1 Elifaz de Temã tomou a palavra nestes termos:

2 Pode o homem ser útil a Deus? O sábio só é útil a si mesmo.

3 De que serve ao Todo-poderoso que tu sejas justo? Tem ele interesse que teu proceder seja íntegro?

4 É por causa de tua piedade que ele te pune, e entra contigo em juízo?

5 Não é enorme a tua malícia, e não são inumeráveis as tuas iniqüidades?

6 Sem causa tomaste penhores a teus irmãos, despojaste de suas vestes os miseráveis;

7 não davas água ao sedento, recusavas o pão ao esfomeado.

8 A terra era do mais forte, e o protegido é que nela se estabelecia.

9 Despedias as viúvas com as mãos vazias, quebravas os braços dos órfãos.

10 Eis por que estás cercado de laços, e os terrores súbitos te amedrontam.

11 A luz obscureceu-se; já não vês nada; e o dilúvio águas te engole.

12 Não está Deus nas alturas dos céus? Vê a cabeça das estrelas como está alta!

13 E dizes: Que sabe Deus? Pode ele julgar através da nuvem opaca?

14 As nuvens formam um véu que o impede de ver; ele passeia pela abóbada do céu.

15 Segues, pois, rotas antigas por onde andavam os homens iníquos

16 que foram arrebatados antes do tempo, e cujos fundamentos foram arrastados com as águas,

17 e que diziam a Deus: Retira-te de nós, que poderia fazer-nos o Todo-poderoso?

18 Foi ele, entretanto, que lhes cumulou de bens as casas; - longe de mim os conselhos dos maus! -

19 Vendo-os, os justos se alegram, e o inocente zomba deles:

20 Nossos inimigos estão aniquilados, e o fogo devorou-lhes as riquezas!

21 Reconcilia-te, pois, com {Deus} e faz as pazes com ele, é assim que te será de novo dada a felicidade;

22 aceita a instrução de sua boca, e põe suas palavras em teu coração.

23 Se te voltares humildemente para o Todo-poderoso, se afastares a iniqüidade de tua tenda,

24 se atirares as barras de ouro ao pó, e o ouro de Ofir entre os pedregulhos da torrente,

25 o Todo-poderoso será teu ouro e um monte de prata para ti.

26 Então farás do Todo-poderoso as tuas delícias, e levantarás teu rosto a Deus.

27 Tu lhe rogarás, e ele te ouvirá, e cumprirás os teus votos:

28 formarás os teus projetos, que terão feliz êxito, e a luz brilhará em tuas veredas.

29 Pois Deus abaixa o altivo e o orgulhoso, mas socorre aquele que abaixa os olhos.

30 Salva o inocente, o qual é libertado pela pureza de suas mãos.

1 Toe het lifas, die Temaniet, geantwoord en gesê:

2 Kan 'n man aan God 'n diens bewys? Nee, aan homself bewys die verstandige 'n diens.

3 Het die Almagtige daar belang by dat jy regverdig is? Of is dit voordeel vir Hom dat jy onberispelik wandel?

4 Is dit oor jou Godsvrees dat Hy jou bestraf, dat Hy met jou na die gereg gaan?

5 Is jou boosheid nie groot en jou ongeregtighede nie sonder einde nie?

6 Want jy het pand geneem van jou broers sonder noodsaak, en die klere van die naaktes het jy uitgetrek.

7 Aan die vermoeide het jy geen water gegee om te drink nie, en aan die hongerige het jy die brood onthou.

8 Maar aan die man van geweld -- aan hom behoort die land; en die aansienlike -- hy moet daarin woon!

9 Weduwees het jy met leë hande weggestuur, en die arms van die wese is verbrysel.

10 Daarom is daar vangnette rondom jou en maak die vrees jou skielik skrik.

11 Of sien jy die duisternis nie en die oorvloed van waters wat jou bedek?

12 Is God nie hemelhoog nie? En aanskou hoe hoog die hoogste sterre staan.

13 Maar jy sê: Wat weet God? Kan Hy deur donkerheid heen strafgerig hou?

14 Wolke is 'n bedekking vir Hom, sodat Hy nie sien nie; en oor die hemelgewelf wandel Hy.

15 Wil jy die pad van die ou tyd hou, wat die kwaaddoeners bewandel het,

16 wat gegryp is voor die tyd, wie se grondslag uitgegiet is soos 'n stroom,

17 wat tot God gesê het: Bly ver van ons af! en: Wat kan die Almagtige ons aandoen?

18 En tog het Hy hulle huise gevul met wat goed is. Maar die gesindheid van die goddelose is ver van my!

19 Die regverdiges sien dit en is bly, en die onskuldige spot met hulle en sê:

20 Waarlik, ons teëstander is verdelg; en wat hulle laat oorbly het, het die vuur verteer.

21 Sluit tog vriendskap met Hom, sodat jy vrede kan hê; daardeur sal goeie dinge oor jou kom.

22 Neem tog uit sy mond onderrig aan, en lê sy woorde weg in jou hart.

23 As jy tot die Almagtige terugkeer, sal jy gebou word; as jy die onreg verwyder uit jou tent.

24 En gooi die gouderts in die stof en tussen die rotse van die spruite die goud van Ofir.

25 Dan sal die Almagtige jou gouderts wees en stawe silwer vir jou.

26 Want dan sal jy in die Almagtige jou verlustig en jou aangesig tot God ophef.

27 Jy sal tot Hom bid, en Hy sal jou verhoor; en jy sal jou geloftes betaal.

28 Besluit jy iets, dan kom dit tot stand; en oor jou weë skyn 'n lig.

29 As die afdraand loop, dan sê jy: Boontoe! En hom wat neerslagtig is, verlos Hy.

30 Hy red selfs hom wat nie onskuldig is nie: ja, hy word gered deur die reinheid van jou hande.