1 Dann(Dnoh) wird des Himmelrich gliche zehn Jungfraue, de ihri Lampe (Funzle) nähmä un gehn üsä, däm Bräutigam entgegä.

2 Aba fünf vu nene ware dumm, un fünf ware schlau.

3 Di dumme nähmä ihri Lampe (Funzle), aba sie nähmä kei El mit.

4 Di schlaue aba nähmä El mit in ihre Kanne, samt ihre Lampe (Funzle).

5 Als drno dr Bräutigam lang usbliebt, wäre sie alli med un schlofe i.

6 Um midde in d Nacht aba hert ma lutes Ruefe: lueg (gib obacht), dr Bräutigam kummt! Gehn üsä, nem entgegä!

7 Do sin de Jungfraue ufgschtande un mache ihri Lampe (Funzle) parat.

8 Di dumme aba sage zue d schlaue: Gen uns(us) vu äirem El, denn unsri Lampe (Funzle) gen üs.

9 Do antworte di schlaue un hän gsait: Nei, sunscht doet s fir uns(us) un äich nit gnoe si; gehn aba zum Kaufma (Händla) un kaufe fir äich selba El.

10 Un als sie higehn z kaufe, kummt dr Bräutigam; un de parat ware, gehn mit nem inä zue d Hochziit, un Dire isch vuschlosse.

11 Schpäta kumme au di andere Jungfraue un hän gsait: Herr, Herr, doe uns(us) uf!

12 Er git zantwort aba un het gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Ich kenn äich nit.

13 Drum wachet! Denn ihr wißt nit Dag noh Schtund.

14 Denn s isch we mit nem Mensch, der üßa Land goht: er reft sini Knecht un vuträut ne si Vumöge (Hab un Guet) a;

15 däm eine git da(er) fünf Zentna Silba, däm andere zwei, däm dritte eina, jeda we na Tichtig isch, un zeht fort.

16 Gli goht der hi, der fünf Zentna gregt het, un handelt mit ne un gwinnt witeri fünf dzue.

17 Ebeso gwinnt der, der zwei Zentna gregt het, zwei witeri dzue.

18 Der aba eina gregt het, goht hi, grabt ä Loch in d Erde un vuschteckt des Geld vu sinem Herr.

19 Nohch langa Ziit kummt dr Herr vu d Knecht un forderet Antwort vu nene.

20 Do kunnt dzue, der fünf Zentna gregt het, un legt witeri fünf Zentna dzue un het gsait: Herr, dü hesch ma(mir) fünf Zentna avuträut; lueg (gib obacht) do, i(ich) ha dmit witeri fünf Zentna gwunne.

21 Do het si Herr zue nem gsait: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i(ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid(Freud)!

22 Do kunnt au dzue, der zwei Zentna gregt het, un het gsait: Herr, dü hesch ma(mir) zwei Zentna avuträut; lueg (gib obacht) do, i(ich) ha dmit zwei witeri gwunne.

23 Si Herr het gsait zue nem: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i(ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid(Freud)!

24 Do kunnt au dzue, dr ei Zentna gregt het, un het gsait: Herr, i(ich) ha gwüßt, daß dü ä härte Ma bisch: dü erntesch, wo dü nit gsajt hesch, un sammelsch i, wo dü nit üsgschtreut hesch;

25 un i(ich) ha mi gfirchtet, bi hi gange un ha di Zentna in dr Erde vuschteckt. lueg (gib obacht), do hesch dü des was Dir isch.

26 Si Herr aba git zantwort un het gsait zue nem: Dü bese un fule Knecht! Dü hesch gwüßt, daß i(ich) ernte, wo i(ich) nit gsajt ha, un isammle, wo i(ich) nit üsgschtreut ha?

27 Dann(Dnoh) hättesch dü mi Geld zue d Wechsler bringe solle, un wenn i(ich) kumme wär, hät i(ich) Mins wiedagregt mit Zinse.

28 Drum riße nem d Zentna wäg un gen nen däm, der zehn Zentna het.

29 Denn wer do het, däm wird ge wäre, un na(er) wird d Massig(Fülle) ha; wer aba nit het, däm wird au, was sa(er) het, gnumme wäre.

30 Un den unnütze Knecht werft ins Dunkle üsä; do wird si Hiile un Zähneklappere.

31 Wenn aba dr Menschebue kumme wird in sinere Herrlichkeit, un alli Engel mit nem, dann(dnoh) wird da(er) hocke uf fem Thron sinere Herrlichkeit,

32 un alli Velka wäre vor nem vusammelt wäre. Un er wird sie vuänanda trenne, we ä Hirt d Schof vu d Böcke schiedet,

33 un wird d Schof zue sinere Rechte schtelle un d Böck zue d Linke.

34 Do wird dann(dnoh) dr Kenig sage zue däne zue sinere Rechte: Kummt her, ihr Gsegneti vu minem Vada (Babbe), erbt des Rich, des äich gmacht isch vum Afang vu d Welt!

35 Denn i(ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma(mir) z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma(mir) z trinke ge. Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi ufgnumme.

36 Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi azogä. Ich bi krank gsi, un ihr hän mi bsuecht. Ich bi im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr sin zue ma(mir) kumme.

37 Dann(Dnoh) wäre nem di Grechte sage: Herr, wenn hän ma(mir) dich hungrig gsähne un hän dir z ässä ge? odr durschtig un hän dir z trinke ge?

38 Wenn hän ma(mir) dich als Fremde gsähne un hän di ufgnumme? odr nackt un hän di azogä?

39 Wenn hän ma(mir) di krank odr im Gfängnis (Loch) gsähne un sin zue da kumme?

40 Un dr Kenig wird sage zue nene: Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr doe hän einem vu däne minene gringschte Breda, des hän ihr ma(mir) doe.

41 Dann(Dnoh) wird da(er) au zue däne zue d Linke sage: Gehn wäg vu ma(mir), ihr Vufluechti, ins ewige Fiir, des gmacht isch däm Deufel un sinene Engel!

42 Denn i(ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma(mir) nit z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma(mir) nit z trinke ge.

43 Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi nit ufgnumme. Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi nit azogä. Ich bi krank un im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr hän mi nit bsuecht.

44 Dann(Dnoh) wäre sie nem au sage: Herr, wenn hän ma(mir) dich hungrig odr durschtig gsähne odr als Fremde odr nackt odr krank odr im Gfängnis (Loch) un hän dir nit dient?

45 Dann(Dnoh) wird da(er) ne sage: Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr nit doe hän einem vu däne Kleinschte, des hän ihr ma(mir) au nit doe.

46 Un sie wäre higo: zue d ewige Schtrof, aba di Grechte ins ewige Läbä.