiskarna.

34 Och från alla folk kom man för att höra Salomos visdom, från alla konungar på jorden, som hade hört talas om hans visdom.

1 O rei Salomão reinou sobre todo o Israel.

2 Estes eram os príncipes que tinha: Azarias, filho de Zadoque, era sacerdote;

3 Eliorefe e Aías, filho de Sisa, secretários: Josafá, filho de Ailude, era o cronista;

4 Benaia, filho de Joiada, era general do exército; Zadoque e Abiatar eram sacerdotes:

5 Azarias, filho de Natã, estava sobre os oficiais; Zabude, filho de Natã, era ministro de estado, amigo do rei;

6 Abisar era mordomo; e Adonirão, filho de Abda, estava sobre os que trabalhavam forçados.

7 Salomão tinha doze oficiais sobre todo o Israel, que proviam de mantimentos o rei e sua casa: cada um tinha que fornecer mantimento para um mês no ano.

8 São estes os seus nomes: Ben-Hur, na região montanhosa de Efraim;

9 Ben-Dequer, em Macaz, Saalbim, Bete-Semes e Elom-Bete-Hanã;

10 Ben-Hesede, em Arubote; a este pertencia Socó, e toda a terra de Hefer;

11 Ben-Abinadabe, no alto de Dor, o qual tinha por mulher a Tafate, filha de Salomão;

12 Baaná, filho de Ailude, em Taanaque e Megido, e em toda Bete-Seã, que está junto a Zaretã, debaixo de Jezreel, desde Bete-Seã até Abel-Meolá, para além de Jocmeão;

13 Ben-Geder, em Ramote-Gileade; a este pertenciam as aldeias de Jair, filho de Manassés, as quais estão em Gileade, e também a região de Argobe, que é em Basã, sessenta grandes cidades com muros e ferrolhos de bronze;

14 Ainadabe, filho de Ido, em Maanaim;

15 Aimaás, em Naftali, o qual tomou por mulher a Basemate, filha de Salomão;

16 Baaná, filho de Husai, em Aser e Alote;

17 Josafá, filho de Parua, em Issacar;

18 Simei, filho de Ela, em Benjamim;

19 Geber, filho de Uri, na terra de Gileade, país de Seom, rei dos amorreus, e de Ogue, rei de Basã; e era ele o único oficial que estava nesta terra.

20 Judá e Israel eram tão numerosos como a areia que está à beira do mar; comiam e bebiam e se alegravam.

21 Salomão dominava sobre todos os reinos desde o Rio até a terra dos filisteus, e até o termo do Egito; os quais lhe pagavam tributo e o serviam todos os dias da sua vida.

22 Os víveres para a mesa de Salomão eram cada dia trinta coros de flor de farinha, e sessenta coros de farinha;

23 dez bois cevados, e vinte bois tirados das pastagens, e cem ovelhas, afora veados, e gazelas, e cabras monteses, e aves cevadas.

24 Pois dominava ele sobre toda a região e sobre todos os reis aquém do Rio, desde Tifsa até Gaza, e tinha paz por todo o derredor.

25 Em Judá e Israel habitava cada qual em segurança, debaixo da sua videira, e debaixo da sua figueira, desde Dã até Ber-Seba, por todos os dias de Salomão.

26 Salomão tinha quarenta mil manjedouras de cavalos para os seus carros, e doze mil cavaleiros.

27 Os sobreditos oficiais, cada qual no seu mês, proviam de mantimentos o rei Salomão e todos os que chegavam à sua mesa; cousa nenhuma deixavam faltar.

28 Também levavam cevada e palha para os cavalos e ginetes para o lugar em que estava o rei, cada um segundo o seu cargo.

29 Deu Também Deus a Salomão sabedoria e entendimento em alto grau, e conhecimentos múltiplos, como a areia que está à beira do mar.

30 A sabedoria de Salomão excedia a de todos os filhos do Oriente, e toda a sabedoria do Egito.

31 Era mais sábio do que todos os homens, mais sábio do que Etã ezraíta, e do que Hemã, e do que Calcol, e do que Darda, filhos de Mahol. Correu a sua fama por todas as nações circunvizinhas.

32 Falou também três mil provérbios, e foram os seus cânticos mil e cinco.

33 Tratou de todas as árvores desde o cedro que está no Líbano, até o hissopo que sai da parede; tratou também dos animais, e das aves, e dos répteis, e dos peixes.

34 De todos os povos vinham pessoas a ouvir a sabedoria de Salomão, da parte de todos os reis que tinham ouvido da sua sabedoria.