1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem

2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas

3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole

4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat

5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens

6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur

7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant

8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu

9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est

10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos

11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo

12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem

13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea

14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus

15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus

16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit

17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus

18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem

1 Verba Ecclesiastes filii David regis Ierusalem."

2 " Vanitas vanitatum,dixit Ecclesiastes,vanitas vanitatum et omnia vanitas ".

3 Quid lucri est hominide universo labore suo, quo laborat sub sole?

4 Generatio praeterit, et generatio advenit,terra autem in aeternum stat.

5 Oritur sol, et occidit solet ad locum suum anhelat ibique renascitur.

6 Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem,lustrans universa in circuitu pergit spirituset in circulos suos revertitur.

7 Omnia flumina pergunt ad mare, et mare non redundat;ad locum, unde exeunt, flumina illuc revertuntur in cursu suo.

8 Cunctae res difficiles;non potest eas homo explicare sermone.Non saturatur oculus visu,nec auris auditu impletur.

9 Quod fuit,ipsum est, quod futurum est.Quod factum est,ipsum est, quod faciendum est:

10 nihil sub sole novum.Si de quadam re dicitur: " Ecce hoc novum est ",iam enim praecessit in saeculis, quae fuerunt ante nos.

11 Non est priorum memoria,sed nec eorum quidem, qui postea futuri sunt,erit recordatio apud eos,qui futuri sunt in novissimo.

12 Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem

13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus, quae fiunt sub sole. Hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea.

14 Vidi cuncta, quae fiunt sub sole; et ecce universa vanitas et afflictio spiritus.

15 Quod est curvum, rectum fieri non potest;et, quod deficiens est, numerari non potest.

16 Locutus sum ego in corde meo dicens: " Ecce ego magnificavi et apposui sapientiam super omnes, qui fuerunt ante me in Ierusalem; et mens mea contemplata est multam sapientiam et scientiam ".

17 Dedique cor meum, ut scirem sapientiam et scientiam, insipientiam et stultitiam. Et agnovi quod in his quoque esset afflictio spiritus, eo quod

18 in multa sapientia multus sit maeror;et, qui addit scientiam, addit et laborem.