Daniel 11 - Bíblia Online

Assim como eu, {no primeiro ano do reinado de Dario, o medo, mantive-me} junto a ele para auxiliá-lo e protegê-lo. 
Agora vou manifestar-te a verdade. Haverá ainda três reis na Pérsia. O quarto ultrapassará todos os demais em riquezas. Quando suas riquezas o tiverem tornado poderoso, movimentará tudo contra o reino de Javã. 
Mas levantar-se-á um rei forte que dominará sobre um vasto império e fará tudo quanto lhe aprouver. 
Quando ficar poderoso, seu reino será desmembrado e dividido aos quatro ventos do céu. Não passará à posteridade e não terá mais o mesmo poder; seu reino será desmembrado e entregue a estranhos e não a seus descendentes. 
O rei do sul tornar-se-á poderoso, mas um dos chefes do seu exército ficará ainda mais forte e seu império será grande. 
Após alguns anos aliar-se-ão: a filha do rei do sul virá à casa do rei do norte para fazer o acordo; mas ela não conservará o apoio de seu pai, cujo poder não se manterá, nem o do seu esposo. Ela será morta com aqueles que a tiverem trazido, aquele que a criou e aquele que a tinha feito poderosa. 
Um dos rebentos da mesma raiz levantar-se-á em seu lugar; virá em direção do exército, entrará nas fortalezas do rei do norte, atacá-lo-á e sairá vencedor. 
Levará para o Egito até mesmo seus deuses cativos, assim como seus ídolos e seus objetos preciosos de ouro e de prata. Depois, durante alguns anos, abster-se-á de atacar o rei do norte. 
Este virá contra o rei do sul, mas voltará para a sua terra. 
Mas seus filhos prepararão a guerra recrutando um exército numeroso, o qual, precipitando-se como uma torrente, invadirá e levará a batalha até a sua fortaleza. 
Irritado, o rei do sul sairá para atacar o rei do norte: como porá em campo um numeroso exército, as tropas inimigas ser-lhe-ão entregues. 
Após o aniquilamento desse exército, encher-se-á de orgulho. Mandará matar dezenas de milhares de homens, sem ficar mais forte por isso. 
O rei do norte organizará novamente um exército mais numeroso ainda que o primeiro, e alguns anos depois avançará em meio a enormes tropas e a um grandioso aparato. 
Nesse momento, muitos se levantarão contra o rei do sul; homens violentos de teu povo revoltar-se-ão para cumprir a visão, mas fracassarão. 
O rei do norte virá então, destruirá trincheiras e tomará fortalezas. Os exércitos do rei do sul, mesmo as suas tropas de escol, não se manterão; nada poderá resistir. 
O invasor agirá à sua vontade sem que ninguém possa enfrentá-lo. Deter-se-á no país que é a jóia da terra; e a destruição estará em suas mãos. 
Empreenderá a conquista do reino do sul; fará um pacto com seu rei e dar-lhe-á sua filha como mulher, a fim de amenizar a ruína dessa terra; mas isso não dará resultado, e esse reino não lhe pertencerá. 
Depois voltar-se-á contra as ilhas e tomará diversas. Porém um chefe militar porá fim à sua soberba, e fá-lo-á pagar sua injúria. 
Então voltar-se-á contra as fortalezas de sua terra, mas tropeçará, cairá e acabará desaparecendo. 
No lugar deste último será colocado um príncipe, que enviará um fiscal ao país que é a jóia da terra. Em poucos dias ele será aniquilado, e não será nem por efeito de cólera nem de batalha. 
Em seu lugar, elevar-se-á um homem vil, sem nenhuma dignidade real, que surgirá repentinamente e apossar-se-á da realeza pelas suas intrigas. 
As tropas de invasão serão postas em fuga diante dele e aniquiladas, bem como o chefe da aliança. 
A despeito do pacto firmado com ele, agirá com perfídia: atacará e triunfará com poucos homens. 
Invadirá inesperadamente as regiões mais férteis da terra; fará o que nunca fizeram seus pais nem os antepassados deles: distribuirá com os seus os saques, despojos, riquezas; combinará ofensivas contra as fortalezas, mas apenas por um tempo. 
Dará novo impulso a suas forças e a seu valor, atacando o rei do sul com um exército considerável. Por seu lado, o rei do sul entrará na luta com um exército importante e valoroso, mas não poderá resistir devido às intrigas urdidas contra ele. 
Seus comensais o aniquilarão; seu exército se dispersará e muitos homens cairão feridos mortalmente. 
Com o coração repleto de desejos malévolos, os dois reis enganar-se-ão mutuamente à volta da mesma mesa. Mas seus projetos fracassarão, porque o fim só virá no tempo determinado. 
Volverá à sua terra com grandes riquezas. Seu coração meditará o mal contra a santa aliança; cometê-lo-á, depois entrará novamente em sua terra. 
No tempo previsto atacará de novo o sul: mas esta expedição não será semelhante à precedente. 
