Mateus 26 - Bíblia Online

And it came to pass, when Jesus finished all these words, he said to his disciples, 
`Ye have known that after two days the passover cometh, and the Son of Man is delivered up to be crucified.` 
Then were gathered together the chief priests, and the scribes, and the elders of the people, to the court of the chief priest who was called Caiaphas; 
and they consulted together that they might take Jesus by guile, and kill [him], 
and they said, `Not in the feast, that there may not be a tumult among the people.` 
And Jesus having been in Bethany, in the house of Simon the leper, 
there came to him a woman having an alabaster box of ointment, very precious, and she poured on his head as he is reclining (at meat). 
And having seen [it], his disciples were much displeased, saying, `To what purpose [is] this waste? 
for this ointment could have been sold for much, and given to the poor.` 
And Jesus having known, said to them, `Why do ye give trouble to the woman? for a good work she wrought for me; 
for the poor always ye have with you, and me ye have not always; 
for she having put this ointment on my body -- for my burial she did [it]. 
Verily I say to you, Wherever this good news may be proclaimed in the whole world, what this [one] did shall also be spoken of -- for a memorial of her.` 
Then one of the twelve, who is called Judas Iscariot, having gone unto the chief priests, said, 
`What are ye willing to give me, and I will deliver him up to you?` and they weighed out to him thirty silverlings, 
and from that time he was seeking a convenient season to deliver him up. 
And on the first [day] of the unleavened food came the disciples near to Jesus, saying to him, `Where wilt thou [that] we may prepare for thee to eat the passover?` 
and he said, `Go away to the city, unto such a one, and say to him, The Teacher saith, My time is nigh; near thee I keep the passover, with my disciples;` 
and the disciples did as Jesus appointed them, and prepared the passover. 
And evening having come, he was reclining (at meat) with the twelve, 
and while they are eating, he said, `Verily I say to you, that one of you shall deliver me up.` 
And being grieved exceedingly, they began to say to him, each of them, `Is it I, Sir?` 
And he answering said, `He who did dip with me the hand in the dish, he will deliver me up; 
the Son of Man doth indeed go, as it hath been written concerning him, but wo to that man through whom the Son of Man is delivered up! good it were for him if that man had not been born.` 
And Judas -- he who delivered him up -- answering said, `Is it I, Rabbi?` He saith to him, `Thou hast said.` 
And while they were eating, Jesus having taken the bread, and having blessed, did brake, and was giving to the disciples, and said, `Take, eat, this is my body;` 
and having taken the cup, and having given thanks, he gave to them, saying, `Drink ye of it -- all; 
for this is my blood of the new covenant, that for many is being poured out -- to remission of sins; 
and I say to you, that I may not drink henceforth on this produce of the vine, till that day when I may drink it with you new in the reign of my Father.` 
And having sung a hymn, they went forth to the mount of the Olives; 
then saith Jesus to them, `All ye shall be stumbled at me this night; for it hath been written, I will smite the shepherd, and the sheep of the flock shall be scattered abroad; 
but, after my having risen, I will go before you to Galilee.` 
And Peter answering said to him, `Even if all shall be stumbled at thee, I will never be stumbled.` 
Jesus said to him, `Verily I say to thee, that, this night, before cock-crowing, thrice thou wilt deny me.` 
Peter saith to him, `Even if it may be necessary for me to die with thee, I will not deny thee;` in like manner also said all the disciples. 
Then come with them doth Jesus to a place called Gethsemane, and he saith to the disciples, `Sit ye here, till having gone away, I shall pray yonder.` 
And having taken Peter, and the two sons of Zebedee, he began to be sorrowful, and to be very heavy; 
then saith he to them, `Exceedingly sorrowful is my soul -- unto death; abide ye here, and watch with me.` 
And having gone forward a little, he fell on his face, praying, and saying, `My Father, if it be possible, let this cup pass from me; nevertheless, not as I will, but as Thou.` 
And he cometh unto the disciples, and findeth them sleeping, and he saith to Peter, `So! ye were not able one hour to watch with me! 
watch, and pray, that ye may not enter into temptation: the spirit indeed is forward, but the flesh weak.` 
Again, a second time, having gone away, he prayed, saying, `My Father, if this cup cannot pass away from me except I drink it, Thy will be done;` 
and having come, he findeth them again sleeping, for their eyes were heavy. 
