1 Ma-na-se được mười hai tuổi khi người lên làm vua, và người cai trị năm mươi lăm năm tại Giê-ru-sa-lem.

2 Người làm điều ác trước mặt Đức Giê-hô-va, theo những sự gớm ghiếc của các dân tộc mà Đức Giê-hô-va đã đuổi khỏi trước mặt dân Y-sơ-ra-ên.

3 Người cất lại các nơi cao mà Ê-xê-chia, cha người, đã phá dỡ, dựng lên những bàn thờ cho Ba-anh, làm các tượng A-sê-ra, thờ lạy cả cơ binh trên trời, và hầu việc chúng nó.

4 Người xây những bàn thờ tại trong đền Đức Giê-hô-va, là về nơi ấy mà Đức Giê-hô-va đã phán rằng: Danh ta sẽ ngự nơi Giê-ru-sa-lem đời đời.

5 Người cũng lập những bàn thờ cho các cơ binh trên trời, tại trong hai hành lang của đến Đức Giê-hô-va,

6 và đưa con cái mình qua lửa, tại trong trũng con Hi-nôm; người xem bói; ếm chú, dùng pháp thuật, ham theo những kẻ cầu vong và thầy phù thủy: người làm điều ác thái quá tại trước mặt Đức Giê-hô-va đặng chọc giận Ngài.

7 Người đặt hình tượng chạm mà mình đã làm trong đền của Đức Chúa Trời, là về đền ấy mà Đức Chúa Trời có phán với Đa-vít và Sa-lô-môn, con trai người, rằng: Trong đền này và tại Giê-ru-sa-lem, thành ta đã chọn trong các chi phái Y-sơ-ra-ên, ta sẽ đặt danh ta ở đời đời;

8 nếu Y-sơ-ra-ên gìn giữ làm theo các luật pháp, điều răn, và mạng lịnh, mà ta đã cậy Môi-se phán dạy chúng nó, thì ta sẽ chẳng cất chơn của chúng nó khỏi đất ta đã ban cho tổ phụ chúng nó.

9 Ma-na-se quyến dụ Giu-đa và dân sự Giê-ru-sa-lem, đến đỗi chúng làm điều ác hơn các dân tộc mà Đức Giê-hô-va đã hủy diệt khỏi trước mặt dân Y-sơ-ra-ên.

10 Đức Giê-hô-va phán bảo Ma-na-se và dân sự người; song chúng không chủ ý đến.

11 Vì cớ ấy, Đức Giê-hô-va khiến các quan tướng đạo binh của vua A-si-ri đến hãm đánh chúng; các quan ấy bắt đóng cùm Ma-na-se, xiềng người lại, rồi dẫn về Ba-by-lôn.

12 Khi người bị hoạn nạn, bèn cầu khẩn Giê-hô-va Đức Chúa Trời của người và hạ mình xuống lắm trước mặt Đức Chúa Trời của tổ phụ người.

13 Ma-na-se cầu nguyện cùng Ngài; Ngài nhậm người, dủ nghe lời nài xin của người, dẫn người về Giê-ru-sa-lem trong nước người; khi ấy Ma-na-se nhìn biết Giê-hô-va là Đức Chúa Trời.

14 Sau việc ấy, người xây vách ngoài thành Đa-vít, về phía tây Ghi-hôn trong trũng, đến lối vào cửa cá, và chung quanh Ô-phên, xây nó rất cao rồi người đặt những quan tướng trong các thành bền vững xứ Giu-đa.

15 Người cất khỏi đền Đức Giê-hô-va những thần ngoại bang, hình tượng, và bàn thờ mà người đã xây trên núi của đền Đức Giê-hô-va và tại Giê-ru-sa-lem, rồi quăng nó ra ngoài thành.

16 Đoạn, người sửa sang bàn thờ của Đức Giê-hô-va, dâng của lễ bình an và của lễ thù ân tại đó; người truyền dạy dân Giu-đa phục sự Giê-hô-va Đức Chúa Trời của Y-sơ-ra-ên.

17 Dầu vậy, dân sự còn tế lễ cho Giê-hô-va Đức Chúa Trời của mình mà thôi.

18 Các công việc khác của Ma-na-se, lời người cầu nguyện cùng Đức Chúa Trời người, và các lời của đấng tiên kiến nhân danh Giê-hô-va Đức Chúa Trời của Y-sơ-ra-ên mà phán với người, đều đã chép trong sách các vua Y-sơ-ra-ên.

19 Bài cầu nguyện người, và làm sao Đức Chúa Trời nhậm lời người, các tội lỗi, và gian ác người đã phạm, những chỗ người lập nơi cao, dựng lên thần A-sê-ra và tượng chạm, trước khi người chưa hạ mình xuống, kìa, thảy đều chép trong truyện Hô-xai.