Navios de Cetim o atacarão e ele desanimará. Dirigirá novamente sua fúria contra a santa aliança, tomará medidas contra ela, fazendo um pacto com aqueles que a abandonarem. 
Tropas sob sua ordem virão profanar o santuário, a fortaleza; farão cessar o holocausto perpétuo e instalarão a abominação do devastador. 
Submeterá, com suas lisonjas, os violadores da aliança, mas a multidão daqueles que conhecem seu Deus manter-se-á firme e resistirá. 
Os homens doutos desse povo instruirão um grande número; mas, durante algum tempo, perecerão pela espada, fogo, cativeiro e pilhagem. 
Enquanto forem caindo dessa maneira, serão um tanto amparados; e um bom número unir-se-á hipocritamente a eles. 
Muitos desses sábios sucumbirão, a fim de que sejam provados, purificados e branqueados até o termo final; ora, esse final só chegará no tempo marcado. 
O rei fará então tudo o que desejar. Ensoberbecer-se-á, elevar-se-á no seu orgulho acima de qualquer divindade; proferirá até coisas inauditas contra o Deus dos deuses; prosperará até que a cólera divina tenha chegado ao seu termo, porque o que está decretado deverá ser executado. 
Não respeitará nem os deuses de seus antepassados, nem a deusa querida das mulheres, nem divindade alguma; julgar-se-á superior a todos. 
Mas venerará o deus das fortalezas, no próprio local, um deus desconhecido de seus antepassados, com ouro, prata, pedras preciosas e jóias. 
Com o auxílio de um deus estranho, atacará as muralhas das fortalezas; aos que o reconhecerem, multiplicará as honras, conferir-lhes-á autoridade sobre numerosos vassalos e distribuir-lhes-á terras em recompensa. 
No final, o rei do sul e ele entrarão em luta. O rei do norte cairá sobre ele, como um furacão, com carros, cavaleiros e uma frota considerável. Entrará na terra como uma torrente que transborda. 
Invadirá o país que é a jóia da terra, onde muitos homens cairão. Mas os edomitas, os moabitas, e a maioria dos amonitas escapar-lhe-ão. 
Apoderar-se-á de diferentes países; o Egito não lhe escapará. 
Pilhará os tesouros de ouro e de prata bem como tudo o que houver de precioso no Egito. Os líbios e os etíopes juntar-se-ão a ele. 
Mas, alarmado pelas notícias vindas do oriente e do norte, retirar-se-á como uma fúria, para destruir e exterminar uma multidão de povos. 
Erguerá os pavilhões de seu palácio entre o mar e a nobre montanha do santuário. Então alcançará o termo de sua vida e ninguém lhe prestará socorro. 

Και εγω εν τω πρωτω ετει Δαρειου του Μηδου ισταμην δια να κραταιωσω και να ενδυναμωσω αυτον. 
Και τωρα θελω σοι αναγγειλει την αληθειαν. Ιδου, οτι τρεις βασιλεις θελουσιν εγερθη εν τη Περσια· και ο τεταρτος θελει εισθαι πολυ πλουσιωτερος παρα παντας· και αφου κραταιωθη εν τω πλουτω αυτου, θελει διεγειρει το παν εναντιον του βασιλειου της Ελλαδος. 
Και θελει σηκωθη βασιλευς δυνατος και θελει εξουσιαζει εν δυναμει μεγαλη και καμει κατα την θελησιν αυτου. 
Και καθως σταθη, θελει συντριφθη η βασιλεια αυτου και θελει διαιρεθη εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου· πλην ουχι εις τους απογονους αυτου, ουδε κατα την εξουσιαν αυτου, με την οποιαν εξουσιασε· διοτι η βασιλεια αυτου θελει εκριζωθη και διαμερισθη εις αλλους, εκτος τουτων. 
Και ο βασιλευς του νοτου θελει ισχυσει, και εις εκ των αρχοντων αυτου· και θελει ισχυσει υπερ αυτον και θελει εξουσιασει· η εξουσια αυτου θελει εισθαι εξουσια μεγαλη. 
Και μετα ετη θελουσι συζευχθη· και η θυγατηρ του βασιλεως του νοτου θελει ελθει προς τον βασιλεα του βορρα, δια να καμη συμφιλιωσιν· πλην αυτη δεν θελει αναχαιτισει την δυναμιν του βραχιονος ουδε το σπερμα αυτου θελει σταθη· αλλα θελει παραδοθη αυτη και οι φεροντες αυτην και το γεννηθεν εξ αυτης και ο ενισχυων αυτην εν καιροις. 
Εκ του βλαστου ομως των ριζων αυτης θελει σηκωθη τις αντ' αυτου, και ελθων μετα δυναμεως θελει εισελθει εις τα οχυρωματα του βασιλεως του βορρα και θελει ενεργησει εναντιον αυτων και υπερισχυσει· 
και προσετι θελει φερει αιχμαλωτους εις την Αιγυπτον τους θεους αυτων, μετα των χωνευτων αυτων, μετα των πολυτιμων σκευων αυτων, των αργυρων και των χρυσων· και αυτος θελει σταθη ετη τινα υπερ τον βασιλεα του βορρα. 
