1 Finalmente, irmãos, orai por nós, para que a palavra do Senhor se propague, e seja glorificada como também o é entre vós,
2 e para que sejamos libertados de homens perversos e malvados; porque a fé não é de todos.
3 Mas fiel é o Senhor que vos confirmará, e guardará do maligno.
4 Quanto a vós confiamos no Senhor que não só fazeis, mas fareis o que mandamos.
5 O Senhor, porém, vos dirija os corações no amor de Deus e na fortaleza de Cristo.
6 Nós vos mandamos, irmãos, em nome do Senhor Jesus Cristo, que vos aparteis de qualquer irmão que anda desordenadamente e não segundo a tradição que de nós recebestes.
7 Pois vós mesmos sabeis como deveis imitar-nos, porque não andamos desordenadamente entre vós,
8 nem comemos de graça o pão de homem algum, antes em trabalho e fadiga, trabalhando de noite e de dia para não sermos pesados a nenhum de vós;
9 não porque não tivéssemos o direito, mas para vos oferecer em nós um modelo que imitásseis.
10 Pois ainda quando estávamos convosco, isto vos mandamos, que, se alguém não quer trabalhar, não coma.
11 Temos ouvido que alguns andam entre vós desordenadamente, que nada fazem, antes se intrometem nos negócios alheios;
12 a estes tais ordenamos e rogamos no Senhor Jesus Cristo que, trabalhando sossegadamente, comam o seu pão.
13 Porém vós, irmãos, não vos canseis de fazer o bem.
14 Mas se alguém não obedecer à nossa palavra por esta epístola, notai-o, e não vos relacioneis com ele, a fim de que seja envergonhado;
15 todavia não o considereis como inimigo, mas admoestai-o como irmão.
16 O mesmo Senhor da paz vos dê a paz sempre e em toda a maneira. O Senhor seja com todos vós.
17 A saudação, escrevo-a eu, Paulo, por minha própria mão, que é o sinal em cada epístola; assim escrevo.
18 A graça de nosso Senhor Jesus Cristo seja com todos vós.
1 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας
2 και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις
3 πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου
4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν υμιν και ποιειτε και ποιησετε
5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και {VAR1: εις υπομονην } {VAR2: εις την υπομονην } του χριστου
6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβεν παρ ημων
7 αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν
8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθω νυκτα και ημεραν εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων
9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μιμεισθαι ημας
10 και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω
11 ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλα περιεργαζομενους
12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν δια του κυριου ημων ιησου χριστου ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν
13 υμεις δε αδελφοι μη εκκακησητε καλοποιουντες
14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτον σημειουσθε και μη συναναμιγνυσθε αυτω ινα εντραπη
15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφον
16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων
17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστολη ουτως γραφω
18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην [προς θεσσαλονικεις δευτερα εγραφη απο αθηνων]