1 Salmo. Felizes aqueles cuja vida é pura, e seguem a lei do Senhor.

2 Felizes os que guardam com esmero seus preceitos e o procuram de todo o coração;

3 e os que não praticam o mal, mas andam em seus caminhos.

4 Impusestes vossos preceitos, para serem observados fielmente;

5 oxalá se firmem os meus passos na observância de vossas leis.

6 Não serei então confundido, se fixar os olhos nos vossos mandamentos.

7 Louvar-vos-ei com reto coração, uma vez instruído em vossos justos decretos.

8 Guardarei as vossas leis; não me abandoneis jamais.

9 Como um jovem manterá pura a sua vida? Sendo fiel às vossas palavras.

10 De todo o coração eu vos procuro; não permitais que eu me aparte de vossos mandamentos.

11 Guardo no fundo do meu coração a vossa palavra, para não vos ofender.

12 Sede bendito, Senhor; ensinai-me vossas leis.

13 Meus lábios enumeram todos os decretos de vossa boca.

14 Na observância de vossas ordens eu me alegro, muito mais do que em todas as riquezas.

15 Sobre os vossos preceitos meditarei, e considerarei vossos caminhos.

16 Hei de deleitar-me em vossas leis; jamais esquecerei vossas palavras.

17 Concedei a vosso servo esta graça: que eu viva guardando vossas palavras.

18 Abri meus olhos, para que veja as maravilhas de vossa lei.

19 Peregrino sou na terra, não me oculteis os vossos mandamentos.

20 Consome-se minha alma no desejo perpétuo de observar vossos decretos.

21 Repreendestes os soberbos, malditos os que se apartam de vossos mandamentos.

22 Livrai-me do opróbrio e do desprezo, pois observo as vossas ordens.

23 Mesmo que os príncipes conspirem contra mim, vosso servo meditará em vossas leis.

24 Vossos preceitos são minhas delícias, meus conselheiros são as vossas leis.

25 Prostrada no pó está minha alma, restituí-me a vida conforme vossa promessa.

26 Eu vos exponho a minha vida, para que me atendais: ensinai-me as vossas leis.

27 Mostrai-me o caminho de vossos preceitos, e meditarei em vossas maravilhas.

28 Chora de tristeza a minha alma; reconfortai-me segundo vossa promessa.

29 Afastai-me do caminho da mentira, e fazei-me fiel à vossa lei.

30 Escolhi o caminho da verdade, impus-me os vossos decretos.

31 Apego-me a vossas ordens, Senhor. Não permitais que eu seja confundido.

32 Correrei pelo caminho de vossos mandamentos, porque sois vós que dilatais meu coração.

33 Mostrai-me, Senhor, o caminho de vossas leis, para que eu nele permaneça com fidelidade.

34 Ensinai-me a observar a vossa lei e a guardá-la de todo o coração.

35 Conduzi-me pelas sendas de vossas leis, porque nelas estão minhas delícias.

36 Inclinai-me o coração às vossas ordens e não para a avareza.

37 Não permitais que meus olhos vejam a vaidade, fazei-me viver em vossos caminhos.

38 Cumpri a promessa para com vosso servo, que fizestes àqueles que vos temem.

39 Afastai de mim a vergonha que receio, pois são agradáveis os vossos decretos.

40 Anseio pelos vossos preceitos; dai-me que viva segundo vossa justiça.

41 Desçam a mim as vossas misericórdias, Senhor, e a vossa salvação, conforme vossa promessa.

42 Saberei o que responder aos que me ultrajam, porque tenho confiança em vossa palavra.

43 Não me tireis jamais da boca a palavra da verdade, porque tenho confiança em vossos decretos.

44 Guardarei constantemente a vossa lei, para sempre e pelos séculos dos séculos.

45 Andarei por um caminho seguro, porque procuro os vossos preceitos.

46 Diante dos reis falarei de vossas prescrições, e não me envergonharei.

