1 Quando, pois, tiverem acontecido todas essas coisas e postas diante de ti a bênção ou a maldição, se tu as tomares a peito no meio de todas as nações entre as quais o Senhor, teu Deus, te tiver espalhado,
2 e voltares então para o Senhor, e obedeceres à sua voz de todo o teu coração e de toda a tua alma, tu e os teus filhos, conformando-vos a tudo o que hoje vos ordeno,
3 então o Senhor, teu Deus, reconduzirá teus cativos e terá piedade de ti, e te ajuntará de novo do meio das nações entre as quais te houver espalhado.
4 Ainda que os teus exilados se encontrassem na extremidade dos céus, dali te tiraria o Senhor, teu Deus, e ali mesmo iria ele buscar-te.
5 O Senhor, teu Deus, te reconduzirá à terra que possuíam os teus pais e te dará a sua possessão. E far-te-á prosperar e multiplicar mais que os teus pais.
6 O Senhor, teu Deus, circuncidar-te-á o coração e o de tua descendência, para que ames o Senhor de todo o teu coração e de toda a tua alma, a fim de que possas viver.
7 O Senhor, teu Deus, fará cair todas essas maldições sobre os teus inimigos e sobre aqueles que te perseguem com ódio.
8 Tu, porém, voltarás a ouvir a voz do Senhor, e porás em prática todas as ordens que hoje te prescrevo.
9 O Senhor, teu Deus, encher-te-á de bens em todas as obras de tuas mãos, no fruto de tuas entranhas, no fruto de teus animais e nos produtos de teu solo, porque o Senhor se comprazerá de novo em fazer-te feliz, como se comprazia no tempo de teus pais,
10 contanto que obedeças à voz do Senhor, teu Deus, observando seus mandamentos e seus preceitos escritos neste livro da lei, e que voltes para o Senhor, teu Deus, de todo o teu coração e de toda a tua alma.
11 O mandamento que hoje te dou não está acima de tuas forças, nem fora de teu alcance.
12 Ele não está nos céus, para que digas: quem subirá ao céu para no-lo buscar e no-lo fazer ouvir para que o observemos?
13 Não está tampouco do outro lado do mar, para que digas: quem atravessará o mar para no-lo buscar e no-lo fazer ouvir para que o observemos?
14 Mas essa palavra está perto de ti, na tua boca e no teu coração: e tu a podes cumprir.
15 Olha que hoje ponho diante de ti a vida com o bem, e a morte com o mal.
16 Mando-te hoje que ames o Senhor, teu Deus, que andes em seus caminhos, observes seus mandamentos, suas leis e seus preceitos, para que vivas e te multipliques, e que o Senhor, teu Deus, te abençoe na terra em que vais entrar para possuí-la.
17 Se, porém, o teu coração se afastar, se não obedeceres e se te deixares seduzir para te prostrares diante de outros deuses e adorá-los,
18 eu te declaro neste dia: perecereis seguramente e não prolongareis os vossos dias na terra em que ides entrar para possuí-la, ao passar o Jordão.
19 Tomo hoje por testemunhas o céu e a terra contra vós: ponho diante de ti a vida e a morte, a bênção e a maldição. Escolhe, pois, a vida, para que vivas com a I tua posteridade,
20 amando o Senhor, teu Deus, obedecendo à sua voz e permanecendo unido a ele. Porque é esta a tua vida e a longevidade dos teus dias na terra que o Senhor jurou dar a Abraão, Isaac e Jacó, teus pais.
1 Και οταν ελθωσιν επι σε παντα τα πραγματα ταυτα, η ευλογια και η καταρα, την οποιαν εθεσα ενωπιον σου, και ανακαλεσης ταυτα εις την καρδιαν σου εν τω μεσω παντων των εθνων, οπου αν διασκορπιση σε Κυριος ο Θεος σου,
2 και επιστραφης προς Κυριον τον Θεον σου και υπακουσης εις την φωνην αυτου, κατα παντα οσα εγω προσταζω εις σε σημερον, συ και τα τεκνα σου, εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου,
3 τοτε Κυριος ο Θεος σου θελει σε επαναφερει εκ της αιχμαλωσιας, και θελει σε σπλαγχνισθη, και παλιν θελει σε συναξει εκ παντων των εθνων, οπου σε διεσκορπισε Κυριος ο Θεος σου·
4 και εις τα εσχατα του ουρανου αν ηναι η διασπορα σου, εκειθεν θελει σε συναξει Κυριος ο Θεος σου και εκειθεν θελει σε λαβει,
5 και θελει σε εισαγαγει Κυριος ο Θεος σου εις την γην, την οποιαν εκληρονομησαν οι πατερες σου, και θελεις κληρονομησει αυτην· και θελει σε αγαθοποιησει και σε πολλαπλασιασει υπερ τους πατερας σου.
