1 Aleluia. Celebrai o Senhor, aclamai o seu nome, apregoai entre as nações as suas obras.
2 Cantai-lhe hinos e cânticos, anunciai todas as suas maravilhas.
3 Gloriai-vos do seu santo nome; rejubile o coração dos que procuram o Senhor.
4 Recorrei ao Senhor e ao seu poder, procurai continuamente sua face.
5 Recordai as maravilhas que operou, seus prodígios e julgamentos por seus lábios proferidos,
6 ó descendência de Abraão, seu servidor, ó filhos de Jacó, seus escolhidos!
7 É ele o Senhor, nosso Deus; suas sentenças comandam a terra inteira.
8 Ele se lembra eternamente de sua aliança, da palavra que empenhou a mil gerações,
9 que garantiu a Abraão, e jurou a Isaac,
10 e confirmou a Jacó irrevogavelmente, e a Israel como aliança eterna,
11 quando disse: Dar-te-ei a terra de Canaã, como parte de vossa herança.
12 Quando não passavam de um reduzido número, minoria insignificante e estrangeiros na terra,
13 e andavam errantes de nação em nação, de reino em reino,
14 não permitiu que os oprimissem, e castigou a reis por causa deles.
15 Não ouseis tocar nos que me são consagrados, nem maltratar os meus profetas.
16 E chamou a fome sobre a terra, e os privou do pão que os sustentava.
17 Diante deles enviara um homem: José, que fora vendido como escravo.
18 Apertaram-lhe os pés entre grilhões, com cadeias cingiram-lhe o pescoço,
19 até que se cumpriu a profecia, e o justificou a palavra de Deus.
20 Então o rei ordenou que o soltassem, o soberano de povos o livrou,
21 e o nomeou senhor de sua casa e governador de seus domínios,
22 para, a seu bel-prazer, dar ordens a seus príncipes, e a seus anciãos, lições de sabedoria.
23 Então Israel penetrou no Egito, Jacó foi viver na terra de Cam.
24 Deus multiplicou grandemente o seu povo, e o tornou mais forte que seus inimigos.
25 Depois, de tal modo lhes mudou os corações, que com aversão trataram o seu povo, e com perfídia, os seus servidores.
26 Mas Deus lhes suscitou Moisés, seu servo, e Aarão, seu escolhido.
27 Ambos operaram entre eles prodígios e milagres na terra de Cam.
28 Mandou trevas e se fez noite, resistiram, porém, às suas palavras.
29 Converteu-lhes as águas em sangue, matando-lhes todos os seus peixes.
30 Infestou-lhes a terra de rãs, até nos aposentos reais.
31 A uma palavra sua vieram nuvens de moscas, mosquitos em todo o seu território.
32 Em vez de chuva lhes mandou granizo e chamas devorantes sobre a terra.
33 Devastou-lhes as vinhas e figueiras, e partiu-lhes as árvores de seus campos.
34 A seu mandado vieram os gafanhotos, e lagartas em quantidade enorme,
35 que devoraram toda a erva de suas terras e comeram os frutos de seus campos.
36 Depois matou os primogênitos do seu povo, primícias de sua virilidade.
37 E Deus tirou os hebreus carregados de ouro e prata; não houve, nas tribos, nenhum enfermo.
38 Alegraram-se os egípcios com sua partida, pelo temor que os hebreus lhes tinham causado.
39 Para os abrigar Deus estendeu uma nuvem, e para lhes iluminar a noite uma coluna de fogo.
40 A seu pedido, mandou-lhes codornizes, e os fartou com pão vindo do céu.
41 Abriu o rochedo e jorrou água como um rio a correr pelo deserto,
42 pois se lembrava da palavra sagrada, empenhada a seu servo Abraão.
43 E fez sair, com júbilo, o seu povo, e seus eleitos com grande exultação.
44 Deu-lhes a terra dos pagãos e desfrutaram das riquezas desses povos,
45 sob a condição de guardarem seus mandamentos e observarem fielmente suas lei
1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
11 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:
15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.
17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.
18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,
19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.
20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;
21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,
22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.
23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.
24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.
25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.
26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.
27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.
28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.
29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.
30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.
31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.
32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.
33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.
34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj
35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.
36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.
37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.
38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.
39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.
40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.
41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.
42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.
43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.
44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;
45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!