47 Encontrarei minhas delícias em vossos mandamentos, porque os amo.

48 Erguerei as mãos para executar vossos mandamentos, e meditarei em vossas leis.

49 Lembrai-vos da palavra empenhada ao vosso servo, na qual me fizestes encontrar esperança.

50 O único consolo em minha aflição é que vossa palavra me dá vida.

51 De sarcasmos cumulam-me os soberbos, mas de vossa lei não me afasto.

52 Lembro-me de vossos juízos de outrora, e isso me consola.

53 Revolto-me à vista dos pecadores, que abandonam a vossa lei.

54 Vossas leis são objeto de meus cantares no lugar de meu exílio.

55 De noite, lembro-me, Senhor, de vosso nome; guardarei a vossa lei.

56 Escolhi, como parte que me toca, observar vossos preceitos.

57 Minha partilha, Senhor, eu o declaro, é guardar as vossas palavras.

58 De todo o coração imploro em vossa presença: tende piedade de mim como haveis prometido.

59 Considero os meus atos, e regulo meus passos conforme as vossas ordens.

60 Apresso-me, sem hesitação, em observar os vossos mandamentos.

61 As malhas dos ímpios me cercaram, mas eu não esqueço a vossa lei.

62 Em meio à noite levanto-me para vos louvar pelos vossos decretos cheios de justiça.

63 Sou amigo de todos os que vos temem e dos que seguem vossos preceitos.

64 De vossa bondade, Senhor, está cheia a terra; ensinai-me as vossas leis.

65 Tratastes com benevolência o vosso servo, Senhor, segundo a vossa palavra.

66 Dai-me o juízo reto e a sabedoria, porque confio em vossos mandamentos.

67 Antes de ser afligido pela provação, errei; mas agora guardo a vossa palavra.

68 Vós que sois bom e benfazejo, ensinai-me as vossas leis.

69 Contra mim os soberbos maquinam caluniosamente, mas eu, de todo o coração, fico fiel aos vossos preceitos.

70 Seu espírito tornou-se espesso como sebo; eu, porém, me deleito em vossa lei.

71 Foi bom para mim ser afligido, a fim de aprender vossos decretos.

72 Mais vale para mim a lei de vossa boca que montes de ouro e prata.

73 Formaram-me e plasmaram-me vossas mãos, dai-me a sabedoria para aprender os vossos mandamentos.

74 Aqueles que vos temem alegrem-se ao me ver, porque em vossa palavra pus minha esperança.

75 Sei, Senhor, que são justos os vossos decretos e que com razão vós me provastes.

76 Venha-me em auxílio a vossa misericórdia, e console-me segundo a promessa feita a vosso servo.

77 Venham sobre mim as vossas misericórdias, para que eu viva, porque a vossa lei são as minhas delícias.

78 Sejam confundidos esses orgulhosos que sem razão me afligem; porque medito em vossos preceitos.

79 Voltem para mim os que vos temem e os que observam as vossas prescrições.

80 Seja perfeito meu coração na observância de vossas leis, a fim de que eu não seja confundido.

81 Desfalece-me a alma ansiando por vosso auxílio; em vossa palavra ponho minha esperança.

82 Enlanguescem-me os olhos desejando a vossa palavra; quando vireis consolar-me?

83 Assemelho-me a um odre exposto ao fumeiro, e, contudo, não me esqueci de vossas leis.

84 Por quantos dias fareis esperar o vosso servo? Quando lhe fareis justiça de seus perseguidores?

85 Para mim cavaram fossas os orgulhosos, que não guardam a vossa lei.

86 Todos os vossos mandamentos são justos; sem razão me perseguem; ajudai-me.

87 Por pouco não me exterminaram da terra; eu, porém, não abandonei vossos preceitos.

88 Conservai-me vivo em vossa misericórdia, para que eu observe as prescrições de vossa boca.

89 É eterna, Senhor, vossa palavra, tão estável como o céu.

