1 Ao querer eu sarar a Israel, descobre-se a iniqüidade de Efraim, e as maldades de Samaria, porque praticam a falsidade; o ladrão entra, e a tropa de salteadores despoja por fora.

2 Não consideram nos seus corações que eu me lembro de toda a sua malícia; agora os seus feitos os têm rodeado: acham-se diante da minha face.

3 Com a sua malícia alegram ao rei, e com as suas mentiras aos príncipes.

4 Todos eles são adúlteros; são semelhantes ao forno aceso pelo padeiro: ele cessa de atiçar o fogo desde o amassar a massa até que seja ela levedada.

5 No dia do nosso rei adoeceram os príncipes com o esquentamento do vinho; e o rei estendeu a mão com os escarnecedores.

6 Pois eles têm preparado o seu coração como um forno, enquanto estão de espreita; toda a noite dorme o seu padeiro; pela manhã arde como fogo de chama.

7 Todos eles são quentes como o forno, e devoram os seus juízes; todos os seus reis têm caído: não há entre eles quem clame a mim.

8 Quanto a Efraim, ele se mistura com o povo; Efraim é um pão cozido sobre as brasas que não foi virado.

9 Estrangeiros lhe têm devorado a força, e ele não o sabe; cabelos brancos se lhe espalham pela cabeça, e ele não o sabe.

10 A arrogância de Israel dá testemunho contra ele; contudo não têm voltado para Jeová, seu Deus, nem o têm buscado em tudo isso.

11 Efraim tem-se tornado como uma pomba insensata, sem entendimento; chamam ao Egito, vão para a Assíria.

12 Quando forem, estenderei sobre eles a minha rede; fá-los-ei descer como as aves do céu; castigá-los-ei, de conformidade com o que ouviu a sua congregação.

13 Ai deles! porque se erraram de mim; destruição sobre eles! porque transgrediram contra mim; embora eu quisesse remi-los, todavia proferiram mentiras contra mim.

14 Não clamaram a mim com o seu coração, mas uivaram nas suas camas; ajuntam-se para o trigo e o vinho, rebelam-se contra mim.

15 Embora fosse eu que instruísse e desse força aos seus braços, todavia imaginam o mal contra mim.

16 Voltam, porém, não para aquele que está no alto; têm-se tornado como um arco enganoso; cairão à espada os seus príncipes por causa do furor da sua língua: este será o escárnio deles na terra do Egito.

1 Terwyl Ek Israel genees, word die ongeregtigheid van Efraim openbaar en die booshede van Samar¡a; want hulle pleeg bedrog en die dief breek in en 'n rowerbende plunder op die straat.

2 En hulle sê nie in hulle hart dat Ek aan al hulle boosheid dink nie; nou omsingel hulle dade hulle, dit lê oop voor my aangesig.

3 Met hulle boosheid verbly hulle die koning en met hulle leuens die vorste.

4 Hulle is almal owerspelers; hulle is soos 'n oond wat bly brand, ook al het die bakker opgehou met stook, vandat die deeg geknee word totdat dit deursuur is.

5 Op die dag van ons koning is die vorste siek van verhitting deur wyn; hy steek sy hand uit na die spotters.

6 Ja, hulle het hul hart gemaak soos 'n oond in hul arglistigheid; die ganse nag deur slaap hulle bakker, in die môre vroeg brand dit soos 'n vuurvlam.

7 Hulle almal gloei soos 'n oond en verteer hul regeerders, al hulle konings val; daar is niemand onder hulle wat My aanroep nie.

8 Efraim -- hy vermeng hom met die volke; Efraim is 'n roosterkoek wat nie omgekeer is nie.

9 Vreemdes verteer sy krag, en hy bemerk dit nie; ook is grysheid oor hom uitgesprei, en hy weet dit nie.

10 Ja, die trotsheid van Israel getuig openlik teen hom; en tog bekeer hulle hul nie tot die HERE hulle God nie, en ondanks dit alles soek hulle Hom nie.

11 So het Efraim dan geword soos 'n onnosele duif sonder verstand; hulle roep na Egipte, hulle gaan na Assur.

12 Wanneer hulle gaan, sal Ek my net oor hulle uitsprei; soos die voëls van die hemel trek Ek hulle neer; Ek tugtig hulle soos in hulle samekoms aangekondig is.

13 Wee hulle, omdat hulle van My weggevlieg het! Verwoesting oor hulle, omdat hulle teen My oortree het! k tog wou hulle verlos, maar hulle het leuens teen My gespreek.

14 Ook roep hulle nie van harte na My nie, maar jammer op hulle bedde; ter wille van koring en mos kerwe hulle hulself stukkend; hulle is opstandig teen My.

15 Alhoewel Ek hulle arms geoefen, versterk het, het hulle kwaad teen My beraam.

16 Hulle keer terug, maar nie na bo nie; hulle is soos 'n bedrieglike boog; hulle vorste sal val deur die swaard weens die skeldwoorde van hulle tong. Dit is hulle bespotting in Egipteland.