1 יְהוָה אֱלֹהַי אַתָּה אֲרֹומִמְךָ אֹודֶה שִׁמְךָ כִּי עָשִׂיתָ פֶּלֶא עֵצֹות מֵרָחֹוק אֱמוּנָה אֹמֶן׃

2 כִּי שַׂמְתָּ מֵעִיר לַגָּל קִרְיָה בְצוּרָה לְמַפֵּלָה אַרְמֹון זָרִים מֵעִיר לְעֹולָם לֹא יִבָּנֶה׃

3 עַל־כֵּן יְכַבְּדוּךָ עַם־עָז קִרְיַת גֹּויִם עָרִיצִים יִירָאוּךָ׃

4 כִּי־הָיִיתָ מָעֹוז לַדָּל מָעֹוז לָאֶבְיֹון בַּצַּר־לֹו מַחְסֶה מִזֶּרֶם צֵל מֵחֹרֶב כִּי רוּחַ עָרִיצִים כְּזֶרֶם קִיר׃

5 כְּחֹרֶב בְּצָיֹון שְׁאֹון זָרִים תַּכְנִיעַ חֹרֶב בְּצֵל עָב זְמִיר עָרִיצִים יַעֲנֶה׃ פ

6 וְעָשָׂה יְהוָה צְבָאֹות לְכָל־הָעַמִּים בָּהָר הַזֶּה מִשְׁתֵּה שְׁמָנִים מִשְׁתֵּה שְׁמָרִים שְׁמָנִים מְמֻחָיִם שְׁמָרִים מְזֻקָּקִים׃

7 וּבִלַּע בָּהָר הַזֶּה פְּנֵי־הַלֹּוט ׀ הַלֹּוט עַל־כָּל־הָעַמִּים וְהַמַּסֵּכָה הַנְּסוּכָה עַל־כָּל־הַגֹּויִם׃

8 בִּלַּע הַמָּוֶת לָנֶצַח וּמָחָה אֲדֹנָי יְהוִה דִּמְעָה מֵעַל כָּל־פָּנִים וְחֶרְפַּת עַמֹּו יָסִיר מֵעַל כָּל־הָאָרֶץ כִּי יְהוָה דִּבֵּר׃ פ

9 וְאָמַר בַּיֹּום הַהוּא הִנֵּה אֱלֹהֵינוּ זֶה קִוִּינוּ לֹו וְיֹושִׁיעֵנוּ זֶה יְהוָה קִוִּינוּ לֹו נָגִילָה וְנִשְׂמְחָה בִּישׁוּעָתֹו׃

10 כִּי־תָנוּחַ יַד־יְהוָה בָּהָר הַזֶּה וְנָדֹושׁ מֹואָב תַּחְתָּיו כְּהִדּוּשׁ מַתְבֵּן [בְּמֵי כ] (בְּמֹו ק) מַדְמֵנָה׃

11 וּפֵרַשׂ יָדָיו בְּקִרְבֹּו כַּאֲשֶׁר יְפָרֵשׂ הַשֹּׂחֶה לִשְׂחֹות וְהִשְׁפִּיל גַּאֲוָתֹו עִם אָרְבֹּות יָדָיו׃

12 וּמִבְצַר מִשְׂגַּב חֹומֹתֶיךָ הֵשַׁח הִשְׁפִּיל הִגִּיעַ לָאָרֶץ עַד־עָפָר׃ ס

1 Ó Senhor, tu és o meu Deus; exaltar-te-ei a ti, e louvarei o teu nome; porque fizeste maravilhas, os teus conselhos antigos, em fidelidade e em verdade.

2 Porque da cidade fizeste um montão, e da cidade fortificada uma ruína, e do paço dos estranhos, que não seja mais cidade; e ela jamais se tornará a edificar.

3 Pelo que te glorificará um povo poderoso; e a cidade das nações formidáveis te temerá:

4 Porque tens sido a fortaleza do pobre, a fortaleza do necessitado na sua angústia, refúgio contra a tempestade, e sombra contra o calor, pois o assopro dos violentos é como a tempestade contra o muro.

5 Como o calor em lugar seco, tu abaterás o tumulto dos estranhos; como se abranda o calor pela sombra da espessa nuvem, assim acabará o cântico dos violentos.

6 E o Senhor dos exércitos dará neste monte a todos os povos um banquete de coisas gordurosas, banquete de vinhos puros, de coisas gordurosas feitas de tutanos, e de vinhos puros, bem purificados.

7 E destruirá neste monte a coberta que cobre todos os povos, e o véu que está posto sobre todas as nações.

8 Aniquilará a morte para sempre, e assim enxugará o Senhor Deus as lágrimas de todos os rostos, e tirará de toda a terra o opróbrio do seu povo; porque o Senhor o disse.

9 E naquele dia se dirá: Eis que este é o nosso Deus; por ele temos esperado, para que nos salve. Este é o Senhor; por ele temos esperado; na sua salvação gozaremos e nos alegraremos.

10 Porque a mão do Senhor repousará neste monte; e Moabe será trilhado no seu lugar, assim como se trilha a palha na água do monturo.

11 E estenderá as suas mãos no meio disso, assim como as estende o nadador para nadar; mas o Senhor abaterá a sua altivez juntamente com a perícia das suas mãos.

12 E abaixará as altas fortalezas dos teus muros; abatê-las-á e derrubá-las-á por terra até o pó.