1 Então vieram as filhas de Zelofeade, filho de Hefer, filho de Gileade, filho de Maquir, filho de Manassés das famílias de Manassés, filho de José; e estes são os nomes de suas filhas: Maalá, Noa, Hogla, Milca e Tirza.

2 Apresentaram-se diante de Moisés, e diante do sacerdote Eleazar, e diante dos príncipes e toda a congregação, à entrada da tenda da revelação, e disseram:

3 Nosso pai morreu no deserto, e não se achou entre a companhia daqueles que se reuniram contra Jeová na companhia de Coré; porém morreu no seu próprio pecado; e não tinha filhos.

4 Por que se tirará o nome de nosso pai dentre a sua família, porquanto não tinha filhos? Dai-nos possessão entre os irmãos de nosso pai.

5 Moisés levou a causa delas perante Jeová.

6 Disse Jeová a Moisés:

7 As filhas de Zelofeade falam o que é justo; certamente lhes darás possessão de herança entre os irmãos de seu pai; e farás passar a elas a herança de seu pai.

8 Dirás aos filhos de Israel: Se morrer um homem, e não tiver filhos, fareis passar a sua herança à sua filha.

9 Se não tiver filha, dareis a sua herança aos seus irmãos.

10 Se não tiver irmãos, dareis a sua herança aos irmãos de seu pai.

11 Se seu pai não tiver irmãos, dareis a sua herança ao seu parente que lhe é mais chegado de sua família, e este a possuirá; isto será para os filhos de Israel uma prescrição de direito, como Jeová ordenou a Moisés.

12 Disse Jeová a Moisés: Sobe a este monte Abarim, e vê a terra que dei aos filhos de Israel.

13 Tendo-a visto, serás também recolhido ao teu povo, assim como o foi teu irmão Arão;

14 porque no deserto de Zim, na contenda da congregação, fostes rebeldes à minha ordem, não me santificando diante dos seus olhos na questão das águas (Estas são as águas de Meribá de Cades, no deserto de Zim).

15 Respondeu Moisés a Jeová:

16 Que Jeová, Deus dos espíritos de toda a carne, ponha um homem sobre a congregação,

17 o qual saia adiante deles, e entre adiante deles, e os faça sair e os faça entrar; para que a congregação de Jeová não seja como ovelhas que não tem pastor.

18 Disse Jeová a Moisés: Toma a Josué, filho de Num, varão no qual reside o espírito, e impõe-lhe a mão;

19 apresenta-o diante do sacerdote Eleazar, e diante de toda a congregação; e diante deles dá-lhe a comissão.

20 Sobre eles porás uma parte da tua majestade, para que lhe obedeça toda a congregação dos filhos de Israel.

21 Apresentar-se-á perante o sarcedote Eleazar, o qual a respeito dele indagará segundo o juízo do Urim diante de Jeová; à ordem de Eleazar sairão, e à ordem de Eleazar entrarão, ele e todos os filhos de Israel, isto é, toda a congregação.

22 Fez Moisés, como Jeová lhe ordenou; e tendo tomado a Josué, apresentou-o diante do sacerdote Eleazar, e diante de toda a congregação;

23 impôs-lhe as mãos e deu-lhe a comissão, como Jeová falou por intermédio de Moisés.

1 Daarna het nader gekom die dogters van Selofhad, die seun van Hefer, die seun van G¡lead, die seun van Magir, die seun van Manasse, van die geslagte van Manasse, die seun van Josef -- dit is die name van sy dogters: Magla, Noa en Hogla en Milka en Tirsa --

2 en hulle het gaan staan voor Moses en die priester Ele sar en voor die owerstes en die hele vergadering, by die ingang van die tent van samekoms, en gesê:

3 Ons vader het in die woestyn gesterwe, en hy het nie behoort by die bende van die wat teen die HERE vergader het in die bende van Korag nie, maar hy het om sy sonde ontwil gesterwe en geen seuns gehad nie.

4 Waarom sou die naam van ons vader uit sy geslag weggeneem word, omdat hy geen seun gehad het nie? Gee ons 'n besitting onder die broers van ons vader.

5 Toe bring Moses hulle regsaak voor die aangesig van die HERE.

6 En die HERE het met Moses gespreek en gesê:

7 Die dogters van Selofhad praat reg. Jy moet hulle sekerlik 'n erflike besitting onder die broers van hulle vader gee en die erfdeel van hulle vader op hulle laat oorgaan.

8 En met die kinders van Israel moet jy spreek en sê: As iemand sterwe en geen seun het nie, moet julle sy erfdeel op sy dogter laat oorgaan.

9 En as hy geen dogter het nie, moet julle sy erfdeel aan sy broers gee.

10 En as hy geen broers het nie, moet julle sy erfdeel aan die broers van sy vader gee.

11 En as sy vader geen broers het nie, moet julle sy erfdeel aan sy bloedverwant gee wat naaste aan hom is uit sy geslag, en die moet dit in besit neem. En dit moet vir die kinders van Israel 'n regsinsetting wees, soos die HERE Moses beveel het.

12 Daarna het die HERE aan Moses gesê: Klim op hierdie gebergte Ab rim, en bekyk die land wat Ek aan die kinders van Israel gegee het.

13 En as jy dit gesien het, sal jy ook by jou volksgenote versamel word soos jou broer A„ron versamel is;

14 omdat julle in die woestyn Sin, toe die vergadering getwis het, teen my bevel wederstrewig gewees het om My by die water voor hulle oë te heilig. Dit is die water van M,riba by Kades, in die woestyn Sin.

15 Toe het Moses met die HERE gespreek en gesê:

16 Laat die HERE, die God van die geeste van alle vlees, 'n man oor die vergadering aanstel

17 wat voor hulle uittrek en wat voor hulle intrek, en wat hulle uitlei en wat hulle inlei; sodat die vergadering van die HERE nie mag wees soos skape wat geen wagter het nie.

18 Toe sê die HERE aan Moses: Neem vir jou Josua, die seun van Nun, 'n man in wie die Gees is; en lê hom die hand op,

19 en stel hom voor die priester Ele sar en voor die hele vergadering, en gee hom 'n opdrag voor hulle oë;

20 en lê op hom van jou hoogheid, sodat die hele vergadering van die kinders van Israel na hom kan luister.

21 En hy moet voor die priester Ele sar staan, dat die vir hom die beslissing van die Urim kan vra voor die aangesig van die HERE; volgens sy uitspraak moet hulle uittrek en volgens sy uitspraak moet hulle intrek, hy en al die kinders van Israel saam met hom en die hele vergadering.

22 En Moses het gedoen soos die HERE hom beveel het: hy het Josua geneem en hom voor die priester Ele sar en voor die hele vergadering gestel,

23 en hy het hom die hande opgelê en hom 'n opdrag gegee soos die HERE deur die diens van Moses gespreek het.