1 Salmo. Felizes aqueles cuja vida é pura, e seguem a lei do Senhor.

2 Felizes os que guardam com esmero seus preceitos e o procuram de todo o coração;

3 e os que não praticam o mal, mas andam em seus caminhos.

4 Impusestes vossos preceitos, para serem observados fielmente;

5 oxalá se firmem os meus passos na observância de vossas leis.

6 Não serei então confundido, se fixar os olhos nos vossos mandamentos.

7 Louvar-vos-ei com reto coração, uma vez instruído em vossos justos decretos.

8 Guardarei as vossas leis; não me abandoneis jamais.

9 Como um jovem manterá pura a sua vida? Sendo fiel às vossas palavras.

10 De todo o coração eu vos procuro; não permitais que eu me aparte de vossos mandamentos.

11 Guardo no fundo do meu coração a vossa palavra, para não vos ofender.

12 Sede bendito, Senhor; ensinai-me vossas leis.

13 Meus lábios enumeram todos os decretos de vossa boca.

14 Na observância de vossas ordens eu me alegro, muito mais do que em todas as riquezas.

15 Sobre os vossos preceitos meditarei, e considerarei vossos caminhos.

16 Hei de deleitar-me em vossas leis; jamais esquecerei vossas palavras.

17 Concedei a vosso servo esta graça: que eu viva guardando vossas palavras.

18 Abri meus olhos, para que veja as maravilhas de vossa lei.

19 Peregrino sou na terra, não me oculteis os vossos mandamentos.

20 Consome-se minha alma no desejo perpétuo de observar vossos decretos.

21 Repreendestes os soberbos, malditos os que se apartam de vossos mandamentos.

22 Livrai-me do opróbrio e do desprezo, pois observo as vossas ordens.

23 Mesmo que os príncipes conspirem contra mim, vosso servo meditará em vossas leis.

24 Vossos preceitos são minhas delícias, meus conselheiros são as vossas leis.

25 Prostrada no pó está minha alma, restituí-me a vida conforme vossa promessa.

26 Eu vos exponho a minha vida, para que me atendais: ensinai-me as vossas leis.

27 Mostrai-me o caminho de vossos preceitos, e meditarei em vossas maravilhas.

28 Chora de tristeza a minha alma; reconfortai-me segundo vossa promessa.

29 Afastai-me do caminho da mentira, e fazei-me fiel à vossa lei.

30 Escolhi o caminho da verdade, impus-me os vossos decretos.

31 Apego-me a vossas ordens, Senhor. Não permitais que eu seja confundido.

32 Correrei pelo caminho de vossos mandamentos, porque sois vós que dilatais meu coração.

33 Mostrai-me, Senhor, o caminho de vossas leis, para que eu nele permaneça com fidelidade.

34 Ensinai-me a observar a vossa lei e a guardá-la de todo o coração.

35 Conduzi-me pelas sendas de vossas leis, porque nelas estão minhas delícias.

36 Inclinai-me o coração às vossas ordens e não para a avareza.

37 Não permitais que meus olhos vejam a vaidade, fazei-me viver em vossos caminhos.

38 Cumpri a promessa para com vosso servo, que fizestes àqueles que vos temem.

39 Afastai de mim a vergonha que receio, pois são agradáveis os vossos decretos.

40 Anseio pelos vossos preceitos; dai-me que viva segundo vossa justiça.

41 Desçam a mim as vossas misericórdias, Senhor, e a vossa salvação, conforme vossa promessa.

42 Saberei o que responder aos que me ultrajam, porque tenho confiança em vossa palavra.

43 Não me tireis jamais da boca a palavra da verdade, porque tenho confiança em vossos decretos.

44 Guardarei constantemente a vossa lei, para sempre e pelos séculos dos séculos.

45 Andarei por um caminho seguro, porque procuro os vossos preceitos.

46 Diante dos reis falarei de vossas prescrições, e não me envergonharei.

