1 Ao mestre de canto. Conforme: A lei é como os lírios. Salmo de Asaf. Escutai, ó pastor de Israel, vós que levais José como um rebanho.

2 Vós que assentais acima dos querubins, mostrai vosso esplendor em presença de Efraim, Benjamim e Manassés. Despertai vosso poder, e vinde salvar-nos.

3 Restaurai-nos, ó Senhor; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

4 Ó Deus dos exércitos, até quando vos irritareis contra o vosso povo em oração?

5 Vós o nutristes com o pão das lágrimas, e o fizestes sorver um copioso pranto.

6 Vós nos tornastes uma presa disputada dos vizinhos: os inimigos zombam de nós.

7 Restaurai-nos, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

8 Uma vinha do Egito vós arrancastes; expulsastes povos para a replantar.

9 O solo vós lhes preparastes; ela lançou raízes nele e se espalhou na terra.

10 As montanhas se cobriram com sua sombra, seus ramos ensombraram os cedros de Deus.

11 Até o mar ela estendeu sua ramagem, e até o rio os seus rebentos.

12 Por que derrubastes os seus muros, de sorte que os passantes a vindimem,

13 e a devaste o javali do mato, e sirva de pasto aos animais do campo?

14 Voltai, ó Deus dos exércitos; olhai do alto céu, vede e vinde visitar a vinha.

15 Protegei este cepo por vós plantado, este rebento que vossa mão cuidou.

16 Aqueles que a queimaram e cortaram pereçam em vossa presença ameaçadora.

17 Estendei a mão sobre o homem que escolhestes, sobre o homem que haveis fortificado.

18 E não mais de vós nos apartaremos; conservai-nos a vida e então vos louvaremos.

19 Restaurai-nos, Senhor, ó Deus dos exércitos; mostrai-nos serena a vossa face e seremos salvos.

1 Ακροασθητι, ο ποιμαινων τον Ισραηλ, συ ο οδηγων ως ποιμνιον τον Ιωσηφ· ο καθημενος επι των χερουβειμ, εμφανισθητι.

2 Εμπροσθεν του Εφραιμ και του Βενιαμιν και του Μανασση διεγειρον την δυναμιν σου και ελθε εις σωτηριαν ημων.

3 Επιστρεψον ημας, Θεε, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.

4 Κυριε Θεε των δυναμεων, εως ποτε θελεις οργιζεσθαι κατα της προσευχης του λαου σου;

5 Τρεφεις αυτους με αρτον δακρυων και ποτιζεις αυτους αφθονως με δακρυα.

6 Εκαμες ημας εριδα εις τους γειτονας ημων· και οι εχθροι ημων γελωσι μεταξυ αλληλων.

7 Επιστρεψον ημας, Θεε των δυναμεων, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.

8 Αμπελον εξ Αιγυπτου μετεκομισας· εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτην.

9 Ητοιμασας τοπον εμπροσθεν αυτης και βαθεως ερριζωσας αυτην· και εγεμισε την γην.

10 Εσκεπασθησαν τα ορη υπο της σκιας αυτης, και αι αναδενδραδες αυτης ησαν ως αι υψηλαι κεδροι.

11 Εξετεινε τα κληματα αυτης εως θαλασσης και τους βλαστους αυτης εως του ποταμου.

12 Δια τι εκρημνισας τους φραγμους αυτης, και τρυγωσιν αυτην παντες οι διαβαινοντες την οδον;

13 Ερημονει αυτην ο αγριοχοιρος εκ του δασους, και το θηριον του αγρου νεμεται αυτην.

14 Επιστρεψον, δεομεθα, Θεε των δυναμεων· επιβλεψον εξ ουρανου και ιδε, και επισκεψαι την αμπελον ταυτην,

15 και το φυτον, το οποιον εφυτευσεν η δεξια σου και τον βλαστον, τον οποιον εκραταιωσας εις σεαυτον.

16 Εκαυθη εν πυρι· εκοπη· εχαθησαν απο επιτιμησεως του προσωπου σου.

17 Ας ηναι η χειρ σου επι τον ανδρα της δεξιας σου· επι τον υιον του ανθρωπου, τον οποιον εκαμες δυνατον εις σεαυτον.

18 Και ημεις δεν θελομεν εκκλινει απο σου· ζωοποιησον ημας, και το ονομα σου θελομεν επικαλεισθαι.

19 Επιστρεψον ημας, Κυριε Θεε των δυναμεων· επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.