1 sicuti mane transit pertransiit rex Israhel quia puer Israhel et dilexi eum et ex Aegypto vocavi filium meum

2 vocaverunt eos sic abierunt a facie eorum Baalim immolabant et simulacris sacrificabant

3 et ego quasi nutricius Ephraim portabam eos in brachiis meis et nescierunt quod curarem eos

4 in funiculis Adam traham eos in vinculis caritatis et ero eis quasi exaltans iugum super maxillas eorum et declinavi ad eum ut vesceretur

5 non revertetur in terram Aegypti et Assur ipse rex eius quoniam noluerunt converti

6 coepit gladius in civitatibus eius et consumet electos eius et comedet capita eorum

7 et populus meus pendebit ad reditum meum iugum autem inponetur ei simul quod non auferetur

8 quomodo dabo te Ephraim protegam te Israhel quomodo dabo te sicut Adama ponam te ut Seboim conversum est in me cor meum pariter conturbata est paenitudo mea

9 non faciam furorem irae meae non convertar ut disperdam Ephraim quoniam Deus ego et non homo in medio tui Sanctus et non ingrediar civitatem

10 post Dominum ambulabunt quasi leo rugiet quia ipse rugiet et formidabunt filii maris

11 et avolabunt quasi avis ex Aegypto et quasi columba de terra Assyriorum et conlocabo eos in domibus suis dicit Dominus

12 circumdedit me in negatione Ephraim et in dolo domus Israhel Iudas autem testis descendit cum Deo et cum sanctis fidelis

1 Cum puer esset Israel, dilexi eumet ex Aegypto vocavi filium meum.

2 Quanto magis vocabam eos,tanto recesserunt a facie mea;ipsi Baalim immolabantet simulacris sacrificabant.

3 Et ego dirigebam gressus Ephraim,portabam eos in brachiis meis,et nescierunt quod curarem eos.

4 In funiculis humanitatis trahebam eos,in vinculis caritatis;et fui eis, quasi qui elevant infantem ad maxillas suas,et declinavi ad eum, ut vesceretur.

5 Revertetur in terram Aegypti,et Assur ipse rex eius,quoniam noluerunt converti.

6 Saeviet gladius in civitatibus eiuset consumet garrulos eiuset comedet eos propter consilia eorum.

7 Populus meus pendet ad praevaricandum contra me;vocant eum ad altum, sed simul non erigunt eum.

8 Quomodo dabo te, Ephraim,tradam te, Israel?Quomodo dabo te sicut Adama,ponam te ut Seboim?Convertitur in me cor meum,simul exardescit miseratio mea.

9 Non faciam furorem irae meae,non convertar, ut disperdam Ephraim,quoniam Deus egoet non homo,in medio tui Sanctuset non veniam in terrore.

10 Post Dominum ambulabunt;quasi leo rugiet,quia ipse rugiet,et in tremore accurrent filii ab occidente.

11 Et avolabunt quasi avis ex Aegyptoet quasi columba de terra Assyriae;et collocabo eos in domibus suis,dicit Dominus.