1 Cântico. Salmo de Asaf Senhor, não fiqueis silencioso, não permaneçais surdo, nem insensível, ó Deus.
2 Porque eis que se tumultuam vossos inimigos, levantam a cabeça aqueles que vos odeiam.
3 Urdem tramas para o vosso povo, conspiram contra vossos protegidos.
4 Vinde, dizem eles, exterminemo-lo dentre os povos, desapareça a própria lembrança do nome de Israel.
5 Com efeito, eles conspiram de comum acordo e contra vós fazem coalizão:
6 os nômades de Edom e os ismaelitas, Moab e os agarenos,
7 Gebal, Amon e Amalec, a Filistéia com as gentes de Tiro.
8 Também os assírios a eles se uniram, e aos filhos de Lot ofereceram a sua força.
9 Tratai-os como Madiã e Sísara, e Jabin junto à torrente de Cison!
10 Eles pereceram todos em Endor e serviram de adubo para a terra.
11 Tratai seus chefes como Oreb e Zeb; como Zebéia e Sálmana, seus príncipes,
12 que disseram: Tomemos posse das terras onde Deus reside.
13 Ó meu Deus, fazei deles como folhas que o turbilhão revolve, como a palha carregada pelo vento,
14 Como o fogo que devora a mata, como a labareda que incendeia os montes;
15 Persegui-os com a vossa tempestade, apavorai-os com o vosso furacão.
16 Cobri-lhes a face da ignomínia, para que, vencidos, busquem, Senhor, o vosso nome.
17 Enchei-os de vergonha e de humilhação eternas, que eles pereçam confundidos.
18 E que reconheçam que só vós, cujo nome é Senhor, sois o Altíssimo sobre toda a terra.
1 Θεε, μη σιωπησης· μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
2 Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
3 Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
4 Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος· και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
5 Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου· συνεμαχησαν κατα σου·
6 αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται· ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι·
7 Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ· οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
8 Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ' αυτων· εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
9 Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων·
10 οιτινες απωλεσθησαν εν Εν-δωρ· εγειναν κοπρος δια την γην.
11 Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ· και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων·
12 οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
13 Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
14 Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
15 ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
16 Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
17 Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος· και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι·
18 και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.