20 Ma-na-xe an giấc cùng tổ phụ mình, được chôn trong cung điện người; A-môn con trai người, cai trị thế cho người.

21 A-môn được hai mươi hai tuổi khi người lên ngôi làm vua; người cai trị hai năm tại Giê-ru-sa-lem.

22 Người làm điều ác tại trước mặt Đức Giê-hô-va y như Ma-na-se, cha người, đã làm, cúng tế cho các tượng chạm mà Ma-na-se, cha người, đã làm, và hầu việc chúng nó.

23 Người không hạ mình xuống trước mặt Đức Giê-hô-va như Ma-na-se, cha người, đã làm; nhưng người càng thêm phạm tội.

24 Các đầy tớ người mưu phản, giết người tại trong cung điện người.

25 Còn dân sự của xứ lại giết các kẻ đã mưu phản giết vua A-môn; rồi lập Giô-si -a, con trai người, làm vua thế cho người.

1 Manassés tinha doze anos quando começou a reinar, e reinou cinqüenta e cinco anos em Jerusalém.

2 Fez o mal à vista de Jeová, segundo as abominações dos povos que Jeová expulsou de diante dos filhos de Israel.

3 Pois tornou a edificar os altos que Ezequias, seu pai, tinha demolido; levantou altares para os Baalins, fabricou asterotes, adorou a todo o exército do céu, e o serviu.

4 Edificou também altares na casa de Jeová, da qual disse Jeová: Em Jerusalém estará eternamente o meu nome.

5 Edificou altares a todo o exército do céu nos dois átrios da casa de Jeová.

6 Além disso fez passar seus filhos pelo fogo no vale do filho de Hinom. Praticava augúrios, usava de encantamentos, dava-se a artes mágicas e tratava com os que chamavam espíritos e os que tinham espíritos familiares: fez muito mal à vista de Jeová, para o provocar à ira.

7 A imagem esculpida do ídolo que tinha feito, ele a colocou na casa de Deus, da qual disse Deus a Davi e a Salomão, seu filho: Nesta casa em Jerusalém, que escolhi de todas as tribos de Israel, estabelecerei o meu nome para sempre,

8 nem removerei mais o pé de Israel da terra que destinei para vossos pais; contanto que tenham cuidado de fazer tudo o que lhes ordenei, a saber, toda a lei e os estatutos e as ordenanças, dados por intervenção de Moisés.

9 Manassés fez errar a Judá e aos habitantes de Jerusalém, de maneira que fizeram o mal ainda mais do que as nações, que Jeová destruiu de diante dos filhos de Israel.

10 Jeová falou a Manassés e ao seu povo, porém não se importaram.

11 Pelo que Jeová fez vir sobre eles os capitães do exército do rei da Assíria, os quais o prenderam, e amarraram com grilhões e o levaram para Babilônia.

12 Estando em aperto, suplicou a Jeová, seu Deus, e humilhou-se muito diante do Deus de seus pais.

13 Orou a ele; Deus aceitou-lhe a petição, ouviu-lhe a súplica e tornou a trazê-lo a Jerusalém, ao seu reino. Então reconheceu Manassés que Jeová era Deus.

14 Ora, depois disto edificou um muro do lado de fora da cidade de Davi, ao ocidente de Giom, no vale, até a entrada da porta dos peixes; fê-lo passar ao redor de Ofel, e levantou-o muito alto. Pôs capitães do exército em todas as cidades fortificadas de Judá.

15 Tirou da casa de Jeová os deuses estranhos e o ídolo, e todos os altares que tinha edificado no monte da casa de Jeová e em Jerusalém, e lançou-os fora da cidade.

16 Restituiu o altar de Jeová, ofereceu sobre ele sacrifícios de ofertas pacíficas e de ação de graças e ordenou a Judá que servisse a Jeová, Deus de Israel.

17 Contudo o povo ainda sacrificava nos altos, mas tão somente a Jeová, seu Deus.

18 Ora o resto dos atos de Manassés, e a sua oração a seu Deus, e as palavras dos videntes que lhe falaram em nome de Jeová, Deus de Israel, estão escritos nos atos dos reis de Israel.

19 Também a sua oração, e como Deus aceitou a sua petição, e todo o seu pecado e a sua transgressão e os lugares em que edificou altos, e colocou os aserins e as imagens esculpidas, antes de se humilhar; eis que estão escritos na história de Hozai.

20 Adormeceu Manassés com seus pais, e sepultaram-no na sua casa. Em lugar dele reinou seu filho Amom.

21 Tinha Amom vinte e dois anos quando começou a reinar, e reinou dois anos em Jerusalém.

22 Fez o mal à vista de Jeová, como fez seu pai Manassés; sacrificou a todas as imagens esculpidas que Manassés, seu pai, tinha feito, e as serviu.

23 Não se humilhou diante de Jeová, como seu pai Manassés se tinha humilhado, mas este Amom transgrediu mais e mais.

24 Tendo os seus servos conspirado contra ele, tiraram-lhe a vida na sua casa.

25 Mas o povo da terra matou a todos os que conspiraram contra o rei Amom, e fez reinar em lugar dele seu filho Josias.