And having left them, having gone away again, he prayed a third time, saying the same word; 
then cometh he unto his disciples, and saith to them, `Sleep on henceforth, and rest! lo, the hour hath come nigh, and the Son of Man is delivered up to the hands of sinners. 
Rise, let us go; lo, he hath come nigh who is delivering me up.` 
And while he is yet speaking, lo, Judas, one of the twelve did come, and with him a great multitude, with swords and sticks, from the chief priests and elders of the people. 
And he who did deliver him up did give them a sign, saying, `Whomsoever I will kiss, it is he: lay hold on him;` 
and immediately, having come to Jesus, he said, `Hail, Rabbi,` and kissed him; 
and Jesus said to him, `Comrade, for what art thou present?` Then having come near, they laid hands on Jesus, and took hold on him. 
And lo, one of those with Jesus, having stretched forth the hand, drew his sword, and having struck the servant of the chief priest, he took off his ear. 
Then saith Jesus to him, `Turn back thy sword to its place; for all who did take the sword, by the sword shall perish; 
dost thou think that I am not able now to call upon my Father, and He will place beside me more than twelve legions of messengers? 
how then may the Writings be fulfilled, that thus it behoveth to happen?` 
In that hour said Jesus to the multitudes, `As against a robber ye did come forth, with swords and sticks, to take me! daily with you I was sitting teaching in the temple, and ye did not lay hold on me; 
but all this hath come to pass, that the Writings of the prophets may be fulfilled;` then all the disciples, having left him, fled. 
And those laying hold on Jesus led [him] away unto Caiaphas the chief priest, where the scribes and the elders were gathered together, 
and Peter was following him afar off, unto the court of the chief priest, and having gone in within, he was sitting with the officers, to see the end. 
And the chief priests, and the elders, and all the council, were seeking false witness against Jesus, that they might put him to death, 
and they did not find; and many false witnesses having come near, they did not find; and at last two false witnesses having come near, 
said, `This one said, I am able to throw down the sanctuary of God, and after three days to build it.` 
And the chief priest having stood up, said to him, `Nothing thou dost answer! what do these witness against thee? 
and Jesus was silent. And the chief priest answering said to him, `I adjure thee, by the living God, that thou mayest say to us, if thou art the Christ -- the Son of God.` 
Jesus saith to him, `Thou hast said; nevertheless I say to you, hereafter ye shall see the Son of Man sitting on the right hand of the power, and coming upon the clouds, of the heaven.` 
Then the chief priest rent his garments, saying, -- `He hath spoken evil; what need have we yet of witnesses? lo, now ye heard his evil speaking; 
what think ye?` and they answering said, `He is worthy of death.` 
Then did they spit in his face and buffet him, and others did slap, 
saying, `Declare to us, O Christ, who he is that struck thee?` 
And Peter without was sitting in the court, and there came near to him a certain maid, saying, `And thou wast with Jesus of Galilee!` 
And he denied before all, saying, `I have not known what thou sayest.` 
And he having gone forth to the porch, another female saw him, and saith to those there, `And this one was with Jesus of Nazareth;` 
and again did he deny with an oath -- `I have not known the man.` 
And after a little those standing near having come, said to Peter, `Truly thou also art of them, for even thy speech doth make thee manifest.` 
Then began he to anathematise, and to swear -- `I have not known the man;` and immediately did a cock crow, 
and Peter remembered the saying of Jesus, he having said to him -- `Before cock-crowing, thrice thou wilt deny me;` and having gone without, he did weep bitterly. 

En het is geschied, als Jezus al deze woorden geeindigd had, dat Hij tot Zijn discipelen zeide: 
Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden. 
Toen vergaderden de overpriesters en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen des volks, in de zaal des hogepriesters, die genaamd was Kajafas; 
En zij beraadslaagden te zamen, dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden. 
Doch zij zeiden: Niet in het feest, opdat er geen oproer worde onder het volk. 
Als nu Jezus te Bethanie was, ten huize van Simon, de melaatse, 
Kwam tot Hem een vrouw, hebbende een albasten fles met zeer kostelijke zalf, en goot ze uit op Zijn hoofd, daar Hij aan tafel zat. 
En Zijn discipelen, dat ziende, namen het zeer kwalijk, zeggende: Waartoe dit verlies? 
