1 Permaneça a caridade fraternal.

2 Não vos esqueçais da hospitalidade aos estranhos; porque por essa alguns, sem o saberem, hospedaram anjos.

3 Lembrai-vos dos presos, como se estivésseis presos com eles; dos que são maltratados, como sendo vós mesmos no corpo.

4 Seja honrado o matrimônio por todos, e seja o leito sem mácula; pois aos fornicários e adúlteros, Deus os julgará.

5 Seja a vossa vida isenta de avareza, contentando-vos com o que tendes; pois ele disse: Não te deixarei, nem te desampararei;

6 de modo que digamos com confiança: O Senhor é quem me ajuda, não temerei; Que me fará o homem?

7 Lembrai-vos dos que vos governaram, os quais vos falaram a palavra de Deus, e comtemplando o fim do seu procedimento, imitai a sua fé.

8 Jesus Cristo é o mesmo ontem, hoje, e para sempre.

9 Não vos deixeis levar por doutrinas várias e estranhas; porque boa coisa é ter o coração confirmado pela graça, e não por viandas, que não aproveitaram aos que delas cuidaram.

10 Temos um altar do qual não têm direito de comer os que servem o tabernáculo.

11 Pois os corpos daqueles animais, cujo sangue é trazido para dentro do Santo lugar pelo sumo sacerdote como oferta pelo pecado, são queimados fora do acampamento.

12 Porquanto Jesus também, para que santificasse o povo pelo seu sangue, sofreu fora da porta.

13 Saiamos, portanto, a ele fora do acampamento, levando o seu opróbrio;

14 pois não temos aqui uma cidade que permanece, mas buscamos a que há de vir.

15 Por ele, pois, ofereçamos constantemente a Deus sacrifícios de louvor, isto é, o fruto dos lábios que confessam o seu nome.

16 Mas não vos esqueçais de fazer o bem e de repartir com outros, pois com tais sacrifícios é que Deus se agrada.

17 Obedecei aos que vos governam e sede-lhes sujeitos, pois eles velam pelas vossas almas como os que têm de dar contas. Obedecei-lhes para que isto façam com alegria e não gemendo, pois isto é uma coisa sem proveito para vós.

18 Orai por nós, pois estamos persuadidos de que temos uma boa consciência, desejando em tudo portar-nos bem.

19 Mais e mais vos exorto a que façais isto, para que mais depressa eu vos seja restituído.

20 O Deus de paz, que dos mortos trouxe outra vez pelo sangue de uma aliança eterna a Jesus nosso Senhor,

21 grande pastor das ovelhas, vos aperfeiçoe em todo o bem, para que façais a sua vontade, fazendo ele em nós o que é agradável a seus olhos, mediante Jesus Cristo, a quem seja a glória pelos séculos dos séculos. Amém.

22 Mas rogo-vos, irmãos, que suporteis esta palavra de exortação, pois vos tenho escrito em poucas palavras.

23 Sabei que nosso irmão Timóteo tem sido libertado, com o qual, se vier brevemente, vos verei.

24 Saudai a todos os que vos governam e a todos os santos. Os da Itália vos saúdam.

25 A graça seja com todos vós.

1 η φιλαδελφια μενετω

2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους

3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι

4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεος

5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω

6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος

7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν

8 ιησους χριστος χθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας

9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη περιφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντες

10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες

11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης

12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν

13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες

14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν

15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου

16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος

17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο

18 προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι

19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν

20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν

21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην

22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν

23 γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας

24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας

25 η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς εβραιους εγραφη απο της ιταλιας δια τιμοθεου]