90 Vossa verdade dura de geração em geração, tão estável como a terra que criastes.

91 Tudo subsiste perpetuamente pelos vossos decretos, porque o universo vos é sujeito.

92 Se em vossa lei não tivesse encontrado as minhas delícias, já teria perecido em minha aflição.

93 Jamais esquecerei vossos preceitos, porque por eles é que me dais a vida.

94 Sou vosso, salvai-me, porquanto busco vossos preceitos.

95 Espreitam-me os pecadores para me perder, mas eu atendo às vossas ordens.

96 Vi que há um termo em toda perfeição, mas vossa lei se estende sem limites.

97 Ah, quanto amo, Senhor, a vossa lei! Durante o dia todo eu a medito.

98 Mais sábio que meus inimigos me fizeram os vossos mandamentos, pois eles me acompanham sempre.

99 Sou mais prudente do que todos os meus mestres, porque vossas prescrições são o único objeto de minha meditação.

100 Sou mais sensato do que os anciãos, porque observo os vossos preceitos.

101 Dos maus caminhos desvio os meus pés, para poder guardar vossas palavras.

102 De vossos decretos eu não me desvio, porque vós mos ensinastes.

103 Quão saborosas são para mim vossas palavras! São mais doces que o mel à minha boca.

104 Vossos preceitos me fizeram sábio, por isso odeio toda senda iníqua.

105 Vossa palavra é um facho que ilumina meus passos, uma luz em meu caminho.

106 Faço juramento e me obrigo a guardar os vossos justos decretos.

107 Estou extremamente aflito, Senhor; conservai-me a vida como prometestes.

108 Aceitai, Senhor, a oferenda da minha promessa e ensinai-me as vossas ordens.

109 Em constante perigo está a minha vida, mas não me esqueço de vossa lei.

110 Armaram-me laços os pecadores, mas não fugi de vossos preceitos.

111 Minha herança eterna são as vossas prescrições, porque fazem a alegria de meu coração.

112 Inclinei o meu coração à prática de vossas ordens, perpetuamente e com exatidão.

113 Odeio os homens hipócritas, mas amo a vossa lei.

114 Vós sois meu abrigo e meu escudo; vossa palavra é minha esperança.

115 Afastai-vos de mim, homens malignos! E guardarei os mandamentos de meu Deus.

116 Sustentai-me pela vossa promessa, para que eu viva, não queirais confundir minha esperança.

117 Ajudai-me para que me salve, e sempre atenderei a vossos decretos.

118 Desprezais os que se apartam de vossas leis, porque mentirosos são seus pensamentos.

119 Como escória reputais os pecadores, por isso eu amo as vossas prescrições.

120 O respeito que tenho por vós me faz estremecer e vossos decretos inspiram-me temor.

121 Pratico o direito e a justiça; não me entregueis aos que me querem oprimir.

122 Sede fiador de vosso servo para a sua segurança, a fim de que os orgulhosos não me oprimam.

123 Desfalecem-me os olhos desejando vossa ajuda e na espera de vossas promessas de felicidade.

124 Tratai vosso servo segundo vossa bondade, e ensinai-me vossas leis.

125 Sou vosso servo: ensinai-me a sabedoria, para que conheça as vossas prescrições.

126 Senhor, é tempo de vós intervirdes, porque violaram as vossas leis.

127 Por isso amo os vossos mandamentos, mais que o ouro, mesmo o ouro mais fino.

128 Por isso escolhi as vossas leis como partilha, e detesto o caminho da mentira.

129 São admiráveis as vossas prescrições, por isso minha alma as observa.

130 Vossas palavras são uma verdadeira luz, que dá sabedoria aos simples.

131 Abro a boca para aspirar, num intenso amor de vossa lei.

132 Voltai-vos para mim e mostrai-me vossa misericórdia, como fazeis sempre para com os que amam o vosso nome.

133 Dirigi meus passos segundo a vossa palavra, a fim de que jamais o pecado reine sobre mim.

134 Livrai-me da opressão dos homens, para que possa guardar as vossas ordens.

135 Fazei brilhar sobre o vosso servo o esplendor da vossa face, e ensinai-me as vossas leis.

136 Muitas lágrimas correram de meus olhos, por não ver observada a vossa lei.

137 Justo sois, Senhor, e retos os vossos juízos.

138 Promulgastes vossas prescrições com toda a justiça, em toda a verdade.

139 Sinto-me consumido pela dor ao ver meus inimigos negligenciar vossas palavras.

140 Vossa palavra é isenta de toda a impureza, vosso servo a ama com fervor.

141 Sou pequeno e desprezado, mas não esqueço os vossos preceitos!

142 Vossa justiça é justiça eterna; e firme, a vossa lei.

143 Apesar da angústia e da tribulação que caíram sobre mim, vossos mandamentos continuam a ser minhas delícias.

144 Eterna é a justiça das vossas prescrições; dai-me a compreensão delas para que eu viva.

145 De todo o coração eu clamo. Ouvi-me, Senhor; e observarei as vossas leis.

146 Clamo a vós: salvai-me, para que eu guarde as vossas prescrições.

147 Já desde a aurora imploro vosso auxílio; nas vossas palavras ponho minha esperança.

148 Meus olhos se antecipam às vigílias da noite, para meditarem em vossa palavra.

149 Conforme vossa misericórdia, ouvi, Senhor, a minha voz; e dai-me a vida, segundo vossa promessa.

150 Aproximam-se os que me perseguem sem razão, eles estão longe de vossa lei.

151 Mas vós, Senhor, estais bem perto, e os vossos mandamentos são a verdade.

152 De há muito sei que vossas prescrições, vós as estabelecestes desde toda a eternidade.

153 Vede a minha aflição e libertai-me, porque não me esqueci de vossa lei.

154 Tomai em vossas mãos a minha causa e vingai-me; como prometestes, dai-me a vida.

155 Longe dos pecadores está a salvação, daqueles que não observam as vossas leis.

156 São muitas, Senhor, as vossas misericórdias; dai-me a vida segundo as vossas decisões.

157 Apesar do número dos que me perseguem e oprimem, não me aparto em nada de vossos preceitos.

158 Ao ver os prevaricadores sinto desgosto, porque eles não observam a vossa palavra.

159 Vede, Senhor, como amo vossos preceitos; conservai-me vivo segundo vossa promessa.

160 O sumário da vossa palavra é a verdade, eternos são os decretos de vossa justiça.

161 Perseguem-me sem razão os poderosos; meu coração só reverencia vossas palavras.

162 Encontro minha alegria na vossa palavra, como a de quem encontra um imenso tesouro.

163 Odeio o mal, eu o detesto; mas amo a vossa lei.

164 Sete vezes ao dia publico vossos louvores, por causa da justiça de vossos juízos.

165 Grande paz têm aqueles que amam vossa lei: não há para eles nada que os perturbe.

166 Espero, Senhor, o vosso auxílio, e cumpro os vossos mandamentos.

167 Minha alma é fiel às vossas prescrições, e eu as amo com fervor.

168 Guardo os vossos preceitos e as vossas ordens, porque ante vossos olhos está minha vida inteira.

169 Chegue até vós, Senhor, o meu clamor; instruí-me segundo a vossa palavra.

170 Chegue até vós a minha prece; livrai-me segundo a vossa palavra.

171 Meus lábios cantem a vós um cântico, por me haverdes ensinado as vossas leis.

172 Cante minha língua as vossas palavras, porque justos são os vossos mandamentos.

173 Estenda-se a vossa mão e me socorra, porque escolhi vossos preceitos.

174 Suspiro, Senhor, pela vossa salvação, e a vossa lei são as minhas delícias.

175 Viva a minha alma para vos louvar, e ajudem-me os vossos decretos.

176 Ando errante como ovelha tresmalhada; vinde em busca do vosso servo, porque não me esqueci de vossos mandamentos!

1 ALEF. Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.

2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;

3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.

4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.

5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!

6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.

7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.

8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.

9 BET. Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.

10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.

11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.

12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.

13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.

14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.

15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.

16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.

17 GIMEL. Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.

18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.

19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.

20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.

21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.

22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.

23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.

24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.

25 DALET. Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.

26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.

27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.

28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.

