1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Cântico. Levanta-se Deus; eis que se dispersam seus inimigos, e fogem diante dele os que o odeiam.

2 Eles se dissipam como a fumaça, como a cera que se derrete ao fogo. Assim perecem os maus diante de Deus.

3 Os justos, porém, exultam e se rejubilam em sua presença, e transbordam de alegria.

4 Cantai à glória de Deus, cantai um cântico ao seu nome, abri caminho para o que em seu carro avança pelo deserto. Senhor é o seu nome, exultai em sua presença.

5 É o pai dos órfãos e o protetor das viúvas, esse Deus que habita num templo santo.

6 Aos abandonados Deus preparou uma casa, conduz os cativos à liberdade e ao bem-estar; só os rebeldes ficam num deserto ardente.

7 Ó Deus, quando saíeis à frente de vosso povo, quando avançáveis pelo deserto,

8 a terra tremia, os próprios céus rorejavam diante de vós, o monte Sinai estremecia na presença do Deus de Israel.

9 Sobre vossa herança fizestes cair generosa chuva, e restaurastes suas forças fatigadas.

10 Vosso rebanho fixou habitação numa terra que vossa bondade, ó Deus, lhe havia preparado.

11 Apenas o Senhor profere uma palavra, tornam-se numerosas as mulheres que anunciam a boa nova:

12 Fogem, fogem os reis dos exércitos; os habitantes partilham os despojos.

13 Enquanto entre os rebanhos repousáveis, as asas da pomba refulgiam como prata, e de ouro era o brilho de suas penas.

14 Quando o Todo-poderoso dispersava os reis, caía a neve sobre o Salmon.

15 Os montes de Basã são elevados, alcantilados são os montes de Basã.

16 Montes escarpados, por que invejais a montanha que Deus escolheu para morar, para nela estabelecer uma habitação eterna?

17 São milhares e milhares os carros de Deus: do Sinai vem o Senhor ao seu santuário.

18 Subindo nas alturas levastes os cativos; recebestes homens como tributos, aqueles que recusaram habitar com o Senhor Deus.

19 Bendito seja o Senhor todos os dias; Deus, nossa salvação, leva nossos fardos:

20 nosso Deus é um Deus que salva, da morte nos livra o Senhor Deus.

21 Sim, Deus parte a cabeça de seus inimigos, o crânio hirsuto do que persiste em seus pecados.

22 Dissera o Senhor: Ainda que seja de Basã, eu os farei voltar, eu os trarei presos das profundezas do mar,

23 para que banhes no sangue os teus pés, e a língua de teus cães receba dos inimigos seu quinhão.

24 Contemplam a vossa chegada, ó Deus, a entrada do meu Deus, do meu rei, no santuário;

25 Vêm na frente os cantores, atrás os tocadores de cítara; no meio, as jovens tocando tamborins.

26 Bendizei a Deus nas vossas assembléias, bendizei ao Senhor, filhos de Israel!

27 Eis Benjamim, o mais jovem, que vai na frente; depois os príncipes de Judá, com seus esquadrões; os príncipes de Zabulon, os príncipes de Neftali.

28 Mostrai, ó Deus, o vosso poder, esse poder com que atuastes em nosso favor.

29 Pelo vosso templo em Jerusalém, ofereçam-vos presentes os reis!

30 Reprimi a fera dos canaviais, a manada dos touros com os novilhos das nações pagãs. Que eles se prosternem com barras de prata. Dispersai as nações que se comprazem na guerra.

31 Aproximem-se os grandes do Egito, estenda a Etiópia suas mãos para Deus.

32 Reinos da terra, cantai à glória de Deus, cantai um cântico ao Senhor,

33 que é levado pelos céus, pelos céus eternos; eis que ele fala, sua voz é potente:

34 Reconhecei o poder de Deus! Sua majestade se estende sobre Israel, sua potência aparece nas nuvens.

35 De seu santuário, temível é o Deus de Israel; é ele que dá ao seu povo a força e o poder. Bendito seja Deus!

1 Vir die musiekleier. Van Dawid. 'n Psalm. 'n Lied.

2 God staan op, sy vyande raak verstrooid, en sy haters vlug voor sy aangesig weg!

3 Soos rook verdryf word, verdryf U hulle; soos was smelt voor die vuur, vergaan die goddelose voor die aangesig van God.

