1 Paulo apóstolo - não da parte de homens, nem por meio de algum homem, mas por Jesus Cristo e por Deus Pai que o ressuscitou dos mortos -

2 e todos os irmãos que estão comigo, às igrejas da Galácia:

3 a vós, graça e paz da parte de Deus, nosso Pai, e da parte do Senhor Jesus Cristo,

4 que se entregou por nossos pecados, para nos libertar da perversidade do mundo presente, segundo a vontade de Deus, nosso Pai,

5 a quem seja dada a glória pelos séculos dos séculos. Amém.

6 Estou admirado de que tão depressa passeis daquele que vos chamou à graça de Cristo para um evangelho diferente.

7 De fato, não há dois {evangelhos}: há apenas pessoas que semeiam a confusão entre vós e querem perturbar o Evangelho de Cristo.

8 Mas, ainda que alguém - nós ou um anjo baixado do céu - vos anunciasse um evangelho diferente do que vos temos anunciado, que ele seja anátema.

9 Repito aqui o que acabamos de dizer: se alguém pregar doutrina diferente da que recebestes, seja ele excomungado!

10 É, porventura, o favor dos homens que eu procuro, ou o de Deus? Por acaso tenho interesse em agradar aos homens? Se quisesse ainda agradar aos homens, não seria servo de Cristo.

11 Asseguro-vos, irmãos, que o Evangelho pregado por mim não tem nada de humano.

12 Não o recebi nem o aprendi de homem algum, mas mediante uma revelação de Jesus Cristo.

13 Certamente ouvistes falar de como outrora eu vivia no judaísmo, com que excesso perseguia a Igreja de Deus e a assolava;

14 avantajava-me no judaísmo a muitos dos meus companheiros de idade e nação, extremamente zeloso das tradições de meus pais.

15 Mas, quando aprouve àquele que me reservou desde o seio de minha mãe e me chamou pela sua graça,

16 para revelar seu Filho em minha pessoa, a fim de que eu o tornasse conhecido entre os gentios, imediatamente, sem consultar a ninguém,

17 sem ir a Jerusalém para ver os que eram apóstolos antes de mim, parti para a Arábia; de lá regressei a Damasco.

18 Três anos depois subi a Jerusalém para conhecer Cefas, e fiquei com ele quinze dias.

19 Dos outros apóstolos não vi mais nenhum, a não ser Tiago, irmão do Senhor.

20 Isto que vos escrevo - Deus me é testemunha -, não o estou inventando.

21 Em seguida, fui para as regiões da Síria e da Cilícia.

22 Eu era ainda pessoalmente desconhecido das comunidades cristãs da Judéia;

23 tinham elas apenas ouvido dizer: Aquele que antes nos perseguia, agora prega a fé que outrora combatia.

24 E glorificavam a Deus por minha causa.

1 Paŭlo, apostolo (ne de homoj, nek per homo, sed per Jesuo Kristo, kaj Dio, la Patro, kiu levis lin el la mortintoj),

2 kaj ĉiuj fratoj, kiuj estas kun mi, al la eklezioj de Galatujo:

3 Graco al vi kaj paco de Dio, la Patro, kaj de nia Sinjoro Jesuo Kristo,

4 kiu sin donis pro niaj pekoj, por liberigi nin el la nuna malbona mondo, laŭ la volo de nia Dio kaj Patro;

5 al kiu estu la gloro por ĉiam kaj eterne. Amen.

6 Mi miras, ke tiel rapide vi foriĝas for de Tiu, kiu vokis vin en la gracon de Kristo, al malsama evangelio;

7 kiu ja ne estas alia, sed troviĝas iuj, kiuj vin maltrankviligas kaj deziras renversi la evangelion de Kristo.

8 Tamen se eĉ ni, aŭ anĝelo el la ĉielo, al vi instruus ian evangelion krom tiu, kiun ni jam al vi instruis, tiu estu anatemita.

9 Kiel ni antaŭe diris, tiel nun mi denove diras:Se iu al vi instruas ian evangelion krom tiu, kiun vi ricevis, tiu estu anatemita.

10 Ĉar ĉu mi nun influas homojn, aŭ Dion? aŭ ĉu mi celas plaĉi al homoj? se mi ankoraŭ nun plaĉus al homoj, mi ne estus servisto de Kristo.

11 Ĉar mi sciigas vin, fratoj, rilate al la evangelio predikita de mi, ke ĝi ne estas laŭ homo.

12 Ĉar mi ne ricevis ĝin de homo, kaj ĝi ne estas instruita al mi krom per malkaŝo de Jesuo Kristo.

13 Ĉar vi iam aŭdis pri mia estinta vivmaniero en Judismo, ke mi forte persekutis la eklezion de Dio kaj ĝin atakis;

14 kaj mi plimulte progresis en Judismo, ol multaj miaj samaĝuloj en mia nacio, estante multe pli fervoranima pri la tradicioj de miaj prapatroj.

15 Sed kiam bonvole plaĉis al Dio, kiu el la ventro de mia patrino apartigis min kaj per Sia graco min vokis,

16 por malkaŝi en mi Sian Filon, por ke mi prediku lin inter la nacianoj:mi ne konsiliĝis kun karno kaj sango,

17 kaj mi ne supreniris al Jerusalem, al la antaŭ mi apostoloj, sed mi tuj foriris en Arabujon, kaj poste mi revenis al Damasko.

18 Tiam, post tri jaroj, mi supreniris al Jerusalem, por viziti Kefason, kaj mi restis kun li dek kvin tagojn.

19 Sed neniun alian el la apostoloj mi vidis, krom Jakobo, la frato de la Sinjoro.

20 Pri tio, kion mi skribas al vi, jen, antaŭ Dio, mi ne mensogas.

21 Poste mi venis en la regionojn de Sirio kaj Kilikio.

22 Kaj mi ankoraŭ estis vizaĝe nekonata de la eklezioj de Judujo, kiuj estis en Kristo;

23 sed ili nur aŭdis la jenon:Kiu nin iam persekutis, tiu nun predikas la fidon, kiun iam li atakis;

24 kaj ili gloris Dion en mi.