1 Quem ama a correção, ama o conhecimento; Mas aquele que aborrece a repreensão, é estúpido.
2 O homem de bem alcançará de Jeová o favor, Mas o homem de desígnios perversos será condenado por ele.
3 O homem não se estabelecerá pela perversidade, Mas a raiz dos justos jamais será abalada.
4 A mulher virtuosa é a coroa de seu marido; Mas a que causa vergonha, é como apodrecimento nos seus ossos.
5 Os pensamentos dos retos são justos, Mas os conselhos dos perversos são engano.
6 As palavras dos perversos são emboscadas para derramar sangue, Mas a boca dos retos é um livramento.
7 Os perversos são derrubados e deixam de existir, Mas a casa dos justos permanecerá.
8 Segundo a sua inteligência será louvado o homem; Mas aquele que é de coração perverso, será desprezado.
9 Melhor é aquele que é estimado em pouco e tem servo, Do que quem se engrandece a si mesmo, e tem falta de pão.
10 O justo atende pela vida dos seus animais, Mas as entranhas dos perversos são cruéis.
11 Aquele que lavra a sua terra, será farto de pão; Mas o que se entrega ao ócio, é falto de entendimento.
12 O perverso deseja a rede dos maus, Mas a raiz dos justos dá fruto.
13 Pela transgressão dos lábios se enlaça o mau, Mas o justo escapará da angústia.
14 Pelo fruto da sua boca o homem se fartará de bem; E o que fazem as suas mãos, isso se lhes retribuirá.
15 O caminho do insensato é direito aos seus olhos; Mas quem é sábio, ouve conselhos.
16 A vexação do insensato, logo se revela; Mas o homem prudente encobre a afronta.
17 Quem profere a verdade manifesta a justiça, Mas a testemunha falsa, o engano.
18 Quem fala levianamente fere como espada, Mas a língua dos sábios produz a cura.
19 O lábio de verdade permanece para sempre, Mas o lábio de mentira, só um momento.
20 Engano há no coração dos que maquinam o mal, Mas há gozo para os que aconselham a paz.
21 Nenhuma desgraça acontecerá ao justo, Mas os perversos estarão cheios de males.
22 Os lábios mentirosos são abominação a Jeová; Mas os que falam a verdade são seu prazer.
23 O homem prudente encobre o conhecimento, Mas o coração dos tolos proclama a estultícia.
24 A mão dos diligentes dominará; Mas a que é remissa será sujeita a trabalhos forçados.
25 A ansiedade no coração do homem o abate, Mas uma boa palavra o alegra.
26 O justo serve de guia para o seu vizinho, Mas o caminho dos perversos os faz errar.
27 O preguiçoso não assa a sua caça, Mas a fazenda preciosa dos homens é para o diligente.
28 A vida está na vereda da justiça, E no seu caminho não há morte.
1 Ko te tangata e aroha ana ki te kupu ako e aroha ana ki te matauranga; na, ko te tangata e kore e pai kia riria tona he, he poauau tera.
2 Ko te tangata pai ka whiwhi ki ta Ihowa whakapai; otiia ka whakahengia e ia te tangata ngarahu kino.
3 E kore ta te tangata e u i te kino: na, ko te pakiaka o te hunga tika, e kore tera e whakakorikoria.
4 He wahine e u ana tona pai, hei karauna tera ki tana tane; tena ko te wahine i whakama ai ia, hei pirau tera i roto i ona wheua.
5 Ko nga whakaaro o te hunga tika he tika: ko nga whakaaro ia o te hunga kino he tinihanga.
6 Ko nga kupu a te hunga kino e mea ana kia tauwhanga i te toto: ma te mangai ia o te hunga tika ratou ka ora ai.
7 Ka hurihia iho te hunga kino, a kore iho; ko te whare ia o te hunga tika ka tu tonu.
8 Ka rite ki tona ngarahu te whakamoemiti mo te tangata; ko te ngakau parori ki ia ka whakahaweatia.
9 Ko te tangata e whakahaweatia ana, he pononga nei tana, pai ake ia i te tangata e whakanui ana i a ia ano, a kahore ana kai.
10 Ko te tangata tika e whakaaro ana ia ki te ora o tana kararehe; he nanakia ia nga mahi atawhai a te hunga kino.
11 Ko te tangata e mahi ana i tona oneone ka makona ia i te taro; tena ko te tangata e whai ana i te hunga tekateka noa, kahore ona ngakau mahara.
12 Ko ta te tangata kino e minamina ai ko te kupenga a te hunga kino; e whai hua ana ia te pakiaka o te hunga tika.
13 Ka mau te tangata kino i te pokanga ketanga o ona ngutu; ka puta mai ia te tangata tika i roto i te raru.
14 Ma nga hua o tona mangai ka makona ai te tangata i te pai; ka riro mai ano i te tangata nga utu o ta ona ringa.
15 He tika tonu ki ona kanohi ake te ara o te kuware: e whakarongo ana ia te tangata whakaaro nui ki te kupu whakatupato.
16 Ko te kuware, e mohiotia wawetia ana tona riri: e hipokina ana ia te whakama e te tangata ngarahu tupato.
17 Ko ta te tangata korero pono he whakapuaki i te tika; ko ta te kaiwhakaatu teka ia he tinihanga.
18 He tangata ano ko ana korero maka noa, me te mea ko nga werohanga a te hoari; he rongoa ia te arero o te hunga whakaaro nui.
19 Ka u tonu te ngutu pono a ake ake; mo naianei kau ia te arero teka.
20 He tinihanga kei roto i te ngakau o nga kaitito i te kino; he koa ia to nga kaiwhakatakoto korero e mau ai te rongo.
21 E kore tetahi kino e pa ki te tangata tika; engari te hunga kino ka ki i te kino.
22 He mea whakarihariha ki a Ihowa nga ngutu teka; ko tana e ahuareka ai ko nga kaimahi i te pono.
23 Hipoki ai te tangata tupato i te matauranga: e karanga nui ana ia te ngakau o nga kuware i te kuwaretanga.
24 Mo te ringa o nga uaua te kingitanga; hei homai takoha ia te mangere.
25 Ma te pouri i roto i te ngakau o te tangata e piko ai ia: ma te kupu pai ia ka marama ai.
26 Hira ake te tangata tika i tona hoa; te hunga kino ia ka whakapohehetia e to ratou ara ano.
27 Kahore te tangata mangere e tunu i tana mea i hopu ai: ma te tangata uaua ia te taonga utu nui a nga tangata.
28 He ora kei te ara o te tika; kahore hoki he mate i tona ara.