Want deze zalf had kunnen duur verkocht, en de penningen den armen gegeven worden. 
Maar Jezus, zulks verstaande, zeide tot hen: Waarom doet gij deze vrouw moeite aan? want zij heeft een goed werk aan Mij gewrocht. 
Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd. 
Want als zij deze zalf op Mijn lichaam gegoten heeft, zo heeft zij het gedaan tot een voorbereiding van Mijn begrafenis. 
Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld, daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden van hetgeen zij gedaan heeft. 
Toen ging een van de twaalven, genaamd Judas Iskariot, tot de overpriesters, 
En zeide: Wat wilt gij mij geven, en ik zal Hem u overleveren? En zij hebben hem toegelegd dertig zilveren penningen. 
En van toen af zocht hij gelegenheid, opdat hij Hem overleveren mocht. 
En op den eerste dag der ongehevelde broden kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij U bereiden het pascha te eten? 
En Hij zeide: Gaat heen in de stad, tot zulk een, en zegt hem: De Meester zegt: Mijn tijd is nabij, Ik zal bij u het pascha houden met Mijn discipelen. 
En de discipelen deden, gelijk Jezus hun bevolen had, en bereidden het pascha. 
En als het avond geworden was, zat Hij aan met de twaalven. 
En toen zij aten, zeide Hij: Voorwaar, Ik zeg u, dat een van u Mij zal verraden. 
En zij, zeer bedroefd geworden zijnde, begon een iegelijk van hen tot Hem te zeggen: Ben ik het, Heere? 
En Hij, antwoordende, zeide: Die de hand met Mij in den schotel indoopt, die zal Mij verraden. 
De Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk van Hem geschreven is; maar wee dien mens, door welken de Zoon des mensen verraden wordt; het ware hem goed, zo die mens niet geboren was geweest. 
En Judas, die Hem verried, antwoordde en zeide: Ben ik het, Rabbi? Hij zeide tot hem: Gij hebt het gezegd. 
En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende, brak Hij het, en gaf het den discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam. 
En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien, zeggende: Drinkt allen daaruit; 
Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden. 
En Ik zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van de vrucht des wijnstoks, tot op dien dag, wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Mijns Vaders. 
En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg. 
Toen zeide Jezus tot hen: Gij zult allen aan Mij geergerd worden in deze nacht; want er is geschreven: Ik zal den Herder slaan, en de schapen der kudde zullen verstrooid worden. 
Maar nadat Ik zal opgestaan zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea. 
Doch Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Al werden zij ook allen aan U geergerd, ik zal nimmermeer geergerd worden. 
Jezus zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij in dezen zelfden nacht, eer de haan gekraaid zal hebben, Mij driemaal zult verloochenen. 
Petrus zeide tot Hem: Al moest ik ook met U sterven, zo zal ik U geenszins verloochenen! Desgelijks zeiden ook al de discipelen. 
Toen ging Jezus met hen in een plaats genaamd Gethsemane, en zeide tot de discipelen: Zit hier neder, totdat Ik heenga, en aldaar zal gebeden hebben. 
En met Zich nemende Petrus, en de twee zonen van Zebedeus, begon Hij droevig en zeer beangst te worden. 
Toen zeide Hij tot hen: Mijn ziel is geheel bedroefd tot den dood toe; blijft hier en waakt met Mij. 
En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op Zijn aangezicht, biddende en zeggende: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan? doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt. 
En Hij kwam tot de discipelen en vond hen slapende, en zeide tot Petrus: Kunt gij dan niet een uur met Mij waken? 
Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. 
Wederom ten tweeden male heengaande, bad Hij, zeggende: Mijn Vader! Indien deze drinkbeker van Mij niet voorbij kan gaan, tenzij dat Ik hem drinke, Uw wil geschiede! 
En komende bij hen, vond Hij hen wederom slapende; want hun ogen waren bezwaard. 
En hen latende, ging Hij wederom heen, en bad ten derden male, zeggende dezelfde woorden. 
Toen kwam Hij tot Zijn discipelen, en zeide tot hen: Slaapt nu voort, en rust; ziet, de ure is nabij gekomen, en de Zoon des mensen wordt overgeleverd in de handen der zondaren. 
Staat op, laat ons gaan; ziet, hij is nabij, die Mij verraadt. 
