1 Ao mestre de canto. Conforme: A lei é como os lírios. Salmo de Asaf. Escutai, ó pastor de Israel, vós que levais José como um rebanho.

2 Vós que assentais acima dos querubins, mostrai vosso esplendor em presença de Efraim, Benjamim e Manassés. Despertai vosso poder, e vinde salvar-nos.

3 Restaurai-nos, ó Senhor; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

4 Ó Deus dos exércitos, até quando vos irritareis contra o vosso povo em oração?

5 Vós o nutristes com o pão das lágrimas, e o fizestes sorver um copioso pranto.

6 Vós nos tornastes uma presa disputada dos vizinhos: os inimigos zombam de nós.

7 Restaurai-nos, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

8 Uma vinha do Egito vós arrancastes; expulsastes povos para a replantar.

9 O solo vós lhes preparastes; ela lançou raízes nele e se espalhou na terra.

10 As montanhas se cobriram com sua sombra, seus ramos ensombraram os cedros de Deus.

11 Até o mar ela estendeu sua ramagem, e até o rio os seus rebentos.

12 Por que derrubastes os seus muros, de sorte que os passantes a vindimem,

13 e a devaste o javali do mato, e sirva de pasto aos animais do campo?

14 Voltai, ó Deus dos exércitos; olhai do alto céu, vede e vinde visitar a vinha.

15 Protegei este cepo por vós plantado, este rebento que vossa mão cuidou.

16 Aqueles que a queimaram e cortaram pereçam em vossa presença ameaçadora.

17 Estendei a mão sobre o homem que escolhestes, sobre o homem que haveis fortificado.

18 E não mais de vós nos apartaremos; conservai-nos a vida e então vos louvaremos.

19 Restaurai-nos, Senhor, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.