47 Encontrarei minhas delícias em vossos mandamentos, porque os amo.

48 Erguerei as mãos para executar vossos mandamentos, e meditarei em vossas leis.

49 Lembrai-vos da palavra empenhada ao vosso servo, na qual me fizestes encontrar esperança.

50 O único consolo em minha aflição é que vossa palavra me dá vida.

51 De sarcasmos cumulam-me os soberbos, mas de vossa lei não me afasto.

52 Lembro-me de vossos juízos de outrora, e isso me consola.

53 Revolto-me à vista dos pecadores, que abandonam a vossa lei.

54 Vossas leis são objeto de meus cantares no lugar de meu exílio.

55 De noite, lembro-me, Senhor, de vosso nome; guardarei a vossa lei.

56 Escolhi, como parte que me toca, observar vossos preceitos.

57 Minha partilha, Senhor, eu o declaro, é guardar as vossas palavras.

58 De todo o coração imploro em vossa presença: tende piedade de mim como haveis prometido.

59 Considero os meus atos, e regulo meus passos conforme as vossas ordens.

60 Apresso-me, sem hesitação, em observar os vossos mandamentos.

61 As malhas dos ímpios me cercaram, mas eu não esqueço a vossa lei.

62 Em meio à noite levanto-me para vos louvar pelos vossos decretos cheios de justiça.

63 Sou amigo de todos os que vos temem e dos que seguem vossos preceitos.

64 De vossa bondade, Senhor, está cheia a terra; ensinai-me as vossas leis.

65 Tratastes com benevolência o vosso servo, Senhor, segundo a vossa palavra.

66 Dai-me o juízo reto e a sabedoria, porque confio em vossos mandamentos.

67 Antes de ser afligido pela provação, errei; mas agora guardo a vossa palavra.

68 Vós que sois bom e benfazejo, ensinai-me as vossas leis.

69 Contra mim os soberbos maquinam caluniosamente, mas eu, de todo o coração, fico fiel aos vossos preceitos.

70 Seu espírito tornou-se espesso como sebo; eu, porém, me deleito em vossa lei.

71 Foi bom para mim ser afligido, a fim de aprender vossos decretos.

72 Mais vale para mim a lei de vossa boca que montes de ouro e prata.

73 Formaram-me e plasmaram-me vossas mãos, dai-me a sabedoria para aprender os vossos mandamentos.

74 Aqueles que vos temem alegrem-se ao me ver, porque em vossa palavra pus minha esperança.

75 Sei, Senhor, que são justos os vossos decretos e que com razão vós me provastes.

76 Venha-me em auxílio a vossa misericórdia, e console-me segundo a promessa feita a vosso servo.

77 Venham sobre mim as vossas misericórdias, para que eu viva, porque a vossa lei são as minhas delícias.

78 Sejam confundidos esses orgulhosos que sem razão me afligem; porque medito em vossos preceitos.

79 Voltem para mim os que vos temem e os que observam as vossas prescrições.

80 Seja perfeito meu coração na observância de vossas leis, a fim de que eu não seja confundido.

81 Desfalece-me a alma ansiando por vosso auxílio; em vossa palavra ponho minha esperança.

82 Enlanguescem-me os olhos desejando a vossa palavra; quando vireis consolar-me?

83 Assemelho-me a um odre exposto ao fumeiro, e, contudo, não me esqueci de vossas leis.

84 Por quantos dias fareis esperar o vosso servo? Quando lhe fareis justiça de seus perseguidores?

85 Para mim cavaram fossas os orgulhosos, que não guardam a vossa lei.

86 Todos os vossos mandamentos são justos; sem razão me perseguem; ajudai-me.

87 Por pouco não me exterminaram da terra; eu, porém, não abandonei vossos preceitos.

88 Conservai-me vivo em vossa misericórdia, para que eu observe as prescrições de vossa boca.

89 É eterna, Senhor, vossa palavra, tão estável como o céu.