Εκεινος δε θελει εισελθει εις το βασιλειον του βασιλεως του νοτου, πλην θελει επιστρεψει εις την γην αυτου. 
Οι δε υιοι αυτου θελουσιν εγερθη εις πολεμον και συναξει πληθος δυναμεων πολλων· και εις εξ αυτων θελει ελθει εν ορμη και πλημμυρησει και διαβη· και θελει επανελθει και εγερθη εις μαχην εως του οχυρωματος αυτου. 
Και ο βασιλευς του νοτου θελει εξαγριωθη και θελει εξελθει και πολεμησει μετ' αυτου, μετα του βασιλεως του βορρα· οστις θελει παραταξει πληθος πολυ· το πληθος ομως θελει παραδοθη εις την χειρα αυτου. 
Και αφου παταξη το πληθος, η καρδια αυτου θελει υψωθη· και θελει καταβαλει μυριαδας, πλην δεν θελει κραταιωθη. 
Και ο βασιλευς του βορρα θελει επιστρεψει και θελει παραταξει πληθος περισσοτερον παρα το πρωτον, και θελει ελθει εν ορμη εν τω τελει των ωρισμενων ετων μετα δυναμεως μεγαλης και μετα πλουτου πολλου. 
Και εν τοις καιροις εκεινοις πολλοι θελουσι σηκωθη εναντιον του βασιλεως του νοτου· και οι λυμεωνες εκ του λαου σου θελουσιν επαρθη δια να εκπληρωσωσιν ορασιν· πλην θελουσι πεσει. 
Και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει και υψωσει προχωμα και κυριευσει τας οχυρας πολεις· και οι βραχιονες του νοτου δεν θελουσιν αντισταθη ουδε το πληθος των εκλεκτων αυτου, και δεν θελει εισθαι δυναμις προς αντιστασιν. 
Και ο ερχομενος εναντιον αυτου θελει καμει κατα την θελησιν αυτου και δεν θελει εισθαι ο ανθισταμενος εις αυτον· και θελει σταθη εν τη γη της δοξης, ητις θελει αναλωθη υπο των χειρων αυτου. 
Και θελει στηριξει το προσωπον αυτου εις το να εισελθη μετα της δυναμεως παντος του βασιλειου αυτου, και ευθυτης θελει εισθαι μετ' αυτου· και θελει ενεργησει· και θελει δωσει εις αυτον θυγατερα γυναικων, διαφθειρων αυτην· πλην αυτη δεν θελει σταθη ουδε θελει εισθαι υπερ αυτου. 
Επειτα θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τας νησους και θελει κυριευσει πολλας· αλλ' ηγεμων τις θελει παυσει το εξ αυτου ονειδος· εκτος τουτου θελει επιστρεψει το ονειδος αυτου επ' αυτον. 
Τοτε θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τα οχυρωματα της γης αυτου· πλην θελει προσκοψει και πεσει και δεν θελει ευρεθη. 
Και αντ' αυτου θελει σηκωθη τυραννος, οστις θελει καμει να παρελθη η δοξα του βασιλειου· πλην εν ολιγαις ημεραις θελει αφανισθη και ουχι εν οργη ουδε εν μαχη. 
Και αντ' αυτου θελει σηκωθη εξουθενημενος τις, εις τον οποιον δεν θελουσι δωσει τιμην βασιλικην· αλλα θελει ελθει ειρηνικως και κυριευσει το βασιλειον εν κολακειαις. 
Και οι βραχιονες του κατακλυζοντος θελουσι κατακλυσθη εμπροσθεν αυτου και θελουσι συντριφθη, και αυτος ετι ο αρχων της διαθηκης. 
Και μετα την συμμαχιαν την μετ' αυτου θελει φερεσθαι δολιως· διοτι θελει αναβη και υπερισχυσει μετα ολιγον λαου. 
Θελει ελθει μαλιστα ειρηνικως επι τους παχυτερους τοπους της επαρχιας, και θελει καμει ο, τι δεν εκαμον οι πατερες αυτου ουδε οι πατερες των πατερων αυτου· θελει διαμοιρασει μεταξυ αυτων διαρπαγμα και λαφυρα και πλουτη, και θελει μηχανευθη τας μηχανας αυτου κατα των οχυρωματων και τουτο μεχρι καιρου. 
Και θελει διεγειρει την δυναμιν αυτου και την καρδιαν αυτου εναντιον του βασιλεως του νοτου μετα δυναμεως μεγαλης· και ο βασιλευς του νοτου θελει εγερθη εις πολεμον μετα δυναμεως μεγαλης και ισχυρας σφοδρα· πλην δεν θελει δυνηθη να σταθη, διοτι θελουσι μηχανευθη μηχανας κατ' αυτου. 
Και οι τρωγοντες τα εδεσματα αυτου θελουσι συντριψει αυτον, και το στρατευμα αυτου θελει πλημμυρησει, και πολλοι θελουσι πεσει πεφονευμενοι. 
