1 Chama para ver se te respondem; a qual dos santos te dirigirás?

2 O arrebatamento mata o insensato, a inveja leva o tolo à morte.

3 Vi o insensato deitar raiz, e de repente sua morada apodreceu.

4 Seus filhos são privados de qualquer socorro, são pisados à porta, ninguém os defende.

5 O faminto come sua colheita e a leva embora, por detrás da cerca de espinhos, e os sequiosos engolem seus bens.

6 Pois o mal não sai do pó, e o sofrimento não brota da terra:

7 é o homem quem causa o sofrimento como as faíscas voam no ar.

8 Por isso, eu rogarei a Deus, apresentarei minha súplica ao Senhor.

9 Ele faz coisas grandes e insondáveis, maravilhas incalculáveis;

10 espalha a chuva sobre a terra, e derrama as águas sobre os campos;

11 exalta os humildes, e dá nova alegria aos que estão de luto;

12 frustra os projetos dos maus, cujas mãos não podem executar os planos;

13 apanha os jeitosos em suas próprias manhas, e os projetos dos astutos se tornam prematuros;

14 em pleno dia encontram as trevas, e andam às apalpadelas ao meio-dia como se fosse noite.

15 Salva o fraco da espada da língua deles, e o pobre da mão do poderoso;

16 volta a esperança ao infeliz, e é fechada a boca da iniqüidade.

17 Bem-aventurado o homem a quem Deus corrige! Não desprezes a lição do Todo-poderoso,

18 pois ele fere e cuida; se golpeia, sua mão cura.

19 Seis vezes te salvará da angústia, e, na sétima, o mal não te atingirá.

20 No tempo de fome, te preservará da morte, e, no combate, do gume da espada;

21 estarás a coberto do açoite da língua, não terás medo quando vires a ruína;

22 rirás das calamidades e da fome, não temerás as feras selvagens.

23 Farás um pacto com as pedras do chão, e os animais dos campos estarão em paz contigo.

24 Dentro de tua tenda conhecerás a paz, visitarás tuas terras, onde nada faltará;

25 verás tua posteridade multiplicar-se, e teus descendentes crescerem como a erva dos campos.

26 Entrarás maduro no sepulcro, como um feixe de trigo que se recolhe a seu tempo.

27 Eis o que observamos; é assim; eis o que aprendemos; tira proveito disso.

1 Roep maar -- is daar iemand wat jou antwoord gee? En na wie van die heiliges sal jy gaan?

2 Want verbitterdheid vermoor die dwaas, en naywer maak die domme dood.

3 Ek self het gesien hoe 'n dwaas wortel skiet; maar skielik het ek sy woning vervloek.

4 Ver is sy kinders van geluk; en hulle word verbrysel in die poort sonder dat iemand red.

5 Wat hy geoes het, eet die hongerige op, en die haal dit selfs uit die doringheining uit; en die ondergang hyg na hulle rykdom.

6 Want onheil kom nie voort uit die stof, en moeite spruit nie uit die grond nie.

7 Maar die mens word vir moeite gebore soos die vonke boontoe vlieg.

8 Maar wat my aangaan, ek sou na God vra en my saak aan die Godheid voorlê,

9 aan Hom wat groot dinge doen en ondeurgrondelike, wonders sonder getal;

10 wat reën gee oor die aarde en waters uitstuur oor die velde;

11 om nederiges op 'n hoogte te stel daarbo; en die wat in die rou is, verkry die hoogste geluk.

12 Hy wat die planne van listige mense verydel, sodat hulle hande niks kan uitrig wat standhou nie;

13 wat die wyse manne vang in hulle listigheid, en die raad van die slinkse mense misluk van haastigheid.

14 Oordag stuit hulle op duisternis, en soos in die nag tas hulle rond op die middag.

15 So verlos Hy dan van die swaard wat kom uit hulle mond, en die behoeftige uit die hand van die sterk man.

16 So is daar dan verwagting vir die arme; en ongeregtigheid hou die mond toe.

17 Kyk, gelukkig is die man wat God kasty; verwerp daarom die tugtiging van die Almagtige nie.

18 Want Hy doen smart aan, maar verbind ook; Hy verbrysel, maar sy hande maak gesond.

19 In ses benoudhede sal Hy jou red, ja, in sewe sal geen onheil jou tref nie.

20 In hongersnood verlos Hy jou van die dood en in die oorlog uit die mag van die swaard.

21 As die tong g,sel, word jy weggesteek; en jy hoef nie te vrees vir verwoesting as dit kom nie.

22 Oor verwoesting en broodsgebrek sal jy lag, en vir die wilde diere van die aarde hoef jy nie te vrees nie.

23 Want met die klippe van die veld is jou verbond, en die wilde diere van die veld is met jou bevriend.

24 En jy sal uitvind dat jou tent in vrede is; en as jy op jou woonplek rondkyk, sal jy niks vermis nie.

25 Ook sal jy uitvind dat jou kroos talryk is en jou nakomelinge soos die plante van die aarde.

26 Op rype leeftyd sal jy na die graf gaan, soos 'n koringgerf ingebring word op sy tyd.

27 Kyk, dit het ons nagespeur, so is dit; hoor dit, en neem jy dit ter harte.