90 Vossa verdade dura de geração em geração, tão estável como a terra que criastes.

91 Tudo subsiste perpetuamente pelos vossos decretos, porque o universo vos é sujeito.

92 Se em vossa lei não tivesse encontrado as minhas delícias, já teria perecido em minha aflição.

93 Jamais esquecerei vossos preceitos, porque por eles é que me dais a vida.

94 Sou vosso, salvai-me, porquanto busco vossos preceitos.

95 Espreitam-me os pecadores para me perder, mas eu atendo às vossas ordens.

96 Vi que há um termo em toda perfeição, mas vossa lei se estende sem limites.

97 Ah, quanto amo, Senhor, a vossa lei! Durante o dia todo eu a medito.

98 Mais sábio que meus inimigos me fizeram os vossos mandamentos, pois eles me acompanham sempre.

99 Sou mais prudente do que todos os meus mestres, porque vossas prescrições são o único objeto de minha meditação.

100 Sou mais sensato do que os anciãos, porque observo os vossos preceitos.

101 Dos maus caminhos desvio os meus pés, para poder guardar vossas palavras.

102 De vossos decretos eu não me desvio, porque vós mos ensinastes.

103 Quão saborosas são para mim vossas palavras! São mais doces que o mel à minha boca.

104 Vossos preceitos me fizeram sábio, por isso odeio toda senda iníqua.

105 Vossa palavra é um facho que ilumina meus passos, uma luz em meu caminho.

106 Faço juramento e me obrigo a guardar os vossos justos decretos.

107 Estou extremamente aflito, Senhor; conservai-me a vida como prometestes.

108 Aceitai, Senhor, a oferenda da minha promessa e ensinai-me as vossas ordens.

109 Em constante perigo está a minha vida, mas não me esqueço de vossa lei.

110 Armaram-me laços os pecadores, mas não fugi de vossos preceitos.

111 Minha herança eterna são as vossas prescrições, porque fazem a alegria de meu coração.

112 Inclinei o meu coração à prática de vossas ordens, perpetuamente e com exatidão.

113 Odeio os homens hipócritas, mas amo a vossa lei.

114 Vós sois meu abrigo e meu escudo; vossa palavra é minha esperança.

115 Afastai-vos de mim, homens malignos! E guardarei os mandamentos de meu Deus.

116 Sustentai-me pela vossa promessa, para que eu viva, não queirais confundir minha esperança.

117 Ajudai-me para que me salve, e sempre atenderei a vossos decretos.

118 Desprezais os que se apartam de vossas leis, porque mentirosos são seus pensamentos.

119 Como escória reputais os pecadores, por isso eu amo as vossas prescrições.

120 O respeito que tenho por vós me faz estremecer e vossos decretos inspiram-me temor.

121 Pratico o direito e a justiça; não me entregueis aos que me querem oprimir.

122 Sede fiador de vosso servo para a sua segurança, a fim de que os orgulhosos não me oprimam.

123 Desfalecem-me os olhos desejando vossa ajuda e na espera de vossas promessas de felicidade.

124 Tratai vosso servo segundo vossa bondade, e ensinai-me vossas leis.

125 Sou vosso servo: ensinai-me a sabedoria, para que conheça as vossas prescrições.

126 Senhor, é tempo de vós intervirdes, porque violaram as vossas leis.

127 Por isso amo os vossos mandamentos, mais que o ouro, mesmo o ouro mais fino.

128 Por isso escolhi as vossas leis como partilha, e detesto o caminho da mentira.

129 São admiráveis as vossas prescrições, por isso minha alma as observa.

130 Vossas palavras são uma verdadeira luz, que dá sabedoria aos simples.

131 Abro a boca para aspirar, num intenso amor de vossa lei.

132 Voltai-vos para mim e mostrai-me vossa misericórdia, como fazeis sempre para com os que amam o vosso nome.

133 Dirigi meus passos segundo a vossa palavra, a fim de que jamais o pecado reine sobre mim.

134 Livrai-me da opressão dos homens, para que possa guardar as vossas ordens.

