1 O poderoso Deus, Jeová, fala E convoca a terra desde o nascer do sol até o seu ocaso.

2 Desde Sião, perfeição de beleza, Resplandece Deus.

3 O nosso Deus vem, e não fica em silêncio; Arde diante dele um fogo, E em redor reina uma grande procela.

4 Ele intima os céus lá em cima, E a terra para o julgamento do seu povo.

5 Reuni a mim os meus santos, Os que comigo fazem aliança por meio de sacrifícios.

6 Os céus proclamam a retidão dele, Porque é Deus mesmo quem vai julgar. (Selá)

7 Ouve, povo meu, e eu falarei; Ó Israel, e eu te protestarei: Eu sou Deus, o teu Deus.

8 Não te argüirei de teus sacrifícios, Nem de teus holocaustos, que estão sempre diante de mim.

9 Não tomarei da tua casa novilhos, Nem dos teus apriscos, bodes.

10 Pois meus são todos os animais do bosque, E os gados sobre milhares de outeiros.

11 Conheço todas as aves dos montes, E tudo o que se move no campo, tenho-o presente.

12 Se eu tivesse fome, não to diria a ti; Pois meu é o mundo e a sua plenitude.

13 Acaso hei de comer a carne de touros, Ou beber o sangue de bodes?

14 Oferece a Deus sacrifício de ação de graças, E paga ao Altíssimo os teus votos;

15 Invoca-me no dia da angústia; Eu te livrarei, e tu me glorificarás.

16 Mas o iníquo diz Deus: Que fazes tu em recitares os meus estatutos, E em tomares a minha aliança na tua boca,

17 Visto que tu aborreces a instrução, E lanças para trás das costas as minhas palavras?

18 Quando vias um ladrão, tu te comprazias nele, E participavas com os adúlteros.

19 Soltas a tua boca para a perversidade, E a tua língua trama enganos.

20 Sentado falas contra teu irmão, Difamas o filho de tua mãe.

21 Estas coisas tens feito, e calei-me; Pensavas que eu me tornaria sem dúvida como tu: Mas eu te argüirei, e te porei tudo à vista.

22 Considerai isto, vós que vos esqueceis de Deus, Para que não vos despedace eu, sem haver quem acuda.

23 Aquele que oferece o sacrifício de ação de graças, me glorifica; E àquele que prepara o seu caminho, Far-lhe-ei ver a salvação de Deus. espírito reto de ter ele entrado a Bate-Seba

1 'n Psalm van Asaf. Die God van die gode, die HERE, spreek en roep die aarde, van die opgang van die son af tot sy ondergang toe.

2 Uit Sion, die volkomenheid van skoonheid, verskyn God in ligglans.

3 Onse God kom en kan nie swyg nie. Vuur verteer voor sy aangesig, en rondom Hom storm dit geweldig.

4 Hy roep na die hemel daarbo, en na die aarde, om sy volk te oordeel:

5 Versamel my gunsgenote vir My, hulle wat my verbond by die offer sluit!

6 En -- die hemele verkondig sy geregtigheid, want God staan gereed om te oordeel! Sela.

7 Hoor, my volk, dat Ek kan spreek; Israel, dat Ek jou dit kan inskerp: Ek is God, jou God!

8 Oor jou offers bestraf Ek jou nie, en jou brandoffers is altyddeur voor My.

9 Ek hoef uit jou huis geen stier te neem of bokke uit jou krale nie;

10 want al die wilde diere van die bos is myne, die vee op berge by duisende.

11 Ek ken al die voëls van die berge, en wat roer op die veld, is van My.

12 As Ek honger het, sal Ek jou dit nie sê nie; want die wêreld is myne en sy volheid.

13 Sou Ek vleis van stiere eet of bloed van bokke drink?

14 Offer dank aan God, en betaal jou geloftes aan die Allerhoogste;

15 en roep My aan in die dag van benoudheid: Ek sal jou uithelp, en jy moet My eer.

16 Maar aan die goddelose sê God: Wat vertel jy nog my insettinge en neem jy my verbond in jou mond --

17 terwyl jy die tug haat en my woorde agter jou werp?

18 As jy 'n dief sien, dan geval dit jou by hom, en jou deel is met die egbrekers.

19 Jou mond laat jy los in boosheid, en jou tong vleg bedrog.

20 Jy sit en praat teen jou broer, die seun van jou moeder beskimp jy.

21 Hierdie dinge het jy gedoen, en sou Ek swyg? Jy dink Ek is net soos jy! Ek gaan jou straf en jou dit ordelik voor oë stel.

22 Verstaan dit tog, o Godvergeters, sodat Ek nie verskeur sonder dat iemand red nie.

23 Die een wat dank offer, eer My; en die een wat op sy weg ag gee, hom sal Ek die heil van God laat geniet.