1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Livrai-me, Senhor, do homem mau; preservai-me do homem violento,
2 daqueles que tramam o mal no coração, que provocam discórdias diariamente,
3 que aguçam a língua qual serpente, que ocultam nos lábios veneno viperino.
4 Salvai-me, Senhor, das mãos do ímpio; preservai-me do homem violento, daqueles que tramam minha queda.
5 Orgulhosos, armam laços contra mim e estendem suas redes, e junto ao caminho me colocam ciladas.
6 Digo ao Senhor: Vós sois o meu Deus. Escutai, Senhor, a voz de minha súplica.
7 Senhor Deus, meu poderoso apoio! Vós protegeis minha fronte no dia do combate.
8 Não atendais, Senhor, os desejos do ímpio, não deixeis que se cumpram seus desígnios.
9 Que não levantem a cabeça os que me cercam; sobre eles recaia a malícia de seus lábios.
10 Carvões ardentes chovam sobre eles: sejam lançados numa fossa de onde não se ergam mais.
11 Não terá duração na terra a má língua; o infortúnio surpreenderá o homem violento.
12 Sei que o Senhor defende o desvalido, e faz justiça aos pobres.
13 Sim, os justos celebrarão o vosso nome, e os retos poderão viver em vossa presença.
1 Ελευθερωσον με, Κυριε, απο ανθρωπου πονηρου· λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου·
2 Οιτινες διαλογιζονται πονηρα εν τη καρδια· ολην την ημεραν παραταττονται εις πολεμους.
3 Ηκονησαν την γλωσσαν αυτων ως οφεως· φαρμακιον ασπιδος ειναι υπο τα χειλη αυτων. Διαψαλμα.
4 Φυλαξον με, Κυριε, απο χειρων ασεβους· λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου· οιτινες εμηχανευθησαν να υποσκελισωσι τα διαβηματα μου.
5 Οι υπερηφανοι εκρυψαν κατ' εμου παγιδα, και με σχοινια ηπλωσαν δικτυα εις την διαβασιν μου· εστησαν δι' εμε βροχια. Διαψαλμα.
6 Ειπα προς τον Κυριον, Συ εισαι ο Θεος μου· ακροασθητι, Κυριε, της φωνης των δεησεων μου.
7 Κυριε Θεε, η δυναμις της σωτηριας μου, συ περιεσκεπασας την κεφαλην μου εν ημερα πολεμου.
8 Μη δωσης, Κυριε, εις τον ασεβη τας επιθυμιας αυτου· μη αφησης να εκτελεσθη ο στοχασμος αυτου, μηποτε υψωθωσι. Διαψαλμα.
9 Η πονηρια των χειλεων των περικυκλουντων με ας σκεπαση την κεφαλην αυτων.
10 Ανθρακες πεπυρακτωμενοι ας πεσωσιν επ' αυτους· ας ριφθωσιν εις το πυρ, εις λακκους βαθεις, δια να μη εγερθωσι πλεον.
11 Ανθρωπος κακογλωσσος ας μη στερεωθη επι της γης· η κακια θελει καταδιωξει τον αδικον ανθρωπον, εωσου απολεση αυτον.
12 Εξευρω οτι ο Κυριος θελει καμει την κρισιν του τεθλιμμενου και την δικην των πτωχων.
13 Βεβαιως οι δικαιοι θελουσι δοξολογει το ονομα σου· οι ευθεις θελουσι κατοικει εμπροσθεν του προσωπου σου.