135 Fazei brilhar sobre o vosso servo o esplendor da vossa face, e ensinai-me as vossas leis.

136 Muitas lágrimas correram de meus olhos, por não ver observada a vossa lei.

137 Justo sois, Senhor, e retos os vossos juízos.

138 Promulgastes vossas prescrições com toda a justiça, em toda a verdade.

139 Sinto-me consumido pela dor ao ver meus inimigos negligenciar vossas palavras.

140 Vossa palavra é isenta de toda a impureza, vosso servo a ama com fervor.

141 Sou pequeno e desprezado, mas não esqueço os vossos preceitos!

142 Vossa justiça é justiça eterna; e firme, a vossa lei.

143 Apesar da angústia e da tribulação que caíram sobre mim, vossos mandamentos continuam a ser minhas delícias.

144 Eterna é a justiça das vossas prescrições; dai-me a compreensão delas para que eu viva.

145 De todo o coração eu clamo. Ouvi-me, Senhor; e observarei as vossas leis.

146 Clamo a vós: salvai-me, para que eu guarde as vossas prescrições.

147 Já desde a aurora imploro vosso auxílio; nas vossas palavras ponho minha esperança.

148 Meus olhos se antecipam às vigílias da noite, para meditarem em vossa palavra.

149 Conforme vossa misericórdia, ouvi, Senhor, a minha voz; e dai-me a vida, segundo vossa promessa.

150 Aproximam-se os que me perseguem sem razão, eles estão longe de vossa lei.

151 Mas vós, Senhor, estais bem perto, e os vossos mandamentos são a verdade.

152 De há muito sei que vossas prescrições, vós as estabelecestes desde toda a eternidade.

153 Vede a minha aflição e libertai-me, porque não me esqueci de vossa lei.

154 Tomai em vossas mãos a minha causa e vingai-me; como prometestes, dai-me a vida.

155 Longe dos pecadores está a salvação, daqueles que não observam as vossas leis.

156 São muitas, Senhor, as vossas misericórdias; dai-me a vida segundo as vossas decisões.

157 Apesar do número dos que me perseguem e oprimem, não me aparto em nada de vossos preceitos.

158 Ao ver os prevaricadores sinto desgosto, porque eles não observam a vossa palavra.

159 Vede, Senhor, como amo vossos preceitos; conservai-me vivo segundo vossa promessa.

160 O sumário da vossa palavra é a verdade, eternos são os decretos de vossa justiça.

161 Perseguem-me sem razão os poderosos; meu coração só reverencia vossas palavras.

162 Encontro minha alegria na vossa palavra, como a de quem encontra um imenso tesouro.

163 Odeio o mal, eu o detesto; mas amo a vossa lei.

164 Sete vezes ao dia publico vossos louvores, por causa da justiça de vossos juízos.

165 Grande paz têm aqueles que amam vossa lei: não há para eles nada que os perturbe.

166 Espero, Senhor, o vosso auxílio, e cumpro os vossos mandamentos.

167 Minha alma é fiel às vossas prescrições, e eu as amo com fervor.

168 Guardo os vossos preceitos e as vossas ordens, porque ante vossos olhos está minha vida inteira.

169 Chegue até vós, Senhor, o meu clamor; instruí-me segundo a vossa palavra.

170 Chegue até vós a minha prece; livrai-me segundo a vossa palavra.

171 Meus lábios cantem a vós um cântico, por me haverdes ensinado as vossas leis.

172 Cante minha língua as vossas palavras, porque justos são os vossos mandamentos.

173 Estenda-se a vossa mão e me socorra, porque escolhi vossos preceitos.

174 Suspiro, Senhor, pela vossa salvação, e a vossa lei são as minhas delícias.

175 Viva a minha alma para vos louvar, e ajudem-me os vossos decretos.

176 Ando errante como ovelha tresmalhada; vinde em busca do vosso servo, porque não me esqueci de vossos mandamentos!

1 Alef. Welgeluksalig is die opregtes van weg, wat in die wet van die HERE wandel.

2 Welgeluksalig is die wat sy getuienisse bewaar, Hom van ganser harte soek;

3 ook geen ongeregtigheid doen nie, maar in sy weë wandel.