Αι δε καρδιαι αμφοτερων τουτων των βασιλεων θελουσιν εισθαι εν τη πονηρια και θελουσι λαλει ψευδη εν τη αυτη τραπεζη· αλλα τουτο δεν θελει ευδοκιμησει, επειδη ετι το τελος θελει εισθαι εν τω ωρισμενω καιρω. 
Τοτε θελει επιστρεψει εις την γην αυτου μετα μεγαλου πλουτου· και η καρδια αυτου θελει εισθαι εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και θελει επιστρεψει εις την γην αυτου. 
Εν τω ωρισμενω καιρω θελει επιστρεψει και ελθει προς τον νοτον· πλην η εσχατη φορα δεν θελει εισθαι ως η πρωτη, 
διοτι τα πλοια των Κηττιαιων θελουσιν ελθει εναντιον αυτου, και θελει ταπεινωθη και επιστρεψει και θυμωθη εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και επιστρεψει και θελει συνεννοηθη μετα των εγκαταλιποντων την διαθηκην την αγιαν. 
Και βραχιονες θελουσιν εγερθη εξ αυτου, και θελουσι βεβηλωσει το αγιαστηριον της δυναμεως και αφαιρεσει την παντοτεινην θυσιαν και στησει το βδελυγμα της ερημωσεως. 
Και τους ανομουντας εις την διαθηκην θελει διαφθειρει εν κολακειαις· ο λαος ομως, οστις γνωριζει τον Θεον αυτου, θελει ισχυσει και κατορθωσει. 
Και οι συνετοι του λαου θελουσι διδαξει πολλους· πλην θελουσι πεσει δια ρομφαιας και δια φλογος, δι' αιχμαλωσιας και δια λαφυραγωγιας, πολλων ημερων. 
Και οταν πεσωσι, θελουσι βοηθηθη μικραν βοηθειαν· πολλοι ομως θελουσι προστεθη εις αυτους εν κολακειαις. 
Και εκ των συνετων θελουσι πεσει, δια να δοκιμασθωσι και να καθαρισθωσι και να λευκανθωσιν, εως του εσχατου καιρου· διοτι και τουτο θελει γεινει εν τω ωρισμενω καιρω. 
Και ο βασιλευς θελει καμει κατα την θελησιν αυτου, και θελει υψωθη και μεγαλυνθη υπερανω παντος Θεου, και θελει μεγαλορρημονησει κατα του Θεου των θεων, και θελει ευημερει, εωσου συντελεσθη η οργη· διοτι το ωρισμενον θελει γεινει. 
Και δεν θελει φροντιζει περι των θεων των πατερων αυτου ουδε περι επιθυμιας γυναικων ουδε θελει φροντιζει περι ουδενος θεου, διοτι θελει μεγαλυνθη υπερανω παντων. 
Τον δε θεον Μαουζειμ θελει δοξασει επι του τοπου αυτου· και θεον, τον οποιον οι πατερες αυτου δεν εγνωρισαν, θελει τιμησει με χρυσον και αργυρον και με πολυτιμους λιθους και με πραγματα επιθυμητα. 
Ουτω θελει καμει εις τα οχυρωματα Μαουζειμ μετα θεου αλλοτριου· οσοι γνωρισωσιν αυτον, εις αυτους θελει πληθυνει δοξαν και θελει καμει αυτους να εξουσιασωσιν επι πολλων, και την γην θελει διαμοιρασει με τιμην. 
Και εν τω εσχατω καιρω ο βασιλευς του νοτου θελει συγκερατισθη μετ' αυτου· και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει εναντιον αυτου ως ανεμοστροβιλος, μετα αμαξων και μετα ιππεων και μετα πολλων πλοιων· και θελει ελθει εις τους τοπους και θελει πλημμυρησει και διαβη· 
θελει εισελθει ετι εις την γην της δοξης και πολλοι τοποι θελουσι καταστραφη· ουτοι ομως θελουσι διασωθη εκ της χειρος αυτου, ο Εδωμ και ο Μωαβ και οι πρωτοι των υιων Αμμων. 
Και θελει εκτεινει την χειρα αυτου επι τους τοπους· και η γη της Αιγυπτου δεν θελει εκφυγει. 
Και θελει κυριευσει τους θησαυρους του χρυσιου και του αργυριου και παντα τα επιθυμητα της Αιγυπτου· και οι Λιβυες και οι Αιθιοπες θελουσιν εισθαι κατοπιν των βηματων αυτου. 
Πλην αγγελιαι εκ της ανατολης και εκ του βορρα θελουσι ταραξει αυτον· δια τουτο θελει εκβη μετα θυμου μεγαλου, δια να αφανιση και να εξολοθρευση πολλους. 
Και θελει στησει τας σκηνας της βασιλικης αυτου κατοικησεως μεταξυ των θαλασσων επι του ενδοξου ορους της αγιοτητος· πλην θελει ελθει εις το τελος αυτου και δεν θελει υπαρχει ο βοηθων αυτον. 

