1 Vinde, manifestemos nossa alegria ao Senhor, aclamemos o Rochedo de nossa salvação;

2 apresentemo-nos diante dele com louvores, e cantemos-lhe alegres cânticos,

3 porque o Senhor é um Deus imenso, um rei que ultrapassa todos os deuses;

4 nas suas mãos estão as profundezas da terra, e os cumes das montanhas lhe pertencem.

5 Dele é o mar, ele o criou; assim como a terra firme, obra de suas mãos.

6 Vinde, inclinemo-nos em adoração, de joelhos diante do Senhor que nos criou.

7 Ele é nosso Deus; nós somos o povo de que ele é o pastor, as ovelhas que as suas mãos conduzem. Oxalá ouvísseis hoje a sua voz:

8 Não vos torneis endurecidos como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,

9 onde vossos pais me provocaram e me tentaram, apesar de terem visto as minhas obras.

10 Durante quarenta anos desgostou-me aquela geração, e eu disse: É um povo de coração desviado, que não conhece os meus desígnios.

11 Por isso, jurei na minha cólera: Não hão de entrar no lugar do meu repouso.

1 Kom, laat ons jubel tot eer van die HERE, laat ons juig ter ere van die rots van ons heil!

2 Laat ons sy aangesig tegemoetgaan met lof, met lofsange Hom toejuig!

3 Want die HERE is 'n grote God, ja, 'n groot Koning bo al die gode.

4 In wie se hand die diepste plekke van die aarde is, en die toppe van die berge is syne.

5 Aan wie die see behoort wat Hy self gemaak het, en die droë land wat sy hande geformeer het.

6 Kom, laat ons aanbid en neerbuk; laat ons kniel voor die HERE wat ons gemaak het.

7 Want Hy is onse God, en ons is die volk van sy weide en die skape van sy hand. Ag, as julle vandag maar na sy stem wou luister!

8 Verhard julle hart nie soos by M,riba, soos op die dag van Massa in die woestyn nie;

9 waar julle vaders My versoek het, My beproef het, alhoewel hulle my werk gesien het.

10 Veertig jaar het Ek 'n afkeer gehad van hierdie geslag en gesê: Hulle is 'n volk met 'n dwalende hart, en hulle ken my weë nie;

11 sodat Ek in my toorn gesweer het: Waarlik, hulle sal in my rus nie ingaan nie!