4 Maar die regverdiges is bly, hulle juig voor die aangesig van God, en hulle is vrolik met blydskap.

5 Sing tot eer van God, psalmsing tot eer van sy Naam, vul die pad op vir Hom wat deur die woestynvlaktes ry: HERE is sy Naam; en jubel voor sy aangesig!

6 'n Vader van die wese en 'n regter van die weduwees is God in sy heilige woning.

7 God laat die eensames woon in 'n huisgesin, Hy lei die gevangenes uit in voorspoed; maar die wederstrewiges woon in 'n dor land.

8 o God, toe U uitgetrek het voor u volk, toe U voortgestap het in die wildernis, Sela,

9 het die aarde gebewe! Ook het die hemele gedrup voor die aangesig van God; hierdie Sinai voor die aangesig van God, die God van Israel!

10 Met 'n milde reën het U, o God, u erfdeel besproei; en toe dit moeg was, het U dit versterk.

11 U skare het daarin gewoon; U het dit in u goedheid berei vir die ellendige, o God!

12 Die Here het die woord laat hoor -- die vroue wat die goeie tyding gebring het, was 'n groot skare:

13 Die konings van die leërskare vlug, hulle vlug; en sy wat tuis gebly het, verdeel die buit.

14 As julle daar lê tussen die veekrale, is die vlerke van die duif oordek met silwer en sy vleuels met liggroen goud.

15 Toe die Almagtige konings daarin verstrooi het, het dit gesneeu op Salmon.

16 'n Berg van God is die berg Basan, 'n berg met toppe is die berg Basan.

17 Waarom kyk julle afgunstig, o berge met toppe, na die berg wat God begeer het vir sy woning? Ja, die HERE sal daar woon tot in ewigheid.

18 Die waens van God is tien duisende, duisend maal duisende; die Here is onder hulle; dit is Sinai in heiligheid.

19 U het opgeklim na die hoogte, U het gevangenes weggevoer, U het geskenke geneem onder die mense; ja, ook wederstrewiges om daar te woon, o HERE God!

20 Geloofd sy die Here! Dag n dag dra Hy ons; God is ons heil! Sela.

21 God is vir ons 'n God van verlossinge, en die HERE Here het uitkomste teen die dood.

22 Gewis, God sal die kop van sy vyande verbrysel, die harige skedel van hom wat in sy sondeskuld rondwandel.

23 Die Here het gesê: Ek sal terugbring uit Basan, Ek sal terugbring uit die dieptes van die see;

24 sodat jy jou voet kan steek in bloed, die tong van jou honde van die vyande sy deel kan hê.

25 o God, hulle sien u optogte, die optogte van my God, my Koning in die heiligdom.

26 Vooraan gaan die sangers, daaragter die snaarspelers, tussen jongmeisies in wat die tamboeryn slaan.

27 Loof God, die Here, in die vergaderinge, julle wat is uit die fontein van Israel!

28 Daar is Benjamin, die kleinste, wat oor hulle geheers het; die vorste van Juda -- hulle menigte; die vorste van S,bulon, die vorste van N ftali.

29 Jou God het jou sterkte gebied: betoon U sterk, o God, wat vir ons gewerk het!

30 Ter wille van u tempel in Jerusalem sal die konings aan U geskenke bring.

31 Dreig die wilde gedierte van die riet -- die trop stiere saam met die kalwers van die volke -- die wat hulleself onderwerp met stukke silwer. Hy het die volke verstrooi wat lus het in oorloë.

32 Edeles sal uit Egipte kom, Kus sal haastig sy hande uitsteek na God.

33 o Koninkryke van die aarde, sing tot eer van God; psalmsing tot eer van die Here! Sela.

34 Van Hom wat ry in die hoogste hemele, wat uit die voortyd is; kyk, Hy verhef sy stem, 'n magtige stem.

35 Gee sterkte aan God! Sy hoogheid is oor Israel en sy sterkte in die wolke. [ (Psalms 68:36) Vreeslik is God uit jou heiligdomme, o Israel! Die God van Israel -- Hy gee aan die volk sterkte en kragte. Geloofd sy God! ]