6 Και θελει περιτεμει Κυριος ο Θεος σου την καρδιαν σου και την καρδιαν του σπερματος σου, δια να αγαπας Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου, δια να ζης.
7 Και θελει επιφερει Κυριος ο Θεος σου πασας τας καταρας ταυτας επι τους εχθρους σου και επι τους μισουντας σε, οιτινες σε κατεδιωξαν.
8 Και συ θελεις επιστραφη και υπακουσει εις την φωνην του Κυριου, και θελεις εκτελει πασας τας εντολας αυτου, τας οποιας εγω προσταζω εις σε σημερον.
9 Και θελει σε πληθυνει Κυριος ο Θεος σου εις παντα τα εργα των χειρων σου, εις τον καρπον της κοιλιας σου και εις τον καρπον των κτηνων σου και εις τα γεννηματα της γης σου, εις αγαθον· διοτι ο Κυριος θελει ευφρανθη παλιν επι σε εις αγαθον, καθως ευφρανθη επι τους πατερας σου,
10 εαν υπακουσης εις την φωνην Κυριου του Θεου σου, ωστε να φυλαττης τας εντολας αυτου και τα διαταγματα αυτου, τα γεγραμμενα εν τω βιβλιω του νομου τουτου· εαν επιστραφης προς Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου.
11 Επειδη η εντολη αυτη, την οποιαν εγω προσταζω εις σε σημερον, δεν ειναι πολλα βαρεια δια σε, ουδε μακραν.
12 Δεν ειναι εν τω ουρανω, ωστε να ειπης, Τις θελει αναβη δι' ημας εις τον ουρανον και φερει αυτην προς ημας, δια να ακουσωμεν αυτην και να εκτελεσωμεν αυτην;
13 ουδε περαν της θαλασσης ειναι, ωστε να ειπης, Τις θελει διαπερασει την θαλασσαν δι' ημας και φερει αυτην προς ημας, δια να ακουσωμεν αυτην και να εκτελεσωμεν αυτην;
14 Αλλα πολυ πλησιον σου ειναι ο λογος, εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου, δια να εκτελης αυτον.
15 Ιδου, εγω εθεσα ενωπιον σου σημερον την ζωην και το αγαθον, και τον θανατον και το κακον·
16 καθοτι εγω προσταζω εις σε σημερον να αγαπας Κυριον τον Θεον σου, να περιπατης εις τας οδους αυτου και να φυλαττης τας εντολας αυτου και τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου, δια να ζης και να πληθυνησαι και δια να σε ευλογηση Κυριος ο Θεος σου εν τη γη, εις την οποιαν εισερχεσαι δια να κληρονομησης αυτην.
17 Εαν ομως παρεκτραπη η καρδια σου και δεν υπακουσης, αλλα αποπλανηθης και προσκυνησης αλλους θεους και λατρευσης αυτους,
18 εγω αναγγελλω προς εσας σημερον οτι εξαπαντος θελετε αφανισθη· δεν θελετε μακροημερευσει επι της γης, προς την οποιαν διαβαινεις τον Ιορδανην, δια να εισελθητε εκει να κατακληρονομησητε αυτην.
19 Διαμαρτυρομαι προς εσας σημερον τον ουρανον και την γην, οτι εθεσα ενωπιον σας την ζωην και τον θανατον, την ευλογιαν και την καταραν· δια τουτο εκλεξατε την ζωην, δια να ζητε συ και το σπερμα σου·
20 δια να αγαπας Κυριον τον Θεον σου, δια να υπακουης εις την φωνην αυτου, και δια να ησαι προσηλωμενος εις αυτον· διοτι τουτο ειναι η ζωη σου και η μακροτης των ημερων σου· δια να κατοικης επι της γης, την οποιαν ωμοσεν ο Κυριος προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, να δωση εις αυτους.