Daniel 12

Assim como eu, {no primeiro ano do reinado de Dario, o medo, mantive-me} junto a ele para auxiliá-lo e protegê-lo. 
Agora vou manifestar-te a verdade. Haverá ainda três reis na Pérsia. O quarto ultrapassará todos os demais em riquezas. Quando suas riquezas o tiverem tornado poderoso, movimentará tudo contra o reino de Javã. 
Mas levantar-se-á um rei forte que dominará sobre um vasto império e fará tudo quanto lhe aprouver. 
Quando ficar poderoso, seu reino será desmembrado e dividido aos quatro ventos do céu. Não passará à posteridade e não terá mais o mesmo poder; seu reino será desmembrado e entregue a estranhos e não a seus descendentes. 
O rei do sul tornar-se-á poderoso, mas um dos chefes do seu exército ficará ainda mais forte e seu império será grande. 
Após alguns anos aliar-se-ão: a filha do rei do sul virá à casa do rei do norte para fazer o acordo; mas ela não conservará o apoio de seu pai, cujo poder não se manterá, nem o do seu esposo. Ela será morta com aqueles que a tiverem trazido, aquele que a criou e aquele que a tinha feito poderosa. 
Um dos rebentos da mesma raiz levantar-se-á em seu lugar; virá em direção do exército, entrará nas fortalezas do rei do norte, atacá-lo-á e sairá vencedor. 
Levará para o Egito até mesmo seus deuses cativos, assim como seus ídolos e seus objetos preciosos de ouro e de prata. Depois, durante alguns anos, abster-se-á de atacar o rei do norte. 
Este virá contra o rei do sul, mas voltará para a sua terra. 
Mas seus filhos prepararão a guerra recrutando um exército numeroso, o qual, precipitando-se como uma torrente, invadirá e levará a batalha até a sua fortaleza. 
Irritado, o rei do sul sairá para atacar o rei do norte: como porá em campo um numeroso exército, as tropas inimigas ser-lhe-ão entregues. 
Após o aniquilamento desse exército, encher-se-á de orgulho. Mandará matar dezenas de milhares de homens, sem ficar mais forte por isso. 
O rei do norte organizará novamente um exército mais numeroso ainda que o primeiro, e alguns anos depois avançará em meio a enormes tropas e a um grandioso aparato. 
Nesse momento, muitos se levantarão contra o rei do sul; homens violentos de teu povo revoltar-se-ão para cumprir a visão, mas fracassarão. 
O rei do norte virá então, destruirá trincheiras e tomará fortalezas. Os exércitos do rei do sul, mesmo as suas tropas de escol, não se manterão; nada poderá resistir. 
O invasor agirá à sua vontade sem que ninguém possa enfrentá-lo. Deter-se-á no país que é a jóia da terra; e a destruição estará em suas mãos. 
Empreenderá a conquista do reino do sul; fará um pacto com seu rei e dar-lhe-á sua filha como mulher, a fim de amenizar a ruína dessa terra; mas isso não dará resultado, e esse reino não lhe pertencerá. 
Depois voltar-se-á contra as ilhas e tomará diversas. Porém um chefe militar porá fim à sua soberba, e fá-lo-á pagar sua injúria. 
Então voltar-se-á contra as fortalezas de sua terra, mas tropeçará, cairá e acabará desaparecendo. 
No lugar deste último será colocado um príncipe, que enviará um fiscal ao país que é a jóia da terra. Em poucos dias ele será aniquilado, e não será nem por efeito de cólera nem de batalha. 
Em seu lugar, elevar-se-á um homem vil, sem nenhuma dignidade real, que surgirá repentinamente e apossar-se-á da realeza pelas suas intrigas. 
As tropas de invasão serão postas em fuga diante dele e aniquiladas, bem como o chefe da aliança. 
A despeito do pacto firmado com ele, agirá com perfídia: atacará e triunfará com poucos homens. 
Invadirá inesperadamente as regiões mais férteis da terra; fará o que nunca fizeram seus pais nem os antepassados deles: distribuirá com os seus os saques, despojos, riquezas; combinará ofensivas contra as fortalezas, mas apenas por um tempo. 
Dará novo impulso a suas forças e a seu valor, atacando o rei do sul com um exército considerável. Por seu lado, o rei do sul entrará na luta com um exército importante e valoroso, mas não poderá resistir devido às intrigas urdidas contra ele. 
Seus comensais o aniquilarão; seu exército se dispersará e muitos homens cairão feridos mortalmente. 
Com o coração repleto de desejos malévolos, os dois reis enganar-se-ão mutuamente à volta da mesma mesa. Mas seus projetos fracassarão, porque o fim só virá no tempo determinado. 
Volverá à sua terra com grandes riquezas. Seu coração meditará o mal contra a santa aliança; cometê-lo-á, depois entrará novamente em sua terra. 
No tempo previsto atacará de novo o sul: mas esta expedição não será semelhante à precedente. 
