1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Cântico. A vós, ó Deus, convém o louvor em Sião, é a vós que todos vêm cumprir os seus votos,
2 vós que atendeis as preces. Todo homem acorre a vós,
3 por causa de seus pecados. Oprime-nos o peso de nossas faltas: vós no-las perdoais.
4 Feliz aquele que vós escolheis, e chamais para habitar em vossos átrios. Possamos nós ser saciados dos bens de vossa casa, da santidade de vosso templo.
5 Vós nos atendeis com os estupendos prodígios de vossa justiça, ó Deus, nosso salvador. Vós sois a esperança dos confins da terra, e dos mais longínquos mares.
6 Vós que, com a vossa força, sustentais montanhas, cingido de vosso poder.
7 Vós que aplacais os vagalhões do mar, o bramir de suas vagas e o tumultuar das nações pagãs.
8 À vista de vossos prodígios, temem-vos os habitantes dos confins da terra; saciais de alegria os extremos do oriente e do ocidente.
9 Visitastes a terra e a regastes, cumulando-a de fertilidade. De água encheu-se a divina fonte e fizestes germinar o trigo. Assim, pois, fertilizastes a terra:
10 irrigastes os seus sulcos, nivelastes e as sua glebas; amolecendo-as com as chuvas, abençoastes a sua sementeira.
11 Coroaste o ano com os vossos benefícios; onde passastes ficou a fartura.
12 Umedecidas as pastagens do deserto, revestem-se de alegria as colinas.
13 Os prados são cobertos de rebanhos, e os vales se enchem de trigais. Só há júbilo e cantos de alegria.
1 Σε προσμενει υμνος, Θεε, εν Σιων· και εις σε θελει αποδοθη η ευχη.
2 Ω ακουων προσευχην, εις σε θελει ερχεσθαι πασα σαρξ.
3 Λογοι ανομιας υπερισχυσαν κατ' εμου· συ θελεις καθαρισει τας παραβασεις ημων.
4 Μακαριος εκεινος, τον οποιον εξελεξας και προσελαβες, δια να κατοικη εν ταις αυλαις σου· θελομεν χορτασθη απο των αγαθων του οικου σου, του αγιου ναου σου.
5 Δια τρομερων πραγματων μετα δικαιοσυνης θελεις αποκρινεσθαι προς ημας, Θεε της σωτηριας ημων, η ελπις παντων των περατων της γης, και των μακραν εν θαλασση·
6 ο στερεονων δια της δυναμεως σου τα ορη, ο περιεζωσμενος ισχυν·
7 ο κατασιγαζων τον ηχον της θαλασσης, τον ηχον των κυματων αυτης και τον θορυβον των λαων.
8 και αυτοι οι κατοικουντες τα περατα φοβουνται τα σημεια σου· χαροποιεις τας αρχας της αυγης και της εσπερας.
9 Επισκεπτεσαι την γην και ποτιζεις αυτην· υπερπλουτιζεις αυτην· ο ποταμος του Θεου ειναι πληρης υδατων· ετοιμαζεις τον σιτον αυτων, επειδη ουτω διεταξας.
10 Τα αυλακια αυτης ποτιζεις· εξομαλιζεις τους βωλους αυτης· απαλυνεις αυτην δια σταλακτης βροχης· ευλογεις τα βλαστηματα αυτης.
11 Στεφανονεις το ετος με τα αγαθα σου· και τα ιχνη σου σταλαζουσι παχος.
12 Σταλαζουσιν αι βοσκαι της ερημου και οι λοφοι περιζωνονται χαραν.
13 Αι πεδιαδες ειναι ενδεδυμεναι ποιμνια και αι κοιλαδες εσκεπασμεναι υπο σιτου· αλαλαζουσι και ετι υμνολογουσι.