4 U het u bevele gegee om dit trou te onderhou.

5 Ag, was my weë maar vas om u insettinge te onderhou!

6 Dan sal ek nie beskaamd staan as ek op al u gebooie let nie.

7 Ek sal U loof in opregtheid van hart as ek u regverdige verordeninge leer.

8 Ek sal u insettinge onderhou; verlaat my nie geheel en al nie.

9 Bet. Waarmee sal die jongeling sy pad suiwer hou? Deur dit te hou na u woord.

10 Ek soek U met my hele hart; laat my nie afdwaal van u gebooie nie.

11 Ek het u woord in my hart gebêre, dat ek teen U nie sal sondig nie.

12 Lofwaardig is U, o HERE! Leer my u insettinge!

13 Ek het met my lippe vertel al die verordeninge van u mond.

14 Ek is vrolik in die weg van u getuienisse soos oor allerhande rykdom.

15 Ek wil u bevele oordink en op u paaie let.

16 Ek sal my verlustig in u insettinge, u woord sal ek nie vergeet nie.

17 Gimel. Doen goed aan u kneg, sodat ek kan lewe; dan wil ek u woord bewaar.

18 Open my oë, dat ek kan sien die wonders uit u wet.

19 Ek is 'n vreemdeling op die aarde; verberg u gebooie nie vir my nie.

20 My siel vergaan van verlange na u verordeninge altyddeur.

21 U dreig die vermeteles as gevloektes wat van u gebooie afdwaal.

22 Wentel smaad en veragting van my af, want u getuienisse het ek bewaar.

23 Al sit vorste en beraadslaag teen my -- u kneg oordink u insettinge.

24 Ja, u getuienisse is my verlustiging, my raadsmanne.

25 Dalet. My siel kleef aan die stof; maak my lewend na u woord.

26 My weë het ek vertel, en U het my verhoor; leer my u insettinge!

27 Laat my die weg van u bevele verstaan, dat ek u wonders kan oordink.

28 My siel drup weg van kommer; rig my op na u woord.

29 Verwyder van my die weg van leuens, en verleen my genadiglik u wet.

30 Ek het die weg van waarheid verkies; u verordeninge het ek voor my gestel.

31 Ek kleef u getuienisse aan; o HERE, maak my nie beskaamd nie!

32 Ek sal op die weg van u gebooie wandel, want U verruim my hart.

33 He. HERE, leer my die weg van u insettinge, sodat ek dit tot die einde toe kan bewaar.

34 Gee my verstand, dat ek u wet kan bewaar, ja, dit kan onderhou van ganser harte.

35 Laat my wandel op die pad van u gebooie, want daarin het ek 'n behae.

36 Neig my hart tot u getuienisse en nie tot winsbejag nie.

37 Wend my oë af, dat hulle geen nietigheid sien nie; maak my lewend in u weë.

38 Vervul aan u kneg u belofte wat pas by u vrees.

39 Wend my smaadheid af wat ek vrees, want u verordeninge is goed.

40 Gewis, ek het 'n begeerte tot u bevele; maak my lewend deur u geregtigheid.

41 Wau. En laat u goedertierenhede oor my kom, o HERE, u heil volgens u belofte,

42 sodat ek my smader iets kan antwoord, want ek vertrou op u woord.

43 En onttrek die woord van waarheid nie geheel en al aan my mond nie, want op u verordeninge wag ek.

44 Dan wil ek u wet altyddeur onderhou, vir ewig en altyd,

45 en in die ruimte wandel, want ek soek u bevele.