Navios de Cetim o atacarão e ele desanimará. Dirigirá novamente sua fúria contra a santa aliança, tomará medidas contra ela, fazendo um pacto com aqueles que a abandonarem. 
Tropas sob sua ordem virão profanar o santuário, a fortaleza; farão cessar o holocausto perpétuo e instalarão a abominação do devastador. 
Submeterá, com suas lisonjas, os violadores da aliança, mas a multidão daqueles que conhecem seu Deus manter-se-á firme e resistirá. 
Os homens doutos desse povo instruirão um grande número; mas, durante algum tempo, perecerão pela espada, fogo, cativeiro e pilhagem. 
Enquanto forem caindo dessa maneira, serão um tanto amparados; e um bom número unir-se-á hipocritamente a eles. 
Muitos desses sábios sucumbirão, a fim de que sejam provados, purificados e branqueados até o termo final; ora, esse final só chegará no tempo marcado. 
O rei fará então tudo o que desejar. Ensoberbecer-se-á, elevar-se-á no seu orgulho acima de qualquer divindade; proferirá até coisas inauditas contra o Deus dos deuses; prosperará até que a cólera divina tenha chegado ao seu termo, porque o que está decretado deverá ser executado. 
Não respeitará nem os deuses de seus antepassados, nem a deusa querida das mulheres, nem divindade alguma; julgar-se-á superior a todos. 
Mas venerará o deus das fortalezas, no próprio local, um deus desconhecido de seus antepassados, com ouro, prata, pedras preciosas e jóias. 
Com o auxílio de um deus estranho, atacará as muralhas das fortalezas; aos que o reconhecerem, multiplicará as honras, conferir-lhes-á autoridade sobre numerosos vassalos e distribuir-lhes-á terras em recompensa. 
No final, o rei do sul e ele entrarão em luta. O rei do norte cairá sobre ele, como um furacão, com carros, cavaleiros e uma frota considerável. Entrará na terra como uma torrente que transborda. 
Invadirá o país que é a jóia da terra, onde muitos homens cairão. Mas os edomitas, os moabitas, e a maioria dos amonitas escapar-lhe-ão. 
Apoderar-se-á de diferentes países; o Egito não lhe escapará. 
Pilhará os tesouros de ouro e de prata bem como tudo o que houver de precioso no Egito. Os líbios e os etíopes juntar-se-ão a ele. 
Mas, alarmado pelas notícias vindas do oriente e do norte, retirar-se-á como uma fúria, para destruir e exterminar uma multidão de povos. 
Erguerá os pavilhões de seu palácio entre o mar e a nobre montanha do santuário. Então alcançará o termo de sua vida e ninguém lhe prestará socorro. 

Και εγω εν τω πρωτω ετει Δαρειου του Μηδου ισταμην δια να κραταιωσω και να ενδυναμωσω αυτον. 
Και τωρα θελω σοι αναγγειλει την αληθειαν. Ιδου, οτι τρεις βασιλεις θελουσιν εγερθη εν τη Περσια· και ο τεταρτος θελει εισθαι πολυ πλουσιωτερος παρα παντας· και αφου κραταιωθη εν τω πλουτω αυτου, θελει διεγειρει το παν εναντιον του βασιλειου της Ελλαδος. 
Και θελει σηκωθη βασιλευς δυνατος και θελει εξουσιαζει εν δυναμει μεγαλη και καμει κατα την θελησιν αυτου. 
Και καθως σταθη, θελει συντριφθη η βασιλεια αυτου και θελει διαιρεθη εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου· πλην ουχι εις τους απογονους αυτου, ουδε κατα την εξουσιαν αυτου, με την οποιαν εξουσιασε· διοτι η βασιλεια αυτου θελει εκριζωθη και διαμερισθη εις αλλους, εκτος τουτων. 
Και ο βασιλευς του νοτου θελει ισχυσει, και εις εκ των αρχοντων αυτου· και θελει ισχυσει υπερ αυτον και θελει εξουσιασει· η εξουσια αυτου θελει εισθαι εξουσια μεγαλη. 
Και μετα ετη θελουσι συζευχθη· και η θυγατηρ του βασιλεως του νοτου θελει ελθει προς τον βασιλεα του βορρα, δια να καμη συμφιλιωσιν· πλην αυτη δεν θελει αναχαιτισει την δυναμιν του βραχιονος ουδε το σπερμα αυτου θελει σταθη· αλλα θελει παραδοθη αυτη και οι φεροντες αυτην και το γεννηθεν εξ αυτης και ο ενισχυων αυτην εν καιροις. 
Εκ του βλαστου ομως των ριζων αυτης θελει σηκωθη τις αντ' αυτου, και ελθων μετα δυναμεως θελει εισελθει εις τα οχυρωματα του βασιλεως του βορρα και θελει ενεργησει εναντιον αυτων και υπερισχυσει· 
και προσετι θελει φερει αιχμαλωτους εις την Αιγυπτον τους θεους αυτων, μετα των χωνευτων αυτων, μετα των πολυτιμων σκευων αυτων, των αργυρων και των χρυσων· και αυτος θελει σταθη ετη τινα υπερ τον βασιλεα του βορρα. 
