1 A sabedoria edificou a sua casa, Cortou as suas sete colunas;

2 Matou os seus animais cevados, misturou o seu vinho, E preparou a sua mesa.

3 Enviou as suas criadas a gritar Sobre as alturas da cidade:

4 Quem é estúpido, volte-se para cá; Aos que são faltos de entendimento, diz ela:

5 Vinde, comei o meu pão, E bebei do vinho que misturei.

6 Deixai a estupidez e vivei; E andai pelo caminho do entendimento.

7 Quem corrige ao escarnecedor, traz sobre si afronta; E quem repreende ao perverso, a si mesmo se desonra.

8 Não repreendas ao escarnecedor, para que não te odeie; Repreende ao sábio, e ele te amará.

9 Instrui ao sábio, e ele se tornará mais sábio; Ensina ao justo, e ele crescerá na ciência.

10 O temor de Jeová é o princípio da sabedoria, E o conhecimento do Santo é o entendimento.

11 Pois por mim se multiplicarão os teus dias, E se te aumentarão os anos da tua vida.

12 Se és sábio, para ti mesmo o és; E se és escarnecedor, tu só o suportarás.

13 A loucura é mulher turbulenta; É estúpida, e não sabe coisa alguma.

14 Senta-se junto à porta da sua casa, Sobre uma cadeira nas alturas da cidade,

15 Para chamar aos que passam pela estrada, Os quais vão seguindo o seu caminho:

16 Quem é estúpido, volte-se para cá; E ao que é falto de entendimento, diz ela:

17 As águas furtadas são doces, E o pão tomado às escondidas é agradável.

18 Mas ele não sabe que ali estão os mortos; Que os seus convidados estão nas profundezas do Cheol.

1 Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:

2 Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.

3 Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.

4 Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,

5 Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.

6 Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.

7 Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.

8 Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.

9 Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.

10 Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.

11 Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.

12 Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.

13 Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.

14 Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;

15 Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,

16 Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,

17 He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.

18 Te mohio ia kei reira nga tupapaku; kei te reinga riro ana i karanga ai.