1 Vinde, manifestemos nossa alegria ao Senhor, aclamemos o Rochedo de nossa salvação;

2 apresentemo-nos diante dele com louvores, e cantemos-lhe alegres cânticos,

3 porque o Senhor é um Deus imenso, um rei que ultrapassa todos os deuses;

4 nas suas mãos estão as profundezas da terra, e os cumes das montanhas lhe pertencem.

5 Dele é o mar, ele o criou; assim como a terra firme, obra de suas mãos.

6 Vinde, inclinemo-nos em adoração, de joelhos diante do Senhor que nos criou.

7 Ele é nosso Deus; nós somos o povo de que ele é o pastor, as ovelhas que as suas mãos conduzem. Oxalá ouvísseis hoje a sua voz:

8 Não vos torneis endurecidos como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,

9 onde vossos pais me provocaram e me tentaram, apesar de terem visto as minhas obras.

10 Durante quarenta anos desgostou-me aquela geração, e eu disse: É um povo de coração desviado, que não conhece os meus desígnios.

11 Por isso, jurei na minha cólera: Não hão de entrar no lugar do meu repouso.

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris:Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.