1 Paulus och Silvanus och Timoteus hälsa tessalonikernas församling i Gud, vår Fader, och Herren Jesus Kristus.

2 Nåd vare med eder och frid ifrån Gud, Fadern, och Herren Jesus Kristus.

3 Vi äro pliktiga att alltid tacka Gud för eder, käre bröder, såsom tillbörligt är, därför att eder tro så mäktigt tillväxer, och den kärlek I haven till varandra mer och mer förökas hos eder alla och hos envar av eder.

4 Därför kunna vi själva i Guds församlingar berömma oss av eder, i fråga om eder ståndaktighet och eder tro under alla edra förföljelser, och under de lidanden I måsten uthärda.

5 Sådant är ett vittnesbörd om att Guds dom bliver rättvis. Så skolen I aktas värdiga Guds rike; för dess skull är det ock som I liden.

6 Guds rättfärdighet kräver ju att de som vålla eder lidande få lidande till vedergällning,

7 men att I som utstån lidanden fån hugnad tillsammans med oss, när Herren Jesus uppenbarar sig från himmelen med sin makts änglar,

8 »i lågande eld», och låter straffet drabba dem som icke känna Gud, och dem som icke äro vår Herre Jesu evangelium lydiga.

9 Dessa skola då bliva straffade med evigt fördärv, bort undan Herrens ansikte och hans överväldigande härlighet,

10 när han kommer för att förhärligas i sina heliga och visa sig underbar i alla dem som hava kommit till att tro; ty det vittnesbörd vi hava framburit till eder haven I trott. Så skall ske på den dagen.

11 Fördenskull bedja vi ock alltid för eder, att vår Gud må akta eder värdiga sin kallelse, och att han må med kraft fullborda i eder allt vad en god vilja kan åstunda, och vad tro kan verka,

12 så att vår Herre Jesu namn bliver förhärligat i eder, och I i honom, efter vår Guds och Herrens, Jesu Kristi, nåd.

1 Paulo, Silvano e Timóteo à igreja dos tessalonicenses em Deus Pai e no Senhor Jesus Cristo:

2 Graça a vós e paz da parte de Deus Pai e da do Senhor Jesus Cristo.

3 Devemos dar graças a Deus sempre por vós, irmãos, como é justo, porque a vossa fé aumenta sobremaneira e o amor de cada um de todos vós cresce reciprocamente,

4 de sorte que nós mesmos nos gloriamos de vós nas igrejas de Deus pela vossa fortaleza e fé em todas as vossas perseguições e nas tribulações que sofreis,

5 o que é prova evidente do reto juízo de Deus, para que sejais havidos por dignos do reino de Deus, pelo qual também padeceis;

6 se realmente é justo diante de Deus que ele dê em paga tribulação àqueles que vos atribulam,

7 e a vós que sois atribulados, alívio juntamente conosco, quando do céu se manifestar o Senhor Jesus com os anjos do seu poder em chama de fogo.

8 Ele tomará vingança dos que não conhecem a Deus e dos que não obedecem ao Evangelho de nosso Senhor Jesus,

9 os quais sofrerão a pena, a saber, a perdição eterna, sendo separados da face do Senhor e da glória do seu poder,

10 quando ele vier para ser glorificado em seus santos e para se fazer admirável em todos os que creram (porque foi acreditado o testemunho que vos demos), naquele dia.

11 Por isso também rogamos sempre por vós, para que o nosso Deus vos julgue dignos da vossa vocação e cumpra com poder todo o desejo da bondade e toda a obra de fé,

12 a fim de que o nome de nosso Senhor Jesus seja glorificado em vós, e vós nele, segundo a graça de nosso Deus e do Senhor Jesus Cristo.