1 Salva, Jeová; porque se acabam os piedosos; Por que os fiéis desaparecem dentre os filhos dos homens?

2 Falam a falsidade uns aos outros, Falam com lábios lisonjeiros e coração refolhado.

3 Corte Jeová todos os lábios lisonjeiros, E a língua que fala coisas pomposas:

4 Os que disseram: Engrandeceremos a nossa língua; Os nossos lábios a nós nos pertencem: quem sobre nós é senhor?

5 Por causa da desolação dos aflitos, Por causa do gemido dos necessitados, Levantar-me-ei agora, diz Jeová; Porei em segurança quem por ela suspira.

6 As palavras de Jeová são palavras puras, Qual prata fundida numa fornalha sobre a terra, Purificada sete vezes.

7 Tu, Jeová, os guardarás, Tu a cada um defenderás desta geração para sempre.

8 Por toda a parte andam os iníquos, Quando a vileza está exaltada entre os filhos dos homens.

1 Vir die musiekleier; met basstem. 'n Psalm van Dawid.

3 Hulle praat leuens, die een met die ander; met vleiende lippe spreek hulle dubbelhartig.

4 Mag die HERE al die vleiende lippe uitroei, die tong wat grootpraat,

5 hulle wat sê: Met ons tong is ons sterk; ons lippe is met ons! Wie is heer oor ons?

6 Oor die verdrukking van die ellendiges, oor die gesug van die behoeftiges sal Ek nou opstaan, sê die HERE; Ek sal hom in veiligheid stel wat daarna smag.

7 Die woorde van die HERE is rein woorde, silwer wat gelouter is in 'n smeltkroes in die aarde, gesuiwer sewe maal.

8 U, o HERE, sal hulle bewaar; U sal ons bewaar van hierdie geslag vir ewig. [ (Psalms 12:9) Die goddelose draf rond as laagheid die oorhand kry by die mensekinders. ]