46 Ook wil ek voor konings van u getuienisse spreek en my nie skaam nie.

47 En ek wil my verlustig in u gebooie wat ek liefhet,

48 en my hande ophef na u gebooie wat ek liefhet, en u insettinge oordink.

49 Sajin. Gedenk die woord aan u kneg, omdat U my laat hoop het.

50 Dit is my troos in my ellende, dat u belofte my lewend maak.

51 Vermeteles het baie met my gespot; van u wet het ek nie afgewyk nie.

52 Ek het gedink, o HERE, aan u oordele van ouds, en ek het my getroos.

53 Toorngloed het my aangegryp vanweë die goddelose wat u wet verlaat.

54 U insettinge was gesange vir my in die huis van my vreemdelingskap.

55 HERE, in die nag het ek gedink aan u Naam, en ek het u wet onderhou.

56 Dit het my deel geword, omdat ek u bevele bewaar het.

57 Get. Die HERE is my deel; ek het gesê dat ek u woorde sal bewaar.

58 Ek het U van ganser harte om genade gesmeek; wees my genadig volgens u belofte.

59 Ek het my weë oordink en my voete laat teruggaan na u getuienisse.

60 Ek het my gehaas, en nie getalm nie, om u gebooie te onderhou.

61 Die strikke van die goddelose het my omring; u wet het ek nie vergeet nie.

62 Middernag staan ek op om U te loof vir u regverdige verordeninge.

63 Ek is 'n metgesel van almal wat U vrees, en van die wat u bevele onderhou.

64 HERE, die aarde is vol van u goedertierenheid; leer my u insettinge.

65 Tet. U het goed gedoen aan u kneg, HERE, na u woord.

66 Leer my 'n goeie insig en kennis, want ek glo aan u gebooie.

67 Voordat ek verdruk was, het ek gedwaal; maar nou onderhou ek u woord.

68 U is goed en doen goed; leer my u insettinge.

69 Vermeteles het my leuens toegedig; maar ,k bewaar van ganser harte u bevele.

70 Hulle hart is ongevoelig soos vet; maar ,k verlustig my in u wet.

71 Dit is goed vir my dat ek verdruk was, sodat ek u insettinge sou leer.

72 Die wet van u mond is vir my beter as duisende stukke goud en silwer.

73 Jod. U hande het my gemaak en my toeberei; maak my verstandig, dat ek u gebooie kan leer.

74 Die wat U vrees, sien my, en hulle is bly; want op u woord wag ek.

75 Ek weet, HERE, dat u oordele regverdig is en dat U my uit getrouheid verdruk het.

76 Laat tog u goedertierenheid wees om my te troos volgens u belofte aan u kneg.

77 Laat u barmhartighede oor my kom, dat ek kan lewe; want u wet is my verlustiging.

78 Laat die vermeteles beskaamd staan, omdat hulle sonder oorsaak my onregverdig behandel het; maar ,k oordink u bevele.

79 Laat die wat U vrees, na my terugkeer, en die wat u getuienisse ken.

80 Laat my hart opreg wees in u insettinge, sodat ek nie beskaamd hoef te staan nie.

81 Kaf. My siel smag na u heil; op u woord wag ek.

82 My oë smag na u belofte en sê: Wanneer sal U my vertroos?

83 Want ek het geword soos 'n leersak in die rook; u insettinge het ek nie vergeet nie.

84 Hoeveel sal die dae van u kneg wees? Wanneer sal U gerig oefen onder my vervolgers?

85 Vermeteles het vir my kuile gegrawe, hulle wat nie lewe na u wet nie.

86 Al u gebooie is waarheid; hulle vervolg my sonder oorsaak; help my!

87 Hulle het my amper vernietig op die aarde; maar ,k het u bevele nie verlaat nie.

88 Maak my lewend na u goedertierenheid, dat ek die getuienis van u mond kan onderhou.

89 Lamed. Vir ewig, o HERE, staan u woord vas in die hemele.

