1 Aquele que, sendo muitas vezes repreendido, endurece a sua cerviz, Será de repente quebrantado, sem que haja remédio.

2 Quando se multiplicam os justos, regozija-se o povo; Mas quando o perverso toma o governo, o povo geme.

3 O homem que ama a sabedoria, alegra a seu pai; Mas quem freqüenta a companhia das prostitutas, disperdiça a sua fazenda.

4 O rei pela justiça estabelece a terra, Mas o amigo de impostos a transtorna.

5 O homem que lisonjeia ao seu próximo, Arma-lhe uma rede aos passos.

6 Na transgressão do homem mau há laço, Mas o justo jubila e se regozija.

7 O justo toma conhecimento da causa dos pobres, O perverso não tem conhecimento para a conhecer.

8 Os homens escarnecedores abrasam a cidade, Mas os sábios desviam a ira.

9 Se o homem sábio disputar com o insensato, Quer se agaste, quer se ria, não haverá descanso.

10 Os sanguinolentos aborrecem o íntegro; E quanto ao reto, procuram tirar-lhe a vida.

11 O tolo derrama toda a sua ira, Mas o sábio a reprime e aplaca.

12 Se o governador atende às mentiras, Todos os seus servos são perversos.

13 O pobre e o opressor se encontram, Jeová alumia os olhos de ambos.

14 O rei que julga fielmente os pobres, Terá o seu trono estabelecido para sempre.

15 A vara e a repreensão dão sabedoria, Mas a criança, deixada a si, envergonha a sua mãe.

16 Quando os perversos se multiplicam, multiplicam-se as transgressões; Mas os justos verão a queda deles.

17 Corrige o teu filho, e ele te fará descansar; Ele trará delícias à tua alma.

18 Onde não há revelação, o povo fica sem freio; Mas aquele que guarda a lei, esse é feliz.

19 O servo se não emendará com palavras; Porque ainda que entenda, não obedecerá.

20 Vês tu um homem precipitado no falar? Mais esperança há para o tolo do que para ele.

21 Aquele que cria delicadamente ao seu servo desde a meninice, Nele terá por fim um filho.

22 O homem irascível excita rixas, E o furioso multiplica transgressão.

23 A soberba do homem o abaterá, Mas o humilde de espírito receberá honra.

24 Aquele que é sócio dum ladrão, aborrece a sua alma; Ouve-o sol juramento, e nada denuncia.

25 O medo do homem traz um laço; Mas quem confia em Jeová, está seguro.

26 Muitos procuram o favor do governador, Mas a sentença de cada um vem de Jeová.

27 O homem injusto é abominação aos justos, E o reto no seu caminho é abominação ao perverso.

1 Ko te tangata he maha nei nga riringa i tona he, a ka whakapakeke i tona kaki, ka whatiia ohoreretia ia; te taea te rongoa.

2 Ka whakanuia te hunga tika, ka koa te iwi; ka kingi te tangata kino, ka aue te iwi.

3 Ko te tangata e matenui ana ki te whakaaro nui e whakahari ana i tona papa; ko te tangata ia e piri ana ki nga wahine kairau, he maumau taonga tana.

4 Ma te whakawa a te kingi e mau ai te whenua; ka whakataka ia e te tangata e tango ana i nga mea homai noa.

5 Ko te tangata e whakapati ana ki tona hoa, e whakatakoto kupenga ana mo ona waewae.

6 He rore kei roto i te he o te tangata kino; ko te tangata tika ia he waiata tana, he koa.

7 E mahara ana te tangata tika ki te take a te rawakore: kahore o te tangata kino whakaaro kia mohiotia e ia.

8 Ma nga tangata whakahi e tahu te pa kia mura: ko ta te hunga whakaaro nui ia he whakatahuri atu i te riri.

9 Ki te totohe te tangata whakaaro nui ki te tangata wairangi, ahakoa riri ia, kata ranei, kahore he tanga.

10 E mauahara ana te tangata whakaheke toto ki te tangata i te ngakau tapatahi: tena ko te hunga tika, ka whai ratou kia whakaorangia ia.

11 E tuakina ana e te wairangi tona riri katoa ki waho: e puritia mai ana ia e te tangata whakaaro nui, e pehia ana.

12 Ki te whakarongo te rangatira ki te teka, he kino katoa ana tangata.

13 E tutaki ana te rawakore raua ko te kaitukino ki a raua; ko Ihowa te kaiwhakamarama o nga kanohi o raua tokorua.

14 Ko te kingi e pono ana tana whakawa mo nga rawakore, ka whakapumautia tona torona ake ake.

15 Ko te whiu, ko te riri i te he, he mea homai era i te whakaaro nui: tena ko te tamaiti mahue noa, ka whakama i a ia tona whaea.

16 Ka tokomaha te hunga kino, ka nui te he: ka kite ia te hunga tika i to ratou hinganga.

17 Pakia tau tama, a ka whai okiokinga koe i a ia; ae ra, he ahuareka tana e homai ai ki tou wairua.

18 Ki te kahore he whakakitenga, ka kore te iwi e tupato: ko te kaipupuri ia i te ture, ka hari ia.

19 Ehara te kupu i te papaki mo te pononga: ahakoa hoki ia matau, e kore ia e rongo.

20 Ka kite ranei koe i te tangata kaika ki te korero? engari te wairangi ka totika ake i a ia.

21 Ko te tangata e penapena ana i tana pononga mai o te tamarikitanga, ka waiho ia e ia i te mutunga hei tama tupu.

22 He whakaoho whawhai ta te tangata pukuriri: he nui rawa hoki te he o te tangata aritarite.

23 Ka whakaititia iho te tangata e tona whakapehapeha: ka whai honore ia te tangata ngakau papaku.

24 Ko te tangata e whakauru ana ki ta te tahae, e kino ana ki tona ake wairua: e rongo ana ia i te kanga, kahore e kiki.

25 He rore e homai ana e te wehi ki te tangata: ko te tangata ia e whakawhirinaki ana ki a Ihowa ka mawhiti.

26 He tokomaha e whai ana kia paingia e te rangatira: otiia i ahu mai i a Ihowa te whakawa mo te tangata.

27 He mea whakarihariha ki te hunga tika te tangata whakahaere he; a he mea whakarihariha hoki ki te tangata kino te tangata he tika tona ara.