1 Prece de um aflito que desabafa sua angústia diante do Senhor. Senhor, ouvi a minha oração, e chegue até vós o meu clamor.
2 Não oculteis de mim a vossa face no dia de minha angústia. Inclinai para mim o vosso ouvido. Quando vos invocar, acudi-me prontamente,
3 porque meus dias se dissipam como a fumaça, e como um tição consomem-se os meus ossos.
4 Queimando como erva, meu coração murcha, até me esqueço de comer meu pão.
5 A violência de meus gemidos faz com que se me peguem à pele os ossos.
6 Assemelho-me ao pelicano do deserto, sou como a coruja nas ruínas.
7 Perdi o sono e gemo, como pássaro solitário no telhado.
8 Insultam-me continuamente os inimigos, em seu furor me atiram imprecações.
9 Como cinza do mesmo modo que pão, lágrimas se misturam à minha bebida,
10 devido à vossa cólera indignada, pois me tomastes para me lançar ao longe.
11 Os meus dias se esvaecem como a sombra da noite e me vou murchando como a relva.
12 Vós, porém, Senhor, sois eterno, e vosso nome subsiste em todas as gerações.
13 Levantai-vos, pois, e sede propício a Sião; é tempo de compadecer-vos dela, chegou a hora...
14 porque vossos servos têm amor aos seus escombros e se condoem de suas ruínas.
15 E as nações pagãs reverenciarão o vosso nome, Senhor, e os reis da terra prestarão homenagens à vossa glória.
16 Quando o Senhor tiver reconstruído Sião, e aparecido em sua glória,
17 quando ele aceitar a oração dos desvalidos e não mais rejeitar as suas súplicas,
18 escrevam-se estes fatos para a geração futura, e louve o Senhor o povo que há de vir,
19 porque o Senhor olhou do alto de seu santuário, do céu ele contemplou a terra;
20 para escutar os gemidos dos cativos, para livrar da morte os condenados;
21 para que seja aclamado em Sião o nome do Senhor, e em Jerusalém o seu louvor,
22 no dia em que se hão de reunir os povos, e os reinos para servir o Senhor.
23 Deus esgotou-me as forças no meio do caminho, abreviou-me os dias.
24 Meu Deus, peço, não me leveis no meio da minha vida, vós cujos anos são eternos.
25 No começo criastes a terra, e o céu é obra de vossas mãos.
26 Um e outro passarão, enquanto vós ficareis. Tudo se acaba pelo uso como um traje. Como uma veste, vós os substituís e eles hão de sumir.
27 Mas vós permaneceis o mesmo e vossos anos não têm fim.
28 Os filhos de vossos servos habitarão seguros, e sua posteridade se perpetuará diante de vós.
1 'n Gebed van 'n ellendige as hy beswyk en sy klagte uitstort voor die aangesig van die HERE.
2 o HERE, hoor my gebed, en laat my hulpgeroep tot by U kom!
3 Verberg u aangesig nie vir my op die dag as ek in benoudheid is nie; neig u oor tot my; op die dag as ek roep, verhoor my gou!
4 Want my dae verdwyn soos rook en my gebeente gloei soos 'n vuurherd.
5 Platgeslaan soos die plante en verdor is my hart; want ek vergeet om my brood te eet.
6 Vanweë my harde gesug kleef my gebeente aan my vlees.
7 Ek is soos 'n pelikaan van die woestyn, ek het geword soos 'n uil op die puinhope.
8 Ek is slapeloos en het geword soos 'n eensame voël op die dak.
9 Die hele dag smaad my vyande my; die wat teen my raas, gebruik my naam as 'n vloek.
10 Want ek eet as soos brood en meng my drank met trane,
11 vanweë u grimmigheid en u toorn; want U het my opgehef en my weggewerp.
12 My dae is soos 'n skaduwee wat lank geword het, en ek, soos die plante verdor ek.
13 Maar U, o HERE, U bly tot in ewigheid, en u gedenknaam van geslag tot geslag.
14 U sal opstaan, U oor Sion ontferm; want dit is tyd om hom genadig te wees, want die bestemde tyd het gekom.
15 Want u knegte het sy klippe lief en het medelyde met sy puin.
16 Dan sal die heidene die Naam van die HERE vrees en al die konings van die aarde u heerlikheid;
17 omdat die HERE Sion opgebou het, in sy heerlikheid verskyn het,
18 Hom gewend het tot die gebed van wie ontbloot is, en hulle gebed nie verag het nie.
19 Dit sal vir die volgende geslag opgeskrywe word, en die volk wat geskape gaan word, sal die HERE loof;
20 omdat Hy van sy heilige hoogte neergesien het, die HERE uit die hemel op die aarde gelet het,
21 om die gekerm van die gevangene te hoor, om los te maak die kinders van die dood;
22 sodat hulle in Sion die Naam van die HERE kan vermeld en sy lof in Jerusalem,
23 as die volke almal saam vergader, ook die koninkryke om die HERE te dien.
24 Hy het my krag op die weg swak gemaak, my dae verkort.
25 My God, sê ek, neem my nie weg in die helfte van my dae nie -- u jare is van geslag tot geslag!
26 In die voortyd het U die aarde gegrondves, en die hemele is die werk van u hande.
27 Hulle sal vergaan, maar U sal bly; ja, hulle almal sal soos 'n kleed verslyt; U verwissel hulle soos 'n kledingstuk, en hulle verdwyn.
28 Maar U bly dieselfde, en u jare het geen einde nie. [ (Psalms 102:29) Die kinders van u knegte sal woon, en hulle nageslag sal voor u aangesig bly bestaan. ]