29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.

30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.

31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.

32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.

33 HE. Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.

34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.

35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.

36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.

37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.

38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.

39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.

40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.

41 VAV. Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,

42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.

43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.

44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.

45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.

46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.

47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.

48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.

49 ZAIN. Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.

50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.

51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.

52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.

53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.

54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.

55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.

56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.

57 ĤET. Mi diris:Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.

58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.

59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.

60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.

61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.

62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.

63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.

64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.

65 TET. Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.

66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.

67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.

68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.

69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.

70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.

71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.

72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.

73 JOD. Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.

74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.

75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.

76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.

77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.

78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.

79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.

80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.

81 KAF. Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.

82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?

83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.

84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?

85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.

86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.

87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.

88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.

89 LAMED. Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.

90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.

91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.

92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.

93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.

94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.

95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.

96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.

97 MEM. Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.

98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.

99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.

100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.

101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.

102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.

103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!

104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.

105 NUN. Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.

106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.

107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.

108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.

109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.

110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.

111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.

112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.

113 SAMEĤ. Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.

114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.

115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.

116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.

117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.

118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.

119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.

120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.

121 AIN. Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.

122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.

123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.

124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.

125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.

126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.

127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.

128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.

129 PE. Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.

130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.

131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.

132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.

133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.

134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.

135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.

136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.

137 CADI. Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.

138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.

139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.

140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.

141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.

142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.

143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.

144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.

145 KOF. Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.

146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.

147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.

148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.

149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.

150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.

151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.

152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.

153 REŜ. Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.

154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.

155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.

156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.

157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.

158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.

159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.

160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.

161 ŜIN. Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.

162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.

163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.

164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.

165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.

166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.

167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.

168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.

169 TAV. Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.

170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.

171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.

172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.

173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.

174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.

175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.

176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.