90 U trou is van geslag tot geslag; U het die aarde bevestig, en dit bly staan.

91 Volgens u verordeninge bly hulle vandag nog staan, want alle dinge is u knegte.

92 As u wet nie my verlustiging was nie, dan het ek omgekom in my ellende.

93 Ek sal u bevele tot in ewigheid nie vergeet nie, want deur hulle het U my lewend gemaak.

94 Aan U behoort ek: verlos my, want ek soek u bevele.

95 Die goddelose lê en wag op my, om my om te bring; ek gee ag op u getuienisse.

96 Aan alle volmaaktheid het ek 'n einde gesien, maar u gebod is baie wyd.

97 Mem. Hoe lief het ek u wet; dit is my bepeinsing die hele dag.

98 U gebooie maak my wyser as my vyande, want hulle is myne vir ewig.

99 Ek is verstandiger as al my leermeesters, want u getuienisse is my bepeinsing.

100 Ek het meer verstand as die ou mense, want ek bewaar u bevele.

101 Ek het my voete teruggehou van elke verkeerde pad, dat ek u woord kan bewaar.

102 Ek het van u verordeninge nie afgewyk nie, want U het my geleer.

103 Hoe soet is u beloftes vir my verhemelte, meer as heuning vir my mond.

104 Uit u bevele kry ek verstand; daarom haat ek elke leuenpad.

105 Noen. U woord is 'n lamp vir my voet en 'n lig vir my pad.

106 Ek het gesweer, en dit gehou, om u regverdige verordeninge te onderhou.

107 Ek is baie diep neergedruk; HERE, maak my lewend na u woord!

108 Laat tog die vrywillige offerandes van my mond U behaag, o HERE, en leer my u verordeninge.

109 My lewe is altyddeur in my hand; nogtans vergeet ek u wet nie.

110 Die goddelose het vir my 'n vangnet gespan; nogtans het ek van u bevele nie afgedwaal nie.

111 Ek het u getuienisse vir ewig as erfdeel ontvang, want hulle is die vreugde van my hart.

112 Ek het my hart geneig, om u insettinge te betrag, vir ewig, tot die einde toe.

113 Samek. Twyfelaars haat ek, maar u wet het ek lief.

114 U is my skuilplek en my skild; op u woord wag ek.

115 Gaan weg van my, kwaaddoeners, dat ek die gebooie van my God kan bewaar!

116 Ondersteun my volgens u belofte, dat ek kan lewe; en maak my nie beskaamd vanweë my hoop nie.

117 Steun my, dat ek verlos word; dan sal ek altyddeur op u insettinge let.

118 U verag almal wat van u insettinge afdwaal, want hulle bedrieëry is leuens.

119 U ruim al die goddelose van die aarde weg soos skuim; daarom het ek u getuienisse lief.

120 My vlees sidder van skrik vir U, en ek vrees vir u oordele.

121 Ajin. Ek het reg en geregtigheid gedoen: gee my nie oor aan my verdrukkers nie.

122 Wees borg vir u kneg ten goede; laat vermeteles my nie verdruk nie.

123 My oë smag na u heil en na die belofte van u geregtigheid.

124 Handel met u kneg na u goedertierenheid, en leer my u insettinge.

125 Ek is u kneg; maak my verstandig, dat ek u getuienisse kan ken.

126 Dit is tyd vir die HERE om te handel: hulle het u wet verbreek.

127 Daarom het ek u gebooie lief, meer as goud, ja, as baie fyn goud.

128 Daarom hou ek al die bevele aangaande alles vir reg; elke leuenpad haat ek.

129 Pe. U getuienisse is wonderbaar; daarom bewaar my siel hulle.

130 Die opening van u woorde gee lig; dit maak die eenvoudiges verstandig.

131 Ek maak my mond wyd oop en hyg, want na u gebooie verlang ek.

132 Wend U tot my en wees my genadig volgens die reg van die wat u Naam liefhet.

