1 O deserto e a terra árida regozijar-se-ão. A estepe vai alegrar-se e florir. Como o lírio

2 ela florirá, exultará de júbilo e gritará de alegria. A glória do Líbano lhe será dada, o esplendor do Carmelo e de Saron; será vista a glória do Senhor e a magnificência do nosso Deus.

3 Fortificai as mãos desfalecidas, robustecei os joelhos vacilantes.

4 Dizei àqueles que têm o coração perturbado: Tomai ânimo, não temais! Eis o vosso Deus! Ele vem executar a vingança. Eis que chega a retribuição de Deus: ele mesmo vem salvar-vos.

5 Então se abrirão os olhos do cego. E se desimpedirão os ouvidos dos surdos;

6 então o coxo saltará como um cervo, e a língua do mudo dará gritos alegres. Porque águas jorrarão no deserto e torrentes, na estepe.

7 A terra queimada se converterá num lago, e a região da sede, em fontes. No covil dos chacais crescerão caniços e papiros.

8 E haverá uma vereda pura, que se chamará o caminho santo; nenhum ser impuro passará por ele, e os insensatos não rondarão por ali.

9 Nele não se encontrará leão, nenhum animal feroz transitará por ele; mas por ali caminharão os remidos,

10 por ali voltarão aqueles que o Senhor tiver libertado. Eles chegarão a Sião com cânticos de triunfo, e uma alegria eterna coroará sua cabeça; a alegria e o gozo possuí-los-ão; a tristeza e os queixumes fugirão.

1 Η ερημος και η ανυδρος θελουσιν ευφρανθη δι' αυτα, και η ερημια θελει αγαλλιασθη και ανθησει ως ροδον.

2 Θελει ανθησει εν αφθονια και αγαλλιασθη μαλιστα χαιρουσα και αλαλαζουσα· η δοξα του Λιβανου θελει δοθη εις αυτην, η τιμη του Καρμηλου και Σαρων· οι τοποι ουτοι θελουσιν ιδει την δοξαν του Κυριου και την μεγαλωσυνην του Θεου ημων.

3 Ενισχυσατε τας κεχαυνωμενας χειρας· και στερεωσατε τα παραλελυμενα γονατα.

4 Ειπατε προς τους πεφοβισμενους την καρδιαν, Ισχυσατε, μη φοβεισθε· ιδου, ο Θεος σας θελει ελθει μετ' εκδικησεως, ο Θεος μετα ανταποδοσεως· αυτος θελει ελθει και θελει σας σωσει.

5 Τοτε οι οφθαλμοι των τυφλων θελουσιν ανοιχθη και τα ωτα των κωφων θελουσιν ακουσει.

6 Τοτε ο χωλος θελει πηδα ως ελαφος και η γλωσσα του μογιλαλου θελει ψαλλει· διοτι εν τη ερημω θελουσιν αναβλυσει υδατα και ρευματα εν τη ερημια.

7 Και η ξηρα γη θελει κατασταθη λιμνη και η διψωσα γη πηγαι υδατος· εν τη κατοικια των θωων, οπου εκοιτοντο, θελει εισθαι χλοη μετα καλαμων και σπαρτων.

8 Και εκει θελει εισθαι λεωφορος και οδος και θελει ονομασθη, Οδος αγια· ο ακαθαρτος δεν θελει περασει δι' αυτης αλλα θελει εισθαι δι' αυτους ο οδευων και οι μωροι δεν θελουσι πλανασθαι.

9 Λεων δεν θελει εισθαι εκει και θηριον αρπακτικον δεν θελει αναβη εκει· δεν θελει ευρεθη εκει· αλλα οι λελυτρωμενοι θελουσι περιπατει εκει.

10 Και οι λελυτρωμενοι του Κυριου θελουσιν επιστρεψει και ελθει εν αλαλαγμω εις την Σιων· και ευφροσυνη αιωνιος θελει εισθαι επι της κεφαλης αυτων· αγαλλιασιν και ευφροσυνην θελουσιν απολαυσει· η λυπη δε και ο στεναγμος θελουσι φυγει.