1 Pois eis que o Senhor, Jeová dos exércitos, tira de Jerusalém e de Judá, o sustento e o bordão, todo o sustento de pão e todo o sustento de água;
2 o valente e o guerreiro; o juiz e o profeta, o adivinho e o ancião;
3 o capitão de cinqüenta, e o homem acatado, e o conselheiro, e o artífice hábil e o encantador perito.
4 Dar-lhes-ei meninos por príncipes, e caprichos infantis dominarão sobre eles.
5 O povo oprimirá uns aos outros, homem a homem, e próximo a próximo: mostrar-se-ão atrevidos, o menino contra o ancião, e o vil contra o nobre.
6 Quando alguém pegar de seu irmão na casa de seu pai, dizendo: Tu tens roupa, tu dominarás sobre nós, e fique esta ruína debaixo da tua mão;
7 naquele dia exclamará, dizendo: Não quero ser médico, pois em minha casa não há pão nem roupa; não me haveis de constituir dominador sobre o povo.
8 Pois Jerusalém está arruinada, e Judá caído; porque a sua língua e as suas ações são contra Jeová, para desafiarem os olhos da sua glória.
9 O aspecto do seu semblante dá testemunho contra eles; e, como Sodoma, publicam o seu pecado, sem o disfarçar. Ai das suas almas! porque eles fazem mal a si mesmos.
10 Dizei do justo que ele será próspero, pois comerá o fruto das suas ações.
11 Ai do perverso! não será próspero, pois lhe será feito a ele o que fizeram as suas mãos.
12 Quanto ao meu povo, os que o oprimem, são crianças, e mulheres dominam sobre eles. Ó povo meu, os que te guiam, te enganam, e destroem o caminho das tuas veredas.
13 Jeová põe-se de pé para pleitear, e apresenta-se para julgar os povos.
14 Jeová entrará em juízo com os anciãos do seu povo e com os príncipes do mesmo. Vós sois os que consumistes a vinha; o despojo do aflito está em vossas casas.
15 Que quereis vós os que esmigalhais o meu povo, e moeis o rosto dos aflitos? diz o Senhor, Jeová dos exércitos.
16 Ainda mais disse Jeová: Porque as filhas de Sião são altivas, e andam com o pescoço emproado, fazendo acenos com os olhos, e passeiam andando a passos contados e fazendo tinir os ornamentos dos seus pés;
17 portanto Jeová tornará caspenta a mioleira da cabeça das filhas de Sião, e descobri-lhes-á a nudez.
18 Naquele dia tirará Jeová o enfeite dos anéis dos artelhos, e das coifas, e das luetas;
19 os pendentes e os braceletes, e os véus leves;
20 os diademas, e as cadeias para regularem os passos, e os cintos, e os vasos de perfume, e os amuletos;
21 os anéis, e as jóias pendentes do nariz;
22 os vestidos de gala, e os mantos, e os chales, e os bolsos;
23 os espelhos, e as camisas de linho, e os turbantes e os véus grandes.
24 Será que em lugar de perfume haverá mau cheiro; e por cinto, corda; e por cabelo encrespado, calva; e por faixa de peito, cinto de cilício; marca a fogo em lugar de formosura.
25 Os teus homens cairão à espada, e os teus valentes na guerra.
26 As portas de Sião lamentarão e prantearão; ela será desolada e se assentará no chão.
1 Want kyk, die Here HERE van die leërskare sal uit Jerusalem en uit Juda wegneem die stut en die steun, elke stut van brood en elke stut van water,
2 die held en die krygsman, die regter en die profeet en die waarsêer en die oudste;
3 die owerste oor vyftig en die aansienlike en die raadsman en die knap ambagsman en die ervare besweerder.
4 En Ek sal seuns hulle vorste maak, en moedswilliges sal oor hulle heers.
5 En die mense sal mekaar verdruk, man teen man, en die een teen die ander; die seun sal die grysaard, die veragtelike sal die agbare stormloop.
6 As 'n man sy broer aangryp in die huis van sy vader en sê: Jy het 'n kleed, jy moet owerste oor ons wees, en laat hierdie ingestorte puinhoop onder jou toesig wees --
7 dan sal hy in die dag uitroep en sê: Ek kan geen geneesheer wees nie, en in my huis is geen brood en geen kleed nie; maak my nie 'n owerste van die volke nie.
8 Want Jerusalem het gestruikel, en Juda het geval; want hulle tong en hulle dade is teen die HERE om sy oë, vol heerlikheid, te trotseer.
9 Die uitdrukking van hulle gesig getuig teen hulle, en hul sonde maak hulle bekend, soos Sodom, sonder om iets weg te steek. Wee oor hulle siel, want hulle doen hulself kwaad aan!
10 Sê van die regverdige dat dit met hom goed sal gaan; want die vrug van hul handelinge sal hulle eet.
11 Wee die goddelose! Met hom gaan dit sleg; want wat sy hande gewerk het, sal hom aangedoen word.
12 Die drywers van my volk is kinders, en vroue heers oor hulle. o My volk, jou leiers is verleiers, en die weg wat jou pad moes wees, het hulle tot 'n dwaalweg gemaak.
13 Die HERE staan daar om 'n regstryd te voer: Hy tree op om die volke te vonnis.
14 Die HERE gaan na die gereg met die oudstes en die vorste van sy volk. Ja, julle het die wingerd afgewei; wat aan die arm man ontroof is, is in julle huise.
15 Wat is dit met julle dat julle my volk vertrap en die ellendiges mishandel? spreek die Here HERE van die leërskare.
16 Verder het die HERE gesê: Omdat die dogters van Sion trots is en loop met uitgerekte nek en met die oë lok, wegstap met trippelgang en hulle voetringe laat rinkel,
17 daarom sal die HERE die skedel van die dogters van Sion skurf maak, en die HERE sal hulle skaamte ontbloot.
18 In die dag sal die HERE wegneem die sieraad van die voetringe en die sonnetjies en die maantjies;
19 die oorversiersels en die armbande en die sluiers;
20 die hoofversiersels en die voetkettinkies en die pronkgordels en die reukflessies en die towermiddels;
21 die vingerringe en die neusringe;
22 die feesklere en die manteltjies en die tjalies en die handsakkies;
23 die handspieëltjies en die hemde en die tulbande en die wye mantels.
24 Dan sal daar in plaas van balsemgeur mufheid wees, en in plaas van 'n gordel 'n tou, en in plaas van gevlegte hare kaalheid, en in plaas van 'n pronkgewaad 'n roukleed, brandmerk in plaas van skoonheid.
25 Jou manne, o Sion, sal deur die swaard val en jou helde in die oorlog.
26 En sy poorte sal klaag en treur, en hy sal uitgeskud op die aarde sit.