133 Maak my voetstappe vas in u woord, en laat geen ongeregtigheid oor my heers nie.

134 Verlos my van die mens se verdrukking, sodat ek u bevele kan onderhou.

135 Laat u aangesig skyn oor u kneg, en leer my u insettinge.

136 My oë loop af in strome van water, omdat hulle u wet nie onderhou nie.

137 Sade. HERE, U is regverdig, en reg is u verordeninge.

138 In geregtigheid het U u getuienisse beveel en in louter trou.

139 My ywer verteer my, omdat my teëstanders u woorde vergeet het.

140 U woord is deur en deur gelouter, en u kneg het dit lief.

141 Ek is klein en verag, maar u bevele vergeet ek nie.

142 U geregtigheid is geregtigheid tot in ewigheid, en u wet is waarheid.

143 Benoudheid en angs het my getref, maar u gebooie is my verlustiging.

144 U getuienisse is geregtigheid tot in ewigheid; maak my verstandig, dat ek kan lewe.

145 Kof. Ek het geroep van ganser harte; verhoor my, o HERE! Ek wil u insettinge bewaar.

146 Ek het U aangeroep; verlos my, dat ek u getuienisse kan onderhou.

147 Voor die môreskemering roep ek om hulp; op u woord wag ek.

148 My oë is die nagwake voor om u woord te oordink.

149 Hoor my stem na u goedertierenheid; o HERE, maak my lewend volgens u verordeninge.

150 Hulle kom nader wat skandelike dade najaag, hulle wat ver van u wet af is.

151 U, o HERE, is naby, en al u gebooie is waarheid.

152 Lankal het ek geweet uit u getuienisse dat U hulle vir ewig gegrond het.

153 Resj. Sien my ellende aan en red my, want u wet vergeet ek nie.

154 Verdedig my regsaak en verlos my; maak my lewend volgens u belofte.

155 Die heil is ver van die goddelose, want hulle soek u insettinge nie.

156 HERE, u barmhartighede is menigvuldig; maak my lewend volgens u verordeninge.

157 My vervolgers en my teëstanders is talryk; van u getuienisse wyk ek nie af nie.

158 Ek het diegene gesien wat troueloos handel, en dit het my gewalg dat hulle u woord nie onderhou nie.

159 Aanskou dat ek u bevele liefhet; o HERE, maak my lewend na u goedertierenheid.

160 Die hele inhoud van u woord is waarheid, en al u regverdige verordeninge is tot in ewigheid.

161 Sin, Sjin. Vorste het my sonder oorsaak vervolg, maar my hart vrees vir u woord.

162 Ek is vrolik oor u belofte soos een wat 'n groot buit vind.

163 Leuens haat ek en het daar 'n afsku van; u wet het ek lief.

164 Ek loof u sewe maal elke dag oor u regverdige verordeninge.

165 Die wat u wet liefhet, het groot vrede, en vir hulle is daar geen struikelblok nie.

166 o HERE, ek hoop op u heil, en ek hou u gebooie.

167 My siel onderhou u getuienisse, en ek het hulle baie lief.

168 Ek onderhou u bevele en u getuienisse, want al my weë is voor U.

169 Tau. o HERE, laat my smeking nader kom voor u aangesig; maak my verstandig volgens u woord.

170 Laat my smeking voor u aangesig kom; red my volgens u belofte.

171 My lippe sal lofsange laat uitstroom, want U leer my u insettinge.

172 My tong sal u woord besing, want al u gebooie is geregtigheid.

173 Laat u hand my tot hulp wees, want ek het u bevele verkies.

174 o HERE, ek verlang na u heil, en u wet is my verlustiging.

175 Laat my siel lewe, dat dit U kan loof; en laat u gerigte my help.

176 Ek het gedwaal soos 'n verlore skaap; soek u kneg, want u gebooie vergeet ek nie.