1 A balança fraudulenta é abominada pelo Senhor, mas o peso justo lhe é agradável.

2 Vindo o orgulho, virá também a ignomínia, mas a sabedoria mora com os humildes.

3 A integridade dos justos serve-lhes de guia; mas a perversidade dos pérfidos arrasta-os à ruína.

4 No dia da cólera a riqueza não terá proveito, mas a justiça salva da morte.

5 A justiça do homem íntegro aplana-lhe o caminho, mas o ímpio se abisma em sua própria impiedade.

6 A justiça dos retos os salva, mas em sua própria cobiça os pérfidos se prendem.

7 Morto o ímpio, desaparece sua esperança, a esperança dos iníquos perecerá.

8 O justo livra-se da angústia; em seu lugar cai o malvado.

9 Com os lábios, o hipócrita arruína o seu próximo, mas os justos serão salvos pela ciência.

10 Com a felicidade dos justos, exulta a cidade; com a perdição dos ímpios solta brados de alegria.

11 Uma cidade prospera pela bênção dos justos, mas é destruída pelas palavras dos maus.

12 Quem despreza seu próximo demonstra falta de senso; o homem sábio guarda silêncio.

13 O perverso trai os segredos, enquanto um coração leal os mantém ocultos.

14 Por falta de direção cai um povo; onde há muitos conselheiros, ali haverá salvação.

15 Quem fica por fiador de um estranho cairá na desventura; o que evita os laços viverá tranqüilo.

16 Uma mulher graciosa obtém honras, mas os laboriosos alcançam fortuna.

17 O homem liberal faz bem a si próprio, mas o cruel prejudica a sua própria carne.

18 O ímpio obtém um lucro falaz, mas o que semeia justiça receberá uma recompensa certa.

19 Quem pratica a justiça o faz para a vida, mas quem segue o mal corre para a morte.

20 Os homens de coração perverso são odiosos ao Senhor; os de conduta íntegra são objeto de seus favores.

21 Na verdade, o iníquo não ficará impune, mas a posteridade dos justos será salva.

22 Um anel de ouro no focinho de um porco: tal é a mulher formosa e insensata.

23 O desejo dos justos é unicamente o bem; o que espera os ímpios é a cólera.

24 Há quem dá com liberalidade e obtém mais. Outros poupam demais e vivem na indigência.

25 A alma generosa será cumulada de bens; e o que largamente dá, largamente receberá.

26 O povo amaldiçoa o que esconde o trigo, mas a bênção virá sobre a cabeça dos que o vendem.

27 Quem investiga o bem busca o favor; o que busca o mal será por ele oprimido.

28 Quem confia em sua riqueza cairá, enquanto os justos reverdecerão como a folhagem.

29 O que perturba sua casa herda o vento, e o néscio será escravo do sábio.

30 O fruto do justo é uma árvore de vida; o que conquista as almas é sábio.

31 Se o justo recebe na terra sua recompensa, quanto mais o perverso e o pecador!

1 Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.

2 Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.

3 La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.

4 Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.

5 La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.

6 La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.

7 Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.

8 Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.

9 Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.

10 Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.

11 Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.

12 Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.

13 Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.

14 Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.

15 Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.

16 Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.

17 Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.

18 Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.

19 Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.

20 Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.

21 Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.

22 Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.

23 La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.

24 Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.

25 Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.

26 Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.

27 Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.

28 Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.

29 Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.

30 La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.

31 Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!