En als Hij nog sprak, ziet, Judas, een van de twaalven, kwam, en met hem een grote schare, met zwaarden en stokken, gezonden van de overpriesters en ouderlingen des volks. 
En die Hem verried, had hun een teken gegeven, zeggende: Dien ik zal kussen, Dezelve is het, grijpt Hem. 
En terstond komende tot Jezus, zeide hij: Wees gegroet, Rabbi! en hij kuste Hem. 
Maar Jezus zeide tot hem: Vriend! waartoe zijt gij hier! Toen kwamen zij toe, en sloegen de handen aan Jezus en grepen Hem. 
En ziet, een van degenen, die met Jezus waren, de hand uitstekende, trok zijn zwaard uit, en slaande den dienstknecht des hogepriesters, hieuw zijn oor af. 
Toen zeide Jezus tot hem: Keer uw zwaard weder in zijn plaats; want allen, die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan. 
Of meent gij, dat Ik Mijn Vader nu niet kan bidden, en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzetten? 
Hoe zouden dan de Schriften vervuld worden, die zeggen, dat het alzo geschieden moet? 
Ter zelfder ure sprak Jezus tot de scharen: Gij zijt uitgegaan als tegen een moordenaar, met zwaarden en stokken, om Mij te vangen; dagelijks zat Ik bij u, lerende in den tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen; 
Doch dit alles is geschied, opdat de Schriften der profeten zouden vervuld worden. Toen vluchtten al de discipelen, Hem verlatende. 
Die nu Jezus gevangen hadden, leidden Hem heen tot Kajafas, den hogepriester, alwaar de Schriftgeleerden en ouderlingen vergaderd waren. 
En Petrus volgde Hem van verre tot aan de zaal des hogepriesters, en binnengegaan zijnde, zat hij bij de dienaren, om het einde te zien. 
En de overpriesters, en de ouderlingen, en de gehele grote raad zochten valse getuigenis tegen Jezus, opdat zij Hem doden mochten; en vonden niet. 
En hoewel er vele valse getuigen toegekomen waren, zo vonden zij toch niet. 
Maar ten laatste kwamen twee valse getuigen, en zeiden: Deze heeft gezegd: Ik kan den tempel Gods afbreken, en in drie dagen denzelven opbouwen. 
En de hogepriester, opstaande, zeide tot Hem: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U? 
Doch Jezus zweeg stil. En de hogepriester, antwoordende, zeide tot Hem: Ik bezweer U bij den levenden God, dat Gij ons zegt, of Gij zijt de Christus, de Zoon van God? 
Jezus zeide tot hem: Gij hebt het gezegd. Doch Ik zeg ulieden: Van nu aan zult gij zien den Zoon des mensen, zittende ter rechter hand der kracht Gods, en komende op de wolken des hemels. 
Toen verscheurde de hogepriester zijn klederen, zeggende: Hij heeft God gelasterd, wat hebben wij nog getuigen van node? Ziet, nu hebt gij Zijn gods lastering gehoord. 
Wat dunkt ulieden? En zij, antwoordende, zeiden: Hij is des doods schuldig. 
Toen spogen zij in Zijn aangezicht, en sloegen Hem met vuisten. 
En anderen gaven Hem kinnebakslagen, zeggende: Profeteer ons, Christus, wie is het, die U geslagen heeft? 
En Petrus zat buiten in de zaal; en een dienstmaagd kwam tot hem, zeggende: Gij waart ook met Jezus, den Galileer. 
Maar hij loochende het voor allen, zeggende: Ik weet niet, wat gij zegt. 
En als hij naar de voorpoort uitging, zag hem een andere dienstmaagd, en zeide tot degenen, die aldaar waren: Deze was ook met Jezus den Nazarener. 
En hij loochende het wederom met een eed, zeggende: Ik ken den Mens niet. 
En een weinig daarna, die er stonden, bijkomende, zeiden tot Petrus: Waarlijk, gij zijt ook van die, want ook uw spraak maakt u openbaar. 
Toen begon hij zich te vervloeken, en te zweren: Ik ken den Mens niet. 
En terstond kraaide de haan; en Petrus werd indachtig het woord van Jezus, Die tot hem gezegd had: Eer de haan gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen. En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk. 

Mateus 27