Εκεινος δε θελει εισελθει εις το βασιλειον του βασιλεως του νοτου, πλην θελει επιστρεψει εις την γην αυτου. 
Οι δε υιοι αυτου θελουσιν εγερθη εις πολεμον και συναξει πληθος δυναμεων πολλων· και εις εξ αυτων θελει ελθει εν ορμη και πλημμυρησει και διαβη· και θελει επανελθει και εγερθη εις μαχην εως του οχυρωματος αυτου. 
Και ο βασιλευς του νοτου θελει εξαγριωθη και θελει εξελθει και πολεμησει μετ' αυτου, μετα του βασιλεως του βορρα· οστις θελει παραταξει πληθος πολυ· το πληθος ομως θελει παραδοθη εις την χειρα αυτου. 
Και αφου παταξη το πληθος, η καρδια αυτου θελει υψωθη· και θελει καταβαλει μυριαδας, πλην δεν θελει κραταιωθη. 
Και ο βασιλευς του βορρα θελει επιστρεψει και θελει παραταξει πληθος περισσοτερον παρα το πρωτον, και θελει ελθει εν ορμη εν τω τελει των ωρισμενων ετων μετα δυναμεως μεγαλης και μετα πλουτου πολλου. 
Και εν τοις καιροις εκεινοις πολλοι θελουσι σηκωθη εναντιον του βασιλεως του νοτου· και οι λυμεωνες εκ του λαου σου θελουσιν επαρθη δια να εκπληρωσωσιν ορασιν· πλην θελουσι πεσει. 
Και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει και υψωσει προχωμα και κυριευσει τας οχυρας πολεις· και οι βραχιονες του νοτου δεν θελουσιν αντισταθη ουδε το πληθος των εκλεκτων αυτου, και δεν θελει εισθαι δυναμις προς αντιστασιν. 
Και ο ερχομενος εναντιον αυτου θελει καμει κατα την θελησιν αυτου και δεν θελει εισθαι ο ανθισταμενος εις αυτον· και θελει σταθη εν τη γη της δοξης, ητις θελει αναλωθη υπο των χειρων αυτου. 
Και θελει στηριξει το προσωπον αυτου εις το να εισελθη μετα της δυναμεως παντος του βασιλειου αυτου, και ευθυτης θελει εισθαι μετ' αυτου· και θελει ενεργησει· και θελει δωσει εις αυτον θυγατερα γυναικων, διαφθειρων αυτην· πλην αυτη δεν θελει σταθη ουδε θελει εισθαι υπερ αυτου. 
Επειτα θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τας νησους και θελει κυριευσει πολλας· αλλ' ηγεμων τις θελει παυσει το εξ αυτου ονειδος· εκτος τουτου θελει επιστρεψει το ονειδος αυτου επ' αυτον. 
Τοτε θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τα οχυρωματα της γης αυτου· πλην θελει προσκοψει και πεσει και δεν θελει ευρεθη. 
Και αντ' αυτου θελει σηκωθη τυραννος, οστις θελει καμει να παρελθη η δοξα του βασιλειου· πλην εν ολιγαις ημεραις θελει αφανισθη και ουχι εν οργη ουδε εν μαχη. 
Και αντ' αυτου θελει σηκωθη εξουθενημενος τις, εις τον οποιον δεν θελουσι δωσει τιμην βασιλικην· αλλα θελει ελθει ειρηνικως και κυριευσει το βασιλειον εν κολακειαις. 
Και οι βραχιονες του κατακλυζοντος θελουσι κατακλυσθη εμπροσθεν αυτου και θελουσι συντριφθη, και αυτος ετι ο αρχων της διαθηκης. 
Και μετα την συμμαχιαν την μετ' αυτου θελει φερεσθαι δολιως· διοτι θελει αναβη και υπερισχυσει μετα ολιγον λαου. 
Θελει ελθει μαλιστα ειρηνικως επι τους παχυτερους τοπους της επαρχιας, και θελει καμει ο, τι δεν εκαμον οι πατερες αυτου ουδε οι πατερες των πατερων αυτου· θελει διαμοιρασει μεταξυ αυτων διαρπαγμα και λαφυρα και πλουτη, και θελει μηχανευθη τας μηχανας αυτου κατα των οχυρωματων και τουτο μεχρι καιρου. 
Και θελει διεγειρει την δυναμιν αυτου και την καρδιαν αυτου εναντιον του βασιλεως του νοτου μετα δυναμεως μεγαλης· και ο βασιλευς του νοτου θελει εγερθη εις πολεμον μετα δυναμεως μεγαλης και ισχυρας σφοδρα· πλην δεν θελει δυνηθη να σταθη, διοτι θελουσι μηχανευθη μηχανας κατ' αυτου. 
Και οι τρωγοντες τα εδεσματα αυτου θελουσι συντριψει αυτον, και το στρατευμα αυτου θελει πλημμυρησει, και πολλοι θελουσι πεσει πεφονευμενοι. 
Αι δε καρδιαι αμφοτερων τουτων των βασιλεων θελουσιν εισθαι εν τη πονηρια και θελουσι λαλει ψευδη εν τη αυτη τραπεζη· αλλα τουτο δεν θελει ευδοκιμησει, επειδη ετι το τελος θελει εισθαι εν τω ωρισμενω καιρω. 
Τοτε θελει επιστρεψει εις την γην αυτου μετα μεγαλου πλουτου· και η καρδια αυτου θελει εισθαι εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και θελει επιστρεψει εις την γην αυτου. 
Εν τω ωρισμενω καιρω θελει επιστρεψει και ελθει προς τον νοτον· πλην η εσχατη φορα δεν θελει εισθαι ως η πρωτη, 
διοτι τα πλοια των Κηττιαιων θελουσιν ελθει εναντιον αυτου, και θελει ταπεινωθη και επιστρεψει και θυμωθη εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και επιστρεψει και θελει συνεννοηθη μετα των εγκαταλιποντων την διαθηκην την αγιαν. 
Και βραχιονες θελουσιν εγερθη εξ αυτου, και θελουσι βεβηλωσει το αγιαστηριον της δυναμεως και αφαιρεσει την παντοτεινην θυσιαν και στησει το βδελυγμα της ερημωσεως. 
Και τους ανομουντας εις την διαθηκην θελει διαφθειρει εν κολακειαις· ο λαος ομως, οστις γνωριζει τον Θεον αυτου, θελει ισχυσει και κατορθωσει. 
Και οι συνετοι του λαου θελουσι διδαξει πολλους· πλην θελουσι πεσει δια ρομφαιας και δια φλογος, δι' αιχμαλωσιας και δια λαφυραγωγιας, πολλων ημερων. 
Και οταν πεσωσι, θελουσι βοηθηθη μικραν βοηθειαν· πολλοι ομως θελουσι προστεθη εις αυτους εν κολακειαις. 
Και εκ των συνετων θελουσι πεσει, δια να δοκιμασθωσι και να καθαρισθωσι και να λευκανθωσιν, εως του εσχατου καιρου· διοτι και τουτο θελει γεινει εν τω ωρισμενω καιρω. 
Και ο βασιλευς θελει καμει κατα την θελησιν αυτου, και θελει υψωθη και μεγαλυνθη υπερανω παντος Θεου, και θελει μεγαλορρημονησει κατα του Θεου των θεων, και θελει ευημερει, εωσου συντελεσθη η οργη· διοτι το ωρισμενον θελει γεινει. 
Και δεν θελει φροντιζει περι των θεων των πατερων αυτου ουδε περι επιθυμιας γυναικων ουδε θελει φροντιζει περι ουδενος θεου, διοτι θελει μεγαλυνθη υπερανω παντων. 
Τον δε θεον Μαουζειμ θελει δοξασει επι του τοπου αυτου· και θεον, τον οποιον οι πατερες αυτου δεν εγνωρισαν, θελει τιμησει με χρυσον και αργυρον και με πολυτιμους λιθους και με πραγματα επιθυμητα. 
Ουτω θελει καμει εις τα οχυρωματα Μαουζειμ μετα θεου αλλοτριου· οσοι γνωρισωσιν αυτον, εις αυτους θελει πληθυνει δοξαν και θελει καμει αυτους να εξουσιασωσιν επι πολλων, και την γην θελει διαμοιρασει με τιμην. 
Και εν τω εσχατω καιρω ο βασιλευς του νοτου θελει συγκερατισθη μετ' αυτου· και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει εναντιον αυτου ως ανεμοστροβιλος, μετα αμαξων και μετα ιππεων και μετα πολλων πλοιων· και θελει ελθει εις τους τοπους και θελει πλημμυρησει και διαβη· 
θελει εισελθει ετι εις την γην της δοξης και πολλοι τοποι θελουσι καταστραφη· ουτοι ομως θελουσι διασωθη εκ της χειρος αυτου, ο Εδωμ και ο Μωαβ και οι πρωτοι των υιων Αμμων. 
Και θελει εκτεινει την χειρα αυτου επι τους τοπους· και η γη της Αιγυπτου δεν θελει εκφυγει. 
Και θελει κυριευσει τους θησαυρους του χρυσιου και του αργυριου και παντα τα επιθυμητα της Αιγυπτου· και οι Λιβυες και οι Αιθιοπες θελουσιν εισθαι κατοπιν των βηματων αυτου. 
Πλην αγγελιαι εκ της ανατολης και εκ του βορρα θελουσι ταραξει αυτον· δια τουτο θελει εκβη μετα θυμου μεγαλου, δια να αφανιση και να εξολοθρευση πολλους. 
Και θελει στησει τας σκηνας της βασιλικης αυτου κατοικησεως μεταξυ των θαλασσων επι του ενδοξου ορους της αγιοτητος· πλην θελει ελθει εις το τελος αυτου και δεν θελει υπαρχει ο